"Pistolety i Rewolwery" jest książką znacząco gorszą od "Broni XIX wieku" również wydanej przez wydawnictwo Espadon.

Początkowo nic nie zwiastuje, w jaką stronę pójdą autorzy. Opisy wczesnej broni krótkiej są poprawne i bardzo dobrze zilustrowane. Spora część zamieszczonego w tej książce materiału jest naprawdę interesująca, a niektóre zaprezentowane egzemplarze broni są piękne i unikatowe. Im dalej w las, tym gorzej. Okres mniej więcej do połowy XIX wieku trzyma względnie dobry poziom. Coś się zaczyna psuć, gdy jeden z autorów - zaprzysięgły zwolenników rewolwerów - zaczyna nimi spamować w ilościach hurtowych. Nie mam nic przeciwko rewolwerom. Po pierwsze od połowy XIX wieku były one dużo, dużo bardziej popularne niż pistolety, po drugie stanowią one istotny element w historii rozwoju broni palnej. Autor prezentuje więc rewolwery Adamsa, Pryce'a, Webleya, Trantera i wielu innych brytyjskich konstruktorów. Nie oznacza to, że nie ma tu innych europejskich, lub amerykańskich modeli broni (w tym pistoletów). Oczywiście są tu Colty, Remingtony, Montenegro, Zig-Zag i tak dalej. Problem w tym, że autor skupia się na rewolwerach pochodzących z imperium brytyjskiego i omawia je chyba w każdej możliwej konfiguracji i kalibrze, nie zapominając nawet o kopiach znanych konstrukcji. Takie rozwiązanie jest być może interesujące dla historyka wojskowości, albo zapalonego kolekcjonera, ale dla zwykłego czytelnika nadmiar obecności broni różniącej się jedynie niewielkimi szczegółami jest nudne i tendencyjne. Jakby tego mało, autor (autorzy?) upierają się przy stanowiskach, które były ryzykowne nawet 40 lat temu, czemu daje odpór Leszek Erenfeicht, który nierzadko wchodzi z autorami w polemikę. "Pistolety i Rewolwery" posiadają też błędy takie jak zamienione/pomylone naboje pochodzące od innych broni, nieprawidłowe prędkości początkowe i sporo innych potknięć.

Warto zwrócić uwagę, że książka powstała bodajże w końcówce lat 70. i została napisana przez dość wiekowych już wtedy ludzi. Stąd konserwatyzm w takiej, a nie innej prezentacji i zdezaktualizowane tezy tyczące się broni palnej. Z wymienionych wyżej powodów nie ma tu najnowszych modeli broni palnej. Jedynymi wyjątkami od tej reguły są pistolety VP-70 i Beretta 92S, chociaż obie konstrukcje mają po 40 lat z okładem.

Parafrazując słowa z mema: nie jest to książka zła, nie jest też dobra. Jej niepodważalną zaletą jest wysoka jakość wydania i zdjęć. Jednak słowo "przeciętna" charakteryzuje ją chyba najlepiej.

"Pistolety i Rewolwery" jest książką znacząco gorszą od "Broni XIX wieku" również wydanej przez wydawnictwo Espadon.

Początkowo nic nie zwiastuje, w jaką stronę pójdą autorzy. Opisy wczesnej broni krótkiej są poprawne i bardzo dobrze zilustrowane. Spora część zamieszczonego w tej książce materiału jest naprawdę interesująca, a niektóre zaprezentowane egzemplarze broni...