Napisana w Londynie, ale zadziwiająco pełna szczegółów i faktów historycznych, ma klimat książki międzywojennej, a jednocześnie opowiada o losach ulubionego przez Józefa Piłsudskiego I pułku szwoleżerów do 45 roku. Pełna autentycznych zdjęć i wspomnień towarzyszy broni nie tylko z Londyńskiego Koła 1 Pułku Szwoleżerów Józefa Piłsudskiego. Pisana do roku 1987 przez 40 lat z materiałów pozyskanych od żołnierzy z Pułku na uchodźstwie w tym pięciu roczników oficerskich i pełnych list żołnierzy np. z kampanii wrześniowej. Wydaje się bardziej kompletna i autentyczna mimo braku materiałów z archiwów PRL. Powinna zostać o nie uzupełniona jakimś dodatkiem. Zdjęcia wybierano z dużego zbioru, ale może NAC (Narodowe Archiwum Cyfrowe) zawiera ich obecnie więcej. Brak także historyjek z życia szwoleżerów w koszarach i ich zaśpiewek tzw. żurawiejek autorstwa Wieniawy-Długoszowskiego, a może i Tuwima, Lechonia oraz Gałczyńskiego np:
„Ciesz się dzielny szwoleżerze,
Masz protekcję w Belwederze.
Zawsze dumny z szefa swego,
To szwoleżer Piłsudskiego.
Od parady i od święta,
Dla ochrony Prezydenta.
Z adiutantów i lekarzy,
Ma Warszawa pułk gówniarzy.
Kręcą dupą, kręcą głową,
Chcą być Gwardią Narodową.
Cała kupa jest frajerów,
W pierwszym pułku szwoleżerów”.

Napisana w Londynie, ale zadziwiająco pełna szczegółów i faktów historycznych, ma klimat książki międzywojennej, a jednocześnie opowiada o losach ulubionego przez Józefa Piłsudskiego I pułku szwoleżerów do 45 roku. Pełna autentycznych zdjęć i wspomnień towarzyszy broni nie tylko z Londyńskiego Koła 1 Pułku Szwoleżerów Józefa Piłsudskiego. Pisana do roku 1987 przez 40 lat z...