Ostatni z trzech głównych wątków Baśnie zaczyna się bardzo niepozornie i to tak, że trudno zorientować się o co tak naprawdę będzie chodziło. Tom nie jest tak zły jak mi mówiono, ale nie ma też w nim nic co by specjalnie przyciągało uwagę.

Ostatni z trzech głównych wątków Baśnie zaczyna się bardzo niepozornie i to tak, że trudno zorientować się o co tak naprawdę będzie chodziło. Tom nie jest tak zły jak mi mówiono, ale nie ma też w nim nic co by specjalnie przyciągało uwagę.

Po lekturze mam wrażenie, że przeczytałem pojedynczy zeszyt; jakoś dziwnie mało się tu wydarzyło. Wątek poszukiwań następcy Wiatru Północnego taki sobie, zabrakło chyba Willinghamowi pomysłów na kolejne próby dla maluchów (swoją drogą, wreszcie nauczyłem się je rozróżniać!). Intryguje za to przepowiednia, jaką Ozma przekazała Ambrożemu - pewnie to właśnie wokół tego proroctwa osnuta będzie fabuła kolejnych tomów. Tomy te na pewno przeczytam, choć nie ukrywam, że mój entuzjazm znowu zaczyna powoli słabnąć.

Więcej o komiksach piszę na fb.com/polishpopkulture

Po lekturze mam wrażenie, że przeczytałem pojedynczy zeszyt; jakoś dziwnie mało się tu wydarzyło. Wątek poszukiwań następcy Wiatru Północnego taki sobie, zabrakło chyba Willinghamowi pomysłów na kolejne próby dla maluchów (swoją drogą, wreszcie nauczyłem się je rozróżniać!). Intryguje za to przepowiednia, jaką Ozma przekazała Ambrożemu - pewnie to właśnie wokół tego...

Tak, to znów ja i Baśnie! Choć bez aż tak mocnych zachwytów jak zwykle.

Po pokonaniu Pana Mrocznego wszystko zdaje się wracać do normy. Farma funkcjonuje, Baśniowcy się cieszą, a Bufkin walczy o wolność krainy Oz. Jasne, gdzieś tam są wrogowie, ale na razie trzeba się cieszyć. Jest tylko jeden problem - jako że Wiatrowi Północnemu trochę się zmarło, a jego syn Bigby zrzekł się tronu, nowego władcę wybierać więc trzeba spośród wnuków. Szóstka dzieciaków pełnych energii staje przed całą masą trudnych zadań, które pomogą w wyborze.

Zamiast po raz kolejny zachwalać to samo, przyczepię się do jednej rzeczy, przez którą "Dziedzictwo Wiatru" straciło gwiazdkę. Gdzie się Willinghamowi spieszyło? Przecież to był temat, który spokojnie można było rozciągnąć, kurde, SZÓSTKA dzieci uczy się tu bycia królem, a ten to upchnął na kilkunastu stronach. Nawet sama decyzja, kto zostanie władcą, zostaje podjęta w kilka sekund. No i przez ten pośpiech, zero tu jakichkolwiek podstaw fabularnych. Coś się dzieje, bo tak, bo akurat tutaj pasowało, zero wytłumaczeń. Ot tak "jesteśmy w świecie Baśni, tu wszystko możliwe" i już. Nieładnie!

Ale poza tym, porządnie. Pomijając wątek główny, jest tu jeszcze baśniowe podejście do "Opowieści Wigilijnej" z Różą w roli głównej i jest to kawał naprawdę dobrej roboty. Rzuca nowe światło na świat Baśni i przy tej całej wesołej atmosferze, mocno nastraja niepokojem i zadaje pytania dające nadzieję na jeszcze lepsze wątki w przyszłości. No a Bufkin jako przywódca powstania w Oz... niesamowite. Świetnie Willingham rozwinął prostą małpę z tła.

I, jako że jest to na razie ostatni tom wydany przez Egmont, czas złożyć pokłon i wyrazy szacunku tłumaczom pracującym przy Baśniach. Zdarzyło mi się przeczytać kilka numerów w oryginale i... nie to samo. Połowa dobrego humoru to zasługa tłumaczy. Trafne żarty, spolszczanie imion (tak, mnie to bawi; pisane po polsku Dżepetto totalnie odziera tę postać z godności i zamiast groźnym Adwersarzem prezentuje go jak niewinnego dziadka),ostry język - same kozackie sprawy. Będzie brakowało!

Tak, to znów ja i Baśnie! Choć bez aż tak mocnych zachwytów jak zwykle.

Po pokonaniu Pana Mrocznego wszystko zdaje się wracać do normy. Farma funkcjonuje, Baśniowcy się cieszą, a Bufkin walczy o wolność krainy Oz. Jasne, gdzieś tam są wrogowie, ale na razie trzeba się cieszyć. Jest tylko jeden problem - jako że Wiatrowi Północnemu trochę się zmarło, a jego syn Bigby zrzekł...

Rewelacyjna część.

Rewelacyjna część.

https://salomonik.eu/blog/przeczytane/2313-basnie-tom-17-dziedzictwo-wiatru

https://salomonik.eu/blog/przeczytane/2313-basnie-tom-17-dziedzictwo-wiatru

Po skończonej wojnie z Mrocznym, kolejny tom zapowiada kilka ciekawych wątków. Szkoda że wbrew pozorom potoczyĺy się one tak marnie, zwłaszcza wątek Róż. Ale zbiór ten sam w sobie jest udany.

Po skończonej wojnie z Mrocznym, kolejny tom zapowiada kilka ciekawych wątków. Szkoda że wbrew pozorom potoczyĺy się one tak marnie, zwłaszcza wątek Róż. Ale zbiór ten sam w sobie jest udany.

Kolejna część Baśni, jeżeli chodzi o poziom tego tomu to porównuje go do poprzedniego. Moim zdaniem pierwsze tomy były o wiele lepsze aczkolwiek sama historia jest intrygująca i zachęca do dalszego jej poznania.

Kolejna część Baśni, jeżeli chodzi o poziom tego tomu to porównuje go do poprzedniego. Moim zdaniem pierwsze tomy były o wiele lepsze aczkolwiek sama historia jest intrygująca i zachęca do dalszego jej poznania.