Mam mieszane uczucia po tej części... Na początku akcja wolno się rozwija, ale akurat do tego nie mam zastrzeżeń. Mam za to sporo do Katniss i jej rozchwiania emocjonalnego. Przez większość książki miałam wrażenie, że autorka sama już nie wie czy Katniss ma być bohaterką czy wariatką...
Końcówka jest dla mnie mocno melancholijna. Nie spodziewałam się happy endu, ale jakoś przygnębił mnie epilog oraz ostatnie sceny książki. Tak samo głosowanie zwycięzców i posłanie na Igrzyska Śmierci dzieci mieszkańców Kapitolu (w ogóle dużo w tej książce morderstw dzieci). Historia zatacza koło i wychodzi na to, że mieszkańcy dystryktów nie są wcale mądrzejsi od Kapitoleńczyków.
Autorka skupiła się w pełni na odczuciach Katniss, która ledwie wie co się dzieje pod koniec książki, nie opisując zupełnie zmian zachodzących w Panem.
Pierwsze dwie części napawały mnie optymizmem i duchem walki, a ta zostawiła po sobie smutek i melancholię. Większość pozytywnych bohaterów nie żyje, Ci co żyją powariowali albo wrócili do dawnych nałogów. Zabrakło mi w niej opisów odbudowy Panem, które pokazałyby, że cały przewrót miał jakiś sens.
Wątek Peety i Gail'a również niedopracowany. Gail wyjeżdża, Peeta wraca i tyle. Brak jakiejś rozmowy, wyjaśnienia. W jednej chwili wraz z Katniss idziesz zabić Snowa by w następnej czytać jak bardzo jest poraniona, oderwana od rzeczywistości. Na tym etapie nie wiedząc co się dzieje z resztą świata książka się zakańcza. Dla mnie spore rozczarowanie.

Mam mieszane uczucia po tej części... Na początku akcja wolno się rozwija, ale akurat do tego nie mam zastrzeżeń. Mam za to sporo do Katniss i jej rozchwiania emocjonalnego. Przez większość książki miałam wrażenie, że autorka sama już nie wie czy Katniss ma być bohaterką czy wariatką...
Końcówka jest dla mnie mocno melancholijna. Nie spodziewałam się happy endu, ale jakoś...