Siłą serialu „Fatale”, pisanego przez znanego i cenionego scenarzystę Eda Brubakera, są różnej maści niedopowiedzenia dotyczące głównej bohaterki i posiadanych przez nią mocy. Niedopowiedzenia, które rozbudzają ciekawość i chęć sięgnięcia po każdy kolejny tom. „Na zachód od piekła” oznaczony jest na grzbiecie numerem trzy, a to znaczy, że przed nami już tylko dwa albumy, nim poznamy odpowiedzi na wszystkie dręczące pytania.

Omawiana część liczy sobie niewiele ponad 100 stron i zawiera aż cztery nowele. Każda z nich jest świetnie skonstruowaną opowieścią grozy. Scenarzyście nie można odmówić umiejętności budowania niesamowitego, przerażającego klimatu. Rzecz trzyma w napięciu od pierwszej do ostatniej planszy.

W pierwszym i ostatnim opowiadaniu mamy okazję zapoznać się fragmentami biografii Josephine - tytułowej kobiety fatalnej, która ma „zły” wpływ na każdego spotkanego mężczyznę. Otwierająca historia rozgrywa się w latach 30. ubiegłego wieku. Dowiadujemy się z niej, w jaki sposób odkryła naturę swoich mocy. Ostatnie opowiadanie dzieje się podczas II wojny światowej, gdzieś w Rumunii. Josephine, wespół z kolejnym zakochanym w niej na zabój mężczyzną, musi stawić czoła okultystycznemu batalionowi faszystów. Bohaterkami dwóch środkowych opowieści są poprzedniczki (?), wcześniejsze inkarnacje fatalnego ducha (?). Jedna historia dzieje się w Średniowieczu w okresie polowań na czarownice, a druga na Dzikim Zachodzie. Obie opowieści mają za zadanie pogłębić tło znaczeniowe, nadać dodatkowego sensu, pokazać potwory, przed którymi ucieka Jo.

Każda z historii odsłania przed czytelnikiem rąbek tajemnicy o pochodzeniu demonicznej kobiecej postaci. Brubaker sprawnie buduje całą mitologię, korzystając z różnorakiego budulca. Czerpie z prozy Lovecrafta, ale można mu zarzucić bezdusznego zrzynania. Do tego używa całego sztafażu, które oferują „creepy stories” (opowieści niesamowite z dreszczykiem): dziwne monstra z mackami na głowie i ostrymi zębami, sekretne organizacje i zakony, magia i pogańskie rytuały, „wtajemniczeni” napastnicy i służalcze demony, zaginiony manuskrypt.

Rzeczywiście podczas lektury można się bać, co niewątpliwie jest zasługą scenarzysty. Chociaż w głównej mierze odpowiedzialni są za to rysownik - Sean Phillips oraz koloryści - Dave Stewart, Elizabeth Breitweiser. Artyści zadbali o to, abyśmy mieli wrażenie, że z każdego ciemnego zakamarka może zaraz wypełznąć jakiś potwór. Phillips świetnie oddaje wszystkie scenerie, w których dzieje się akcja, niezależnie czy to jest średniowieczna Francja, czy gruzowisko rumuńskiego miasteczka, czy katakumby. Wielką frajdę sprawia już samo oglądanie albumu...

- - -
cały tekst do przeczytania tu:
https://dybuk.wordpress.com/2015/11/04/fatale-3-na-zachod-od-piekla/

Siłą serialu „Fatale”, pisanego przez znanego i cenionego scenarzystę Eda Brubakera, są różnej maści niedopowiedzenia dotyczące głównej bohaterki i posiadanych przez nią mocy. Niedopowiedzenia, które rozbudzają ciekawość i chęć sięgnięcia po każdy kolejny tom. „Na zachód od piekła” oznaczony jest na grzbiecie numerem trzy, a to znaczy, że przed nami już tylko dwa albumy,...