Zakończenie starcia z mordercą. Tytułowy bohater i Alicja walczą w kanałach z upiornym przeciwnikiem. Okazuje się, że za tym antagonistą kryje się coś więcej…

W tym numerze dowiadujemy się trochę więcej o czarnym charakterze – bardzo interesująco wypada wgląd w jego chory umysł i przypomina on trochę morderców z horrorów (np. Michael Myers z cyklu „Halloween”) – wyszedł autentycznie przerażająco. Także samo starcie bohaterów z nim jest bardzo pomysłowe i przemyślane. Nie do końca podobało mi się za to, że ten łotr łączony jest z innymi przestępcami z serii – wolałbym żeby był niepowiązana postacią, bo trochę zubaża to świat przedstawiony. Moim zdaniem niepotrzebne też są przerywniki z codziennego życia bohatera – nie są ani zabawne, ani nie wnoszą nic do fabuły. Bardzo sympatycznie wypada za to końcowa scena z Alicją – zabawne i szczere dialogi.

Jeżeli chodzi o rysunki, to widzę pewną poprawę w stosunku do pierwszych dwóch numerów, jeżeli chodzi o sceny akcji – są bardzo efektowne i dynamiczne. Na szczególną pochwałę zasługują jednak sceny przedstawiające świat z punktu widzenia szaleńca – bardzo straszne i niepokojące ilustracje. Szkoda, że niestety dalej wszelkie sceny obyczajowe są narysowane byle jak.

Podsumowując, widzę tendencję zwyżkową pod względem zarówno sfery fabularnej, jak i rysunkowej. Przynajmniej nabrałem ochoty na zakup kolejnego zeszytu.

Zakończenie starcia z mordercą. Tytułowy bohater i Alicja walczą w kanałach z upiornym przeciwnikiem. Okazuje się, że za tym antagonistą kryje się coś więcej…

W tym numerze dowiadujemy się trochę więcej o czarnym charakterze – bardzo interesująco wypada wgląd w jego chory umysł i przypomina on trochę morderców z horrorów (np. Michael Myers z cyklu „Halloween”) – wyszedł...