Podstawowa idea książki, to wrodzony, uwarunkowany genetycznie antagonizm między fińsko-turecką grupą etniczną Rosjan, a Polakami i Białorusinami - grupą Słowian. Bolesna i wstrząsająca kronika naporu, grabieży, zbrodni, wynaradawiania i wyniszczania mieszkańców Rzeczpospolitej przez Rosję w latach 1700-1953. Rosjanie do dziś lansują tezę że ujarzmiając narody, w przeciwieństwie do innych państw kolonialnych - wyświadczały zniewolonym łaskę, dobrodziejstwo i dokonywały aktu sprawiedliwości dziejowej. Wciąż nie są w stanie zrozumieć niechęci, nienawiści i obaw żywionych wobec Rosji przez Polaków. Autor zdecydowanie nie jest zwolennikiem sanacji i II RP. Ten okres poddaje zdecydowanej krytyce, nie zawsze wolnej od przekłamań, uproszczeń i niedorzeczności żywcem przeniesionych z sowieckich czy nazistowskich źródeł. Irytujące są informacje o redakcyjnych sprostowaniach, bez podawania wersji autora oraz praktyka usunięcia fragmentów tekstu, jako odbiegających od prawdy. Książka ze wszech miar godna polecenia. Zwłaszcza w czasach negowania takich wartości jak patriotyzm, suwerenność narodowa i pamięć historyczna.

Podstawowa idea książki, to wrodzony, uwarunkowany genetycznie antagonizm między fińsko-turecką grupą etniczną Rosjan, a Polakami i Białorusinami - grupą Słowian. Bolesna i wstrząsająca kronika naporu, grabieży, zbrodni, wynaradawiania i wyniszczania mieszkańców Rzeczpospolitej przez Rosję w latach 1700-1953. Rosjanie do dziś lansują tezę że ujarzmiając narody, w...