Wszystko byłoby świetnie, gdyby ta książka była przewodnikiem po krajach, w których powstała herbata i ceremonie z nią związane, w których kwitnie jej handel, itd. W tej książce znajdziemy różne ciekawostki dotyczące herbaty, jej odmian, pochodzenia, właściwości.

Tylko autorki koniecznie chciały wkleić tutaj jakąś interesującą fabułę. Czy to był dobry pomysł? Szczerze wątpię.

Historia dotyczy młodego chłopaka, którego dziadek prowadzi herbaciarnię, chłopak też chce ją prowadzić po jego śmierci, a nieziemsko bogaty kupiec chce odkupić od niego receptury na herbaty bezskutecznie. Chłopak poznaje młodą dziewczynę, nie wie o niej nic, zaprasza ją do domu, jego dziadek traktuje ją lepiej niż jego, pokazuje jej najróżniejsze triki związane z herbatą, gdzie, co trzyma, itd. Gdy dziewczyna nagle znika z magicznymi recepturami dziadka, jej ojciec (na pewno nie spodziewaliście się, że to ten nieziemsko bogaty kupiec) nie dzwoni na policję, nie uruchamia całego aparatu śledczego, aby znaleźć swoją córkę, ba! Nie wysyła nawet swoich ludzi, aby ją znaleźli. Nie. On karze chłopakowi ją znaleźć, opłaca mu podróż do Azji (bo istnieją podejrzenia, że ta dziewczyna pojechała sobie do Azji i ktoś ją tam widział) i mówi coś w stylu "Ty tam pojedź, znajdź ją i przywieź, bo inaczej ją wydziedziczę, a przy okazji możesz sobie pozwiedzać Azję, to się czegoś nauczysz". Czy tylko dla mnie brzmi to nieprawdopodobnie?

W dodatku, całą historię opowiada jednej z autorek ów młody chłopak, który w trakcie opowiadania jest (nie spodziewaliście się tego) już starszym panem, co owocuje różnymi wprowadzeniami i zakończeniami rozdziałów, np. "Na dziś muszę już kończyć, signora, jutro opowiem Pani resztę, może być 22? Tak? Wybornie!" lub "Jak minął Pani dzień, signora? Wszystko dobrze? Świetnie! A teraz pozwoli Pani, że wrócę do...". Drażniące to, niepotrzebne i irytujące.

Nie wspomnę nawet o kilkunastu stronach wypełnionych mailami, które wysyłały sobie autorki. FASCYNUJĄCE.

Uwielbiam herbatę i tytuł oraz niska cena zachęciła mnie do zakupu tej książki. Lecz nie poleciłabym jej nikomu, a jeśli kiedyś powstanie film na jej podstawie – na pewno go nie obejrzę. Nie chcę zabrzmieć jak wyrafinowany krytyk literacki, bo ta książka naprawdę nie jest zła. Mam wrażenie, że sam pomysł był dobry i ciekawy – lecz czytając tę książkę, nie widzę tej pracy w nią włożonej, trudu, wyobraźni. Odnoszę wrażenie, że tą książkę mógł napisać ktoś jadący autobusem do pracy, w pośpiechu, nie przemyślawszy, czy to w ogóle ma sens, czy jest prawdopodobne, czy będzie się komuś podobać.

Wszystko byłoby świetnie, gdyby ta książka była przewodnikiem po krajach, w których powstała herbata i ceremonie z nią związane, w których kwitnie jej handel, itd. W tej książce znajdziemy różne ciekawostki dotyczące herbaty, jej odmian, pochodzenia, właściwości.

Tylko autorki koniecznie chciały wkleić tutaj jakąś interesującą fabułę. Czy to był dobry pomysł? Szczerze...