Dostojewski to klasyk, ale przede wszystkim jakość, jeśli chodzi o jego książki. Rewelacyjna powieść, która swoją zawartością wprawia w zadumę, jak można zmieścić tyle treści w jednym tomie.

Jeśli ktoś zapyta, o czym jest ta książka, to żartobliwie można odpowiedzieć: "O trzech braciach i sporze pomiędzy jednym z nich a ojcem o kobietę". Zalatuje telenowelą i brzmi to dość tandetnie, jeśli przedstawi się fabułę w ten sposób. Mimo tego Dostojewski stworzył na tej podstawie rozbudowaną rozprawę filozoficzną i teologiczną na miarę wielkiego pisarza.

Religia odgrywa w powieści jedną z najistotniejszych ról. Autor stawia odwieczne pytania, dotyczące najważniejszych kwestii i dogmatów, żeby nie udzielać na nie odpowiedzi wprost, a jedynie wprowadzić czytelnika w konsternacje sprawiając, że sam musi wyciągnąć wnioski.

Rozbudowane profile psychologiczne, to prawdopodobnie najbardziej rozpoznawalna cecha pisarstwa autora. 3 braci - każdy całkowicie inny. Każdy ma swoje podejście do życia i jego najważniejszych kwestii. Każdy ma inne motywy, które uzasadniają działania przez nich podejmowane. Następuję całkowity zanik świadomości, że te postacie są fikcyjne.

Od kiedy przeczytałem "Zbrodnię i Karę" kilka lat temu, osobiście uważam, że Dostojewski jest pierwszym twórcą (choć możliwe że nie zamierzenie) dzisiejszego kryminału. I jak się okazuje po tej powieści, również thrillera prawniczego.

Nie sposób dodać nic więcej (poza własnymi spostrzeżeniami), co już nie zostałoby omówione przez tak wielu czytelników tej powieści. Po prostu arcydzieło, z którym każdy o własnych siłach powinien się zmierzyć.

Dostojewski to klasyk, ale przede wszystkim jakość, jeśli chodzi o jego książki. Rewelacyjna powieść, która swoją zawartością wprawia w zadumę, jak można zmieścić tyle treści w jednym tomie.

Jeśli ktoś zapyta, o czym jest ta książka, to żartobliwie można odpowiedzieć: "O trzech braciach i sporze pomiędzy jednym z nich a ojcem o kobietę". Zalatuje telenowelą i brzmi to dość...