Ta część wyjaśniła wszystko i nic, co sprawia, że nie wiem czy mam się cieszyć czy płakać, bo to jest TAK BARDZO w stylu Seanan McGuire, że aż boli. Niby otrzymujemy jakieś odpowiedzi, ale wcale nie na pytania, które wcześniej zstały zadane. Pojawiają się za to nowe. I strasznie mieszają. Poza tym naprawdę przestaję lubić Sylvestra i Lunę, chociaż to były moje dwie ulubione postacie na początku mojej przygody z serią. Nie mam pojęcia co o tym sądzić. No i wciąż wisi nad serią pytanie o dziedzictwie October. Kim tak naprawdę jest? Co tak naprawdę potrafi?

Coś czuję, że w którejś z przyszłych części ponownie zostanie poruszony temat August, Amadine i Simona. Bardzo na to liczę. No i nie zaszkodziłoby, gdyby May miała większą rolę w fabule; taką wykraczającą poza odbieranie telefonów i dzwonienie do Toby, aby się upewnić, czy jeszcze oddycha. To taka ciekawa postać! Dlaczego została tutaj tak bardzo odciągnięta na bok?

Ta część wyjaśniła wszystko i nic, co sprawia, że nie wiem czy mam się cieszyć czy płakać, bo to jest TAK BARDZO w stylu Seanan McGuire, że aż boli. Niby otrzymujemy jakieś odpowiedzi, ale wcale nie na pytania, które wcześniej zstały zadane. Pojawiają się za to nowe. I strasznie mieszają. Poza tym naprawdę przestaję lubić Sylvestra i Lunę, chociaż to były moje dwie ulubione...