Najlepsza historia z całej serii. Świetnie poprowadzona fabuła, rewelacyjne rysunki oraz ciekawe postacie.
Dla tego tomu warto czytać tę serie.
Gorąco polecam!

Najlepsza historia z całej serii. Świetnie poprowadzona fabuła, rewelacyjne rysunki oraz ciekawe postacie.
Dla tego tomu warto czytać tę serie.
Gorąco polecam!

Złoczyńcy z dyplomem. Dzieciaki z Hellfire Club zakładają własną akademię dla złych mutantów, gdzie wstępuje część uczniów Wolverine’a. Jednakże niektórzy uczniowie rozgrywają podwójną grę.

Pomysł jest tak tandetny jak się wydaje. Nauczycielami są tu w większości byli przeciwnicy X-men. Niestety lekcje prowadzone przez nich są strasznie pokraczne, a złoczyńcy w mundurkach nauczycieli wyglądają niezamierzenie komicznie. Nawet tak imponująco wyglądający Philistine okazuje się w sumie dosyć tandetną postacią. Nie podobało mi się, że zupełnie zignorowano takiego weterana jak Toad sprowadzając go znowu do roli woźnego – dobrze, że ma jednak swoje pięć minut pod koniec tomu, ale naprawdę szkoda, że prawdopodobnie przez to stracił, to co mu było najdroższe. Także część mutantów przyjętych do szkoły wygląda jak jakieś dowcipy (np. Snort). Można to uzasadnić tym, że na ten pomysł wpadły dzieciaki, ale są to młodzi ludzie, którzy w zamierzeniu skutecznie prowadzą firmę. Zachowują się jednak bardzo mało profesjonalnie i w obliczu zagrożenie zupełnie sobie nie radzą. Całość wypada strasznie pokracznie.

Tom ratują rysunki znanego już w tej serii Nicka Bradshawa. Bardzo kozacko wygląda Wolverine ujeżdżający bamfy Szkoda niestety, że kazano artyście rysować czternastoletnią Indie w bardzo kusym wdzianku – czułem się aż zniesmaczony.

Podsumowując, kolejny co najwyżej średni tom przeznaczony jedynie dla młodych czytelników.

Złoczyńcy z dyplomem. Dzieciaki z Hellfire Club zakładają własną akademię dla złych mutantów, gdzie wstępuje część uczniów Wolverine’a. Jednakże niektórzy uczniowie rozgrywają podwójną grę.

Pomysł jest tak tandetny jak się wydaje. Nauczycielami są tu w większości byli przeciwnicy X-men. Niestety lekcje prowadzone przez nich są strasznie pokraczne, a złoczyńcy w mundurkach...

3/10 - SŁABA

Kiedy kilkoro studentów szkoły im. Jean Grey znika w niewyjaśnionych okolicznościach, Wolverine wraz z Rachel Summers wyruszają na poszukiwania zaginionych uczniów. Prowadzone przez nich śledztwo kieruje ich wprost do siedziby Akademii Hellfire Club, gdzie młodzi mutanci szkoleni są na przyszłych złoczyńców. Wolverine i X-Men muszą działać bardzo szybko, by wyrwać z rąk szalonych nauczycieli swoich studentów, nim ci do cna przesiąkną atmosferą zła szerzoną przez Hellfire Club.

Nijak nie da się ukryć, że „Wolverine i X-Men” z założenia przeznaczony jest dla czytelników nastoletnich, a więc prawdopodobieństwo, iż komiks ten nie trafi w moje gusta było przeogromne. No i ziściło się. Już od pierwszego tomu irytuje mnie infantylizacja tej serii, jej naiwna treść, głupiutkie rozwiązania fabularne i całkiem marni bohaterowie. Nowe pokolenie młodych mutantów jest doprawdy żałosne, a z korowodu tych wszystkich niedorzecznych postaci chyba tylko Idie nadaje się do czegoś więcej, niż tarcia chrzanu. Serio! Na kartach tego komiksu występuje koleś, którego mocą jest puszczanie smarków (w sumie dobrze, że nie pierdów). Fabuła natomiast w większości opowiada o tym jak jakieś szajbusy (nazywający się szumnie nauczycielami z Akademii Hellfire) próbują edukować psychotycznych nastolatków jak mordować, gwałcić i rabować… Doprawdy bardziej idiotyczne być nie mogło! Sam Hellfire Club to zbiorowisko indywiduów o niezrozumiałych motywacjach i niejasnej proweniencji. Istny dom wariatów zamiast tajemniczej, wpływowej sekty. Jedynie pod względem ilustracji komiks ten prezentuje się całkiem przyzwoicie. W każdym bądź razie rysunki Pasquala Ferry’ego i Nicka Bradshawa są niezłe, a przy okazji ich cartoonowa kreska idealnie wkomponowuje się w infantylny klimat tego komiksu.

Moim zdaniem „Wolverine i X-Men” to najsłabszy produkt związany z mutantami jaki ukazuje się w cyklu Marvel NOW! Seria nudna, niedojrzała i całkiem głupiutka. Szkoda, że Jason Aaron marnuje swój potencjał przy tak dennym komiksie, inna sprawa, że to on odpowiada za jego scenariusz, więc sam jest sobie winien. Absolutnie nie polecam.

3/10 - SŁABA

Kiedy kilkoro studentów szkoły im. Jean Grey znika w niewyjaśnionych okolicznościach, Wolverine wraz z Rachel Summers wyruszają na poszukiwania zaginionych uczniów. Prowadzone przez nich śledztwo kieruje ich wprost do siedziby Akademii Hellfire Club, gdzie młodzi mutanci szkoleni są na przyszłych złoczyńców. Wolverine i X-Men muszą działać bardzo szybko, by...

Bardzo miłe zaskoczenie. Po fatalnej "szkole przetrwania" bałem się że będzie identycznie źle. Ale obawy okazały się nieprawdziwe. Czytało się nawet przyjemnie. Jedyny minus to wciąż za dużo walki, jednak tutaj mamy bardziej przekonujące powody niż w tomie poprzednim. Gdyby nie dwie ostatnie strony można by uważać serie z rosomakiem za zakończoną. Rysunkowo rewelacyjnie. Zarówno Ferry jak i Bradshaw wykonali kawał dobrej roboty. Bardzo dobra kontynuacja.

Bardzo miłe zaskoczenie. Po fatalnej "szkole przetrwania" bałem się że będzie identycznie źle. Ale obawy okazały się nieprawdziwe. Czytało się nawet przyjemnie. Jedyny minus to wciąż za dużo walki, jednak tutaj mamy bardziej przekonujące powody niż w tomie poprzednim. Gdyby nie dwie ostatnie strony można by uważać serie z rosomakiem za zakończoną. Rysunkowo rewelacyjnie....

Ta historia powstała po to, żeby wcisnąć Mystique w to nauczycielskie sexy wdzianko.

Ta historia powstała po to, żeby wcisnąć Mystique w to nauczycielskie sexy wdzianko.

Aaron poleciał na maksa w "Sadze Hellfire". Seria jakby pod sam koniec zrozumiała czym ma być nie biorąc siebie na poważnie, ale traktując bohaterów z należytym szacunkiem

Aaron poleciał na maksa w "Sadze Hellfire". Seria jakby pod sam koniec zrozumiała czym ma być nie biorąc siebie na poważnie, ale traktując bohaterów z należytym szacunkiem

Dobre rysunki.

Dobre rysunki.