"Gwiezdne Wojny" to jedyny w swoim rodzaju, ponadczasowy byt. To coś, co od 1977 roku istnieje w świadomości setek milionów ludzi i jak pole zerowe otacza Wszechświat swoją informacją. Okala przestrzeń płaszczem wiedzy, z której będą czerpać w przyszłości pokolenia fanów na całym świecie. Najsłynniejsza Space Opera w dziejach, którą stworzył genialny kalifornijski reżyser George Lucas jest fenomenem, który ciężko z czymś gatunkowo podobnym, porównać. Uwielbienie do "Star Wars" sięgnęło ostatnimi czasy wręcz niebotycznej, wychodzącej poza ramy popkultury skali, a przykładem tego może być fakt, iż w Wielkiej Brytanii podczas przeprowadzanego 2001 roku spisu ludności prawie 400 tysięcy ludzi w rubryczce o obywatelstwo zaznaczyło: Jedi. Ponadto, gdy kręcono film dokumentalny o "Gwiezdnych Wojnach", jeden z fanów nie krył swojej fascynacji do sylwetki Lucasa i stwierdził, że ów twórca jest na pewno wyższą formą życia. Galaktyczna saga na przestrzeni lat osiągnęła status czegoś tak kultowego, że jej historię znają nawet na dalekiej Syberii. Fani "Star Wars" stanowią specyficzny subkulturowy odłam. Są nerdami pośród nerdów, a to dzięki swojej wierze w historie kreujące złowrogie Imperium, Rebeliantów, Ciemną i Jasną Stronę Mocy i masę innych rzeczy spod znaku "Gwiezdnych Wojen" tworzą zbiorową jaźń, z której powstaje pojedynczy organizm, trzon świadomości Space Opery "Star Wars". Bo przecież Bóg zyskuje swoją formę, gdy się w niego wierzy.

Kolekcjonując literackie pozycje z Nowego Kanonu "Gwiezdnych Wojen" warto wyznaczyć sobie okres, w którym najbardziej będziemy się poruszać, w którym najbardziej połączymy się z Mocą. Możemy wybrać ramy czasowe "Wojen Klonów", momenty ekspansyjnej "Galaktycznej wojny domowej" lub zająć się wydarzeniami pomiędzy VI a VII epizodem sagi. Jako czytelnik – a nie jako widz – "Star Wars", najbardziej cenię sobie okres w historii Galaktyki – pierwszy z wyżej wymienionych, w którym w ciągu trzech lat Separatyści pod wodzą hrabiego Dooku począwszy od bitwy o Geonosis, a skończywszy na planecie Mustafar, kierowani przez Lorda Sidiousa walczyli z Jedi i Republiką. O "Wojnach Klonów" pisało się i w dalszym ciągu pisze się mało. Jedynie powieść Christie Golden: "Mroczny Uczeń" pozwoliła mi jeszcze bardziej zrozumieć ten burzliwy ułamek w historii Galaktyki, który skończył się przemianą Anakina w owładniętego Ciemnością Dartha Vadera. Potem nastały rządy Imperium, któremu chciał przeciwstawić się młody, buntowniczy Luke Skywalker. Idąc tym tropem, pragnąc zrozumieć jarzmo niesławnego ojca Luke’a i odpowiedzialność, która związana jest z jego osobą, natrafiłem na książkę "Dziedzic Jedi" autorstwa Kevina Hearne’a. To w niej poznamy kolejne intrygujące, momentami zniewalające fakty z życia kolejnego z rodu Skywalkerów, a co najważniejsze na odbiór powieści wpłynie pierwszoosobowa narracja Luke’a. Dla czytającego będzie to niecodzienne przeżycie, a co najważniejsze: dużo łatwiejsze zrozumienie postawy młodego bohatera Rebelii. Będąc scaleni z osobą Luke’a, dzięki jego uważnym obserwacjom, poznamy umykające w filmach i innych beletrystycznych, komiksowych dziełach: momenty ukazujące jego charakter, poczynania oraz całe morze sytuacji rozszerzających jego postać.

"Dziedzic Jedi" Kevina Hearne’a jest literacką niespodzianką, nietypowym prezentem dla fanów "Gwiezdych Wojen". Niedługo, w okolicy połowy grudnia 2017 roku do kin wejdzie "Star Wars – The Last Jedi" – ósmy epizod niesamowitej, kanonicznej Space Opery. Galaktycznej historii ciąg dalszy. W tej części sama Moc wybierze na mentora Rey sędziwego, kryjącego się przed Najwyższym Porządkiem na Ahch-To, Luke’a. Dlatego też, niniejsza powieść pozwoli zrozumieć wyzwanie, wręcz gigantyczną odpowiedzialność przed którą w "Ostatnim Jedi" stanie Luke oraz pomoże bardziej poznać jego charakter, więź z otoczeniem i z Mocą na tak ważnym dla niego etapie jak krótki okres czasu po zwycięstwie Rebelii nad Yavin-IV, do którego znacznie się przyczynił.

Jest to po części trudne, jak i zarazem niesamowite, by doświadczyć i przyzwyczaić się do świata "Gwiezdnych Wojen" prezentowanych przez Skywalkera, który jest po prostu naszymi oczami i uszami, naszym kontaktem, szpiegiem czytelnika w światach, do których podróżuje, w których poznaje wiele różnych Istot. Warto zaznaczyć, że jednym z kluczowych dla Luke’a momentów ukazanych na początkowym etapie książki było zaznajomienie się z Nakari Kelen – pochodzącą z Phasera córką potentata technologicznego. To dzięki jej statkowi "Pustynny Klejnot", razem udają się na liczne pomniejsze misje, których finałem ma być uwolnienie zdolnej Givinki: Drusil Bephorin. Przez tą postać, której sam zamysł i kreacja w książce były świetnym rozwiązaniem, Rebelia może odszyfrować wiele zakodowanych, tajnych komunikatów Imperium. Givinowie to rasa Istot mająca skierowane ku górze oczy, co nadaje im wygląd wiecznie zatroskanych. To jedne z najinteligentniejszych organizmów w Galaktyce. Co niezwykłe, rozumieją świat poprzez czysto empiryczny sposób. Samą Moc postrzegają jako szereg niewiadomych, zmiennych związanych z teorią prawdopodobieństwa. Ich zwyczajem jest witanie się z innymi rozumnymi bytami poprzez zadanie matematycznej zagwozdki. Jedną z nich rozwiązał Luke, a głównie dzięki pomocy Lei Organy, która tylko epizodycznie pojawia się w niniejszej, jakże wyjątkowej beletrystyce. W ten sposób młodzieniec zdobył zaufanie Drusil, której pomoc Sojuszowi kierowana była również tęsknotą, jak najszybszym spotkaniem z jej rodziną na Omereth.

Budowa mieczy świetlnych. Dokładna analiza ich działania, a to wszystko z perspektywy Luke’a. Te wydarzenia były jednymi z istotniejszych informacji w "Dziedzicu Jedi". Film, inna książka czy komiks do tej pory tego nie ukazały. Dopiero Skywalker majstrujący przy mieczu Huulika - wuja Rodianki z klanu Chekko: Taneetch Soonty, uzmysłowił mi, jak kluczowym to było momentem. Moc miecza świetlnego jest tym większa, im bardziej złożona i szczera jest więź użytkownika z tym orężem. Wreszcie dowiedziałem się, że - a chyba jest to najbardziej rozsądne wytłumaczenie działania broni Jedi – miecz ten nie jest łatwą konstrukcją. Jest cudem inżynierii i przykładem umiejętnego wykorzystania kryształów Kyber, które poprzez podgrzanie specjalnym ogniwem emitują skondensowaną wiązkę plazmy, nie prostą jak myślałem dotychczas, lecz u szczytu miecza zawracającą po łuku, do rękojeści – podstawy emitera. By oręż Jedi nie miał nieograniczonych rozmiarów, wiązkę zamyka pole siłowe.

Pierwszoosobowa narracja "Dziedzica Jedi" pozwala czytelnikowi na dogłębne, jeszcze dokładniejsze zrozumienie Mocy. Scalając się z osobą Luke’a, siłę tą poznajemy, jak ten kto ją doświadcza. W powieści pada wiele bardzo, ale to bardzo istotnych kwestii, których znaczenia nie da się po prostu nie docenić. Dzięki Nakari Kelen, z którą Luke prawie na stałe się związał, młodzieniec po raz pierwszy od bitwy o Yavin-IV, użył Mocy. Było to proste doświadczenie, lecz to właśnie takie drobnostki prowadzą nas do wielkich rzeczy. Skupiony Skywalker użył Mocy na zwykłym klusku, nitce makaronu zanurzonej w sosie. Strzępki posiłku zdołał przenieść na krótką odległość. I tak, Nakari staje się jedną z najważniejszych, niedocenianych postaci w całym Uniwersum „Gwiezdnych Wojen”, która to swoim wpływem na Luke’a przyczyniła się w późniejszych czasach do zniszczenia apodyktycznego Imperium. Również Givinka: Drusil Bephorin, którą celowo w książce umieścił autor, wyjaśniła Luke’owi czym jest Moc. Według niej gdy jesteśmy wrażliwi na Moc i chcemy użyć jej do poruszenia jakiegoś przedmiotu, to nie staramy się na ten przedmiot oddziaływać, lecz wpływać na samą Moc, by ta wpłynęła z kolei na dany obiekt. Dzięki temu rozumiem ideę siły przepływającą przez cały Wszechświat, przenikającą każdy żywy organizm. Z Mocą, jak każdą żywą istotą trzeba czuć więź.

"Gwiezdne Wojny" to jedyny w swoim rodzaju, ponadczasowy byt. To coś, co od 1977 roku istnieje w świadomości setek milionów ludzi i jak pole zerowe otacza Wszechświat swoją informacją. Okala przestrzeń płaszczem wiedzy, z której będą czerpać w przyszłości pokolenia fanów na całym świecie. Najsłynniejsza Space Opera w dziejach, którą stworzył genialny kalifornijski reżyser...