Miałem tego nie czytać, kupiłem dla syna, ale żona mówi, że odpowiedzialny rodzic powinien wiedzieć co daje dziecku do czytania. No to przeczytałem. W kategorii 'Książka dla dorosłych' rzecz nie może być rozpatrywana. Bo nie jest dla dorosłych. Jako książka dla dzieci spisuje się zupełnie dobrze. Główni bohaterowie to grupa smoczych nastolatków z misją, którym smoczy dorośli rzucają kłoda za kłodą pod nogi i którym to smoczym dorosłym młodziaki co i rusz ucierają nosa. Sporo się dzieje, sporo akcji, drużyna przyjaciół od przygody do przygody nabiera doświadczenia, początkowo całkiem zieloni z czasem mężnieją. Schemat dość standardowy. Poza tym młodziaki są przeciw agresji, wspierają się przyjacielsko, poświęcają się dla siebie nawzajem i ogólnie mają całkiem sporo pozytywnych cech ale też i kilka negatywnych z którymi jednak walczą. Postacie są wyraźne, różnią się konstrukcyjnie, ich zachowania są adekwatne do profilów charakterologicznych. Świat powieści jest dość brutalny co prowokuje zdziwione, i czasem oburzone, komentarze. Nie wiem dlaczego. Zupełnie do mnie nie przemawia idea szprycowania dzieciaków landrynkową rzeczywistością. Świat jest pełen przemocy i nie ma co tego ukrywać, trzeba pokazywać jak się w takim świecie zachować. Nie wiem czy Skrzydła ognia robią to najlepiej na świecie ale z pewnością nie najgorzej. Grupa docelowa to mniej więcej dzieciaki w wieku 10-13 lat. Starszych będzie irytować naiwność konstrukcji świata czy poszczególnych rozwiązań fabularnych.

Miałem tego nie czytać, kupiłem dla syna, ale żona mówi, że odpowiedzialny rodzic powinien wiedzieć co daje dziecku do czytania. No to przeczytałem. W kategorii 'Książka dla dorosłych' rzecz nie może być rozpatrywana. Bo nie jest dla dorosłych. Jako książka dla dzieci spisuje się zupełnie dobrze. Główni bohaterowie to grupa smoczych nastolatków z misją, którym smoczy...