Chyba bardziej kretyńskiego komiksu jeszcze nie czytałam. Ani to zabawne ani ciekawe. Głębia charakteru? Sens? Fabuła? Jeśli poszukujesz czegokolwiek z rzeczy przeze mnie wymienionych, nie znajdziesz go pod tym tytułem.

Chyba bardziej kretyńskiego komiksu jeszcze nie czytałam. Ani to zabawne ani ciekawe. Głębia charakteru? Sens? Fabuła? Jeśli poszukujesz czegokolwiek z rzeczy przeze mnie wymienionych, nie znajdziesz go pod tym tytułem.

Taka zwykła pierdułka, ale całkiem przyjemnie odmóżdżająca. Nie jest obraźliwa, nie wystawia niczyjej inteligencji na pośmiewisko, jest szczera w tym, czym jest, a jest tylko głupią komedyjką yuri. Jak można się za to gniewać?

Taka zwykła pierdułka, ale całkiem przyjemnie odmóżdżająca. Nie jest obraźliwa, nie wystawia niczyjej inteligencji na pośmiewisko, jest szczera w tym, czym jest, a jest tylko głupią komedyjką yuri. Jak można się za to gniewać?

Oj, chyba lepsza niż pierwszy tom. Ładna okładka, pewnie z tajemniczej ceremoni ślubnej, o której była wzmianka, niestety nie jest narysowana. Prawdopodobnie powodem było to, że autorka musiał szybko zakończyć mangę. Pomimo pośpiechu wydaje mi się, że tutaj było więcej sensu, fabuły i ogólnie ładu i składu.

Oj, chyba lepsza niż pierwszy tom. Ładna okładka, pewnie z tajemniczej ceremoni ślubnej, o której była wzmianka, niestety nie jest narysowana. Prawdopodobnie powodem było to, że autorka musiał szybko zakończyć mangę. Pomimo pośpiechu wydaje mi się, że tutaj było więcej sensu, fabuły i ogólnie ładu i składu.

Wciąż fajnie mieć poliamoryczne lesbijki w mandze, zwłaszcza, że ten tom dużo bardziej skupia się na poliamoryczności, oczywiście nie nazywając niczego wprost, bo nie daj boże powiedzieć słowo na "l" w yuri mandzie, o reszcie LGBTA+ alfabetu nie wspomnę. Świat by się skończył. Nie podoba mi się przedstawienie związku Eto i królowej, bo moment, w którym Eto pierwszy raz wyraża chęć seksu jest traktowany jak przyzwolenie na każdy kolejny raz, nawet w warunkach, które Eto nie odpowiadają, np. kiedy ktoś patrzy. Dub-con i gwałcicielskie nastawienie w mandze, która miała być urocza. Ugh. Przecierpiałam to jakoś, bo ogólnie to miła manga i ej, większe rzeczy przecierpiałam w japońskim komiksie w animacji. Pierwszy tom podobał mi się jednak bardziej.

Wciąż fajnie mieć poliamoryczne lesbijki w mandze, zwłaszcza, że ten tom dużo bardziej skupia się na poliamoryczności, oczywiście nie nazywając niczego wprost, bo nie daj boże powiedzieć słowo na "l" w yuri mandzie, o reszcie LGBTA+ alfabetu nie wspomnę. Świat by się skończył. Nie podoba mi się przedstawienie związku Eto i królowej, bo moment, w którym Eto pierwszy raz...