Na samym początku pragnę zaznaczyć, że jest to praca fana warszawskiej drużyny i do tego nie byle jakiego, bo syna jednego z najbardziej znanych przedstawicieli polskiego reportażu, Wojciecha Jagielskiego. Autor skupia się na dość krótkim okresie czasu, na występach Legii w Lidze Mistrzów w sezonie 1995/96. Nie zabrakło również retrospekcji poprzedzającej te wydarzenia i to co się stało z drużyną w kolejnym sezonie. Piotr Jagielski krok po kroku przedstawia nam wydarzenia oczyma głównych bohaterów (piłkarzy i trenerów) ich udziału w sukcesie jak i tego co wydarzyło się potem. Wielu z niuch nie ukrywa, że była tylko najemnikami, zaciężną armią która miała wywalczyć upragnioną Ligę Mistrzów. Sam autor był dziewięcioletnim chłopcem który wraz z ojcem z wypiekami na twarzy przyglądał się wyczynom swoich bohaterów.
Miło się wraca do tamtych czasów, do wielkich meczów, ale i do problemów z jakimi borykała się piłka nożna w Polsce. Na nowo przeżywamy kolejne mecze najpierw eliminacyjny pojedynek z IFK Goteborg, kolejne spotkania w grupie z Rosenborgiem, Blackburn i Spartakiem, a potem ćwierćfinał z greckim Panathinaikosem. Szczególnie ten ostatni utkwił w pamięci, Legia miała realne szanse na awans. W pierwszym meczu u siebie trudności sprawiła aura i stan boiska, w drugim faworyzowanie gospodarzy i czerwona karta Marcina Jałochy w 30 minucie. Po tym meczu wszystko zaczęło sie sypać, drużyna przegrała z Widzewem i nie zdobyła mistrzostwa, a inwestor Janusz Romanowski wycofał się z dalszej współpracy z klubem. Po sezonie z drużyny odeszło 9 piłkarzy z podstawowej jedenastki i trener.
Jest to książka o radości z gry w piłkę, smaku zwycięstwa, o goryczy porażki, o realiach jakie targały ówczesną Legią, o przyjaźni wśród zawodowców i miłości kibiców oddanych drużynie. Najlepiej spuentował, to co targało piłkarskim sercem i nami wszystkim Jacek Bednarz po zwycięstwie z IFK Goteborg: "Ten dzień się już kończy, ale postanowiłem się nim jeszcze nacieszyć. Życie sportowca jest niestety smutne, a sukces tak ulotny. Jutro będą kolejne cele, które trzeba zdobyć, a przynajmniej o nie powalczyć. Dzisiaj chcę po prostu cieszyć się tą chwilą."

Na samym początku pragnę zaznaczyć, że jest to praca fana warszawskiej drużyny i do tego nie byle jakiego, bo syna jednego z najbardziej znanych przedstawicieli polskiego reportażu, Wojciecha Jagielskiego. Autor skupia się na dość krótkim okresie czasu, na występach Legii w Lidze Mistrzów w sezonie 1995/96. Nie zabrakło również retrospekcji poprzedzającej te wydarzenia i to...