W książce tej autor powielił konstrukcje myślowe, które zawarł w książce "Demokracja: Bóg, który zawiódł", lecz w bardziej przejrzystej i spójnej formie. Ponadto odpowiada na pytanie w jaki sposób ludzkość wydostała się z tzw. pułapki maltuzjańskiej, czyli sytuacji w której zyski z produktywności są przejadane przez zwiększającą się populację co skutkuje stagnacją w poziomie jakości życia. W przeciwieństwie do Rothbarda, który twierdzi, że zawdzięczamy to głównie instytucji własności prywatnej - Hoppe twierdzi, że to tylko jeden z komponentów do osiągnięcia dobrobytu i równie ważna jest inteligencja, a co za tym idzie przedsiębiorczość. Argumentuje to przykładami z historii takimi jak rewolucja neolityczna czy przemysłowa. Po lekturze pozostaje spory niedosyt, osobiście brakuje mi większej ilości odwołań do wydarzeń w historii, które ubarwiły by tę dość sztampową, pisaną w akademickim stylu rozprawę. Polecam zagorzałym etatystom oraz początkującym wolnościowcom, wytrawnych entuzjastów wolności może nudzić.

W książce tej autor powielił konstrukcje myślowe, które zawarł w książce "Demokracja: Bóg, który zawiódł", lecz w bardziej przejrzystej i spójnej formie. Ponadto odpowiada na pytanie w jaki sposób ludzkość wydostała się z tzw. pułapki maltuzjańskiej, czyli sytuacji w której zyski z produktywności są przejadane przez zwiększającą się populację co skutkuje stagnacją w...