To już kolejna książka z serii "Historyjki dla ciekawskich dzieci", które przeczytałem. I chyba jak dotąd najsłabsza. Nie jest zła - wręcz przeciwnie: są tu treści, które są warte tego, by poznało je każde dziecko. Równocześnie jednak w przypadku niektórych fragmentów niezrozumiały był powód, dlaczego się w tym zbiorku pojawiły (patrz: typowo humorystyczny poemat o bąkach). Generalnie jednak cała ta seria potrafi w niezły sposób połączyć przyjemne historyjki z ciekawie przemyconymi informacjami na różne tematy. Nie inaczej jest w tej publikacji. Tylko.... Momentami proporcje pomiędzy zabawą a nauką są zbyt mocno zachwiane w stronę rozrywki, a przekazywane fakty są wówczas tylko i wyłącznie szczątkowe. Jako typowa "książeczka dla dzieci" sprawdza się jednak znakomicie.

To już kolejna książka z serii "Historyjki dla ciekawskich dzieci", które przeczytałem. I chyba jak dotąd najsłabsza. Nie jest zła - wręcz przeciwnie: są tu treści, które są warte tego, by poznało je każde dziecko. Równocześnie jednak w przypadku niektórych fragmentów niezrozumiały był powód, dlaczego się w tym zbiorku pojawiły (patrz: typowo humorystyczny poemat o bąkach)....

Książka zawiera dziewiętnaście zabawnych czasem trzymających w napięciu historyjek odpowiadających na pytania dotyczących funkcjonowania naszego ciała. Trzeba brać poprawkę, że nie są to informacje zgodne z najnowszymi badaniami ale jedynie zabawne odpowiedzi na pytania dzieci.

Poznamy więc miedzy innymi historie Mikołaja, którego młodszy brat wsadził sobie zielony groszek do nosa. Razem z nimi poznamy odpowiedź na pytanie czy groch może wykiełkować w nosie?
Dowiemy się również skąd się biorą kozy w nosie.Jest to przezabawna historia piekarzy, którzy pieką kozy w nosie. Będą oni tak mili, że podzielą się przepisem na wspaniałą kozę w nosie.
Razem z wampirkiem Jaronem dowiemy się dlaczego wszystko smakuje jednakowo, kiedy mamy katar.

W książce znajdziemy jeszcze odpowiedzi na pytanie takie jak czy strach potrafi paraliżować, po co nam ślina czy da się pić, wisząc głową w dół na wiele innych. Wszystko wpleciono w opowiadania i sytuacje, w których dziecko ma szansę się odnaleźć i poznać odpowiedzi na nurtujące je pytania.

Przyznam się, że jako rodzic czasem mam problem z odpowiedzią na pewne pytania bez zaglądania do internetu a dwa czasem trudno te wiadomości ubrać tak w słowa by dziecko zrozumiało. Autorka wychodzi nam na przeciw i w swoich opowiadaniach przekazuje tą wiedzę w sposób zrozumiały dla dziecka na odpowiednich przykładach a wy stepujące w opowiadaniach dzieci bardzo to ułatwiają.

Książka zawiera dziewiętnaście zabawnych czasem trzymających w napięciu historyjek odpowiadających na pytania dotyczących funkcjonowania naszego ciała. Trzeba brać poprawkę, że nie są to informacje zgodne z najnowszymi badaniami ale jedynie zabawne odpowiedzi na pytania dzieci.

Poznamy więc miedzy innymi historie Mikołaja, którego młodszy brat wsadził sobie zielony...

W mojej biblioteczce można znaleźć kilka poprzednich książek z serii "historyjki dla ciekawskich dzieci". To, moim zdaniem, pozycja warta zakupienia. Pochwalić należy między innymi ładne ilustracje, które są w stanie zainteresować moją trzyletnią siostrzenicę (siada i ogląda, opowiada sobie historyjki). Ale to nie wszystko- książka ma jeszcze treść edukacyjną.
Dla niektórych dorosłych tematy poruszane w książce mogą być obrzydliwe (znajdziemy w niej rozdziały poświęcone różnym sprawom np. dlaczego siuśki są żółte, dlaczego woskowina w uchu jest gorzka, czy strach potrafi sparaliżować, skąd się biorą kozy w nosie, dlaczego kiedy jesteśmy źli mamy ochotę wrzeszczeć, dlaczego nie czujemy smaków gdy mamy katar. I wiele innych. Oraz jeden wiersz- o puszczaniu bąków.
Autorka wychodzi naprzeciw młodemu czytelnikowi i próbuje odpowiedzieć na najtrudniejsze pytania, nawet takie, które na pierwszy rzut oka wydają się bezsensowne. Wiele ludzi nie ma ochoty czytać czegoś takiego bo to OBRZYDLIWE. Spotykam się z wieloma takimi opiniami.
Ja jestem osobą, której trudno coś obrzydzić, również dzieci, powodowane zwykłą ciekawością przeżywają fascynację sprawami związanymi z różnymi wydzielinami ciała (a używanie słów kupa, g...o wzbudza chichot i szacunek wśród kolegów). Zadaniem rodzica jest wytłumaczyć młodemu człowiekowi sytuacji i miejsc, gdzie takich słów absolutnie nie można używać, a także nauczyć szacunku do starszych.

W mojej biblioteczce można znaleźć kilka poprzednich książek z serii "historyjki dla ciekawskich dzieci". To, moim zdaniem, pozycja warta zakupienia. Pochwalić należy między innymi ładne ilustracje, które są w stanie zainteresować moją trzyletnią siostrzenicę (siada i ogląda, opowiada sobie historyjki). Ale to nie wszystko- książka ma jeszcze treść edukacyjną.
Dla...

„A co to?” i „A dlaczego?” to najczęstsze początki pytań zadawanych przez dzieci ciekawe świata. Cierpliwy rodzic zna lub potrafi znaleźć odpowiedź na każde pytanie, a do tego umiejętnie przybliża wiedzę pociesze. Nie zawsze jest to łatwe, ponieważ czasami coś, co nam wydaje się proste, oczywiste, logiczne w dziecięcym świecie już takie nie jest i wymaga zadania kolejnych pytań. Szukanie, główkowanie i wymyślanie prostych odpowiedzi przemawiających do małych odkrywców jest nie lada wyzwaniem.
Rodzicom i opiekunom ciekawskich dzieci z pomocą przychodzi Andrea Schütze. W swojej książce „Dlaczego szczękamy zębami? Historyjki dla ciekawskich dzieci wyjaśnia nie tylko problem szczękania zębami. Pojawią się tam przygody małych i dużych, prawdziwych i wymyślonych postaci przybliżających skomplikowany świat. Liczni bohaterowie zabierają małych czytelników na wędrówkę pozwalającą wyjaśnić prawa biologii, fizyki, chemii, psychologii.
W książce znajdziemy opowieści, które doskonale mogą zastąpić bajki i przekażą nam wiedzę na temat strachu, nasion dostających się do organizmy innymi otworami niż buzia, paprochów, bąków, gorzkiego smaku woskowiny w uszach, kóz w nosie, złości i sposobach radzenia sobie z nią, głosie kostnym, dlaczego zasypiamy, skąd, po co i ile śliny wytwarzany, dlaczego katar zabija smaki, co potrafią robić niewidomi, jaki kolor może mieć siusiu, po co nam łzy, jak wpływają na nas emocje, dlaczego dom wydaje dziwne odgłosy, dlaczego szczękamy zębami, jak sól wpływa na nasz organizm, czy możemy pić wisząc głową w dół. Wszystkie te pytania dotyczą najbliższego otoczenia dzieci i pozwalają im oswoić swoje otoczenie, zrozumieć prawa, według których działają.
Mnie jako rodzicowi najbardziej podobały się opowieści pokazujące emocje i sposób radzenia sobie z nimi. Odpowiednie podejście do spraw, nad którymi często również dorośli nie potrafią panować pozwala budować w dziecku wiarę w jego możliwości oraz rozwijać jego samodzielne radzenie sobie z nimi. Lęk, strach i złość należą do gamy uczuć wywołujących silne, negatywne odczucia, przekładające się na fizyczne odczucia. Autorka, razem z bohaterami, przekonuje nas, że z każdej sytuacji jest wyjście: za małe ubrania można wymienić na większe, pokój okupowany przez młodsze rodzeństwo zamknąć na klucz, w chwilach zagrożenia zrozumieć zachowanie swojego ciała, a kiedy dopadnie nas trema trzeba sobie wyobrazić, że wszystko nam się uda.
Plusem opowieści jest to, że bohaterowie każdej z nich są dziećmi z ich dziecięcymi problemami, zagadkami, pytaniami i troszeczkę innym spostrzeganiem świata, dzięki czemu małym czytelnikom łatwo będzie utożsamić się z przygodami i odkryciami ich książkowych rówieśników. Andrea Schütze traktuje odbiorców swoich opowieści bardzo poważnie i nie zbywa ich bajkami, wymysłami. Miejscami akcja opowiadań ociera się o fantazję, ale tylko po to by uruchomić dziecięcą wyobraźnię, pobudzić do myślenia oraz otwarcia się na świat.
W książce znajdziemy dziewiętnaście niedługich opowieści. Całość oprawiono w twardą, matową okładkę, strony są grube, śliskie i bardzo dobrze zszyte, dzięki czemu długo posłużą dzieciom. Znajdziemy w niej interesujące ilustracje przyciągające wzrok małego czytelnika i dużą czcionkę, która zachęci do samodzielnego czytania.
Książkę polecam przedszkolakom oraz uczniom pierwszych klas szkoły podstawowej.

„A co to?” i „A dlaczego?” to najczęstsze początki pytań zadawanych przez dzieci ciekawe świata. Cierpliwy rodzic zna lub potrafi znaleźć odpowiedź na każde pytanie, a do tego umiejętnie przybliża wiedzę pociesze. Nie zawsze jest to łatwe, ponieważ czasami coś, co nam wydaje się proste, oczywiste, logiczne w dziecięcym świecie już takie nie jest i wymaga zadania kolejnych...

http://www.nieperfekcyjnie.pl/2016/01/dlaczego-szczekamy-zebami-historyjki.html

Dlaczego woskowina w uchu jest gorzka? Po co nam ślina? Dlaczego kiedy jesteśmy źli, mamy ochotę wrzeszczeć? Czy siusiu zawsze jest żółte? Dlaczego wszystko smakuje jednakowo, kiedy mamy katar? Co robią łzy? Dlaczego szczękamy zębami? Kto nocą chodzi po domu? W dziecięcych głowach znajdują się miliony pytań, na które niekiedy nie potrafimy udzielić odpowiedzi. W takich przypadkach nie pozostaje nic innego, jak posiłkowanie się eksperckimi stronami internetowymi, a jeszcze lepiej - książkami, które nie tylko odpowiedzą na nurtujące pytania, ale przy tym dadzą mnóstwo radości podczas lektury.

"Dlaczego szczękamy zębami?" to książka zawierająca dziewiętnaście opowieści, przekazująca odpowiedzi na pytania, jakie nierzadko kiełkują w dziecięcych umysłach, a jednocześnie intrygują również dorosłych. W końcu chyba wiele osób chciałoby dowiedzieć się, czy groch może wykiełkować w nosie, skąd się biorą kozy w nosie, czy wszyscy puszczają bąki albo czy da się pić, wisząc głową w dół? Bohaterowie historyjek, często przy pomocy innych osób, zaspokajają swoją ciekawość, a także poszerzają własną wiedzę dotyczącą ludzkiego ciała i różnorodnych mechanizmów nim rządzących. Wraz z Amelką, Mikołajem, Lilką, Heniem i Sabiną, Lenką czy Sebastianem dowiadujemy się wiele istotnych informacji, którymi warto podzielić się z innymi!

To książka idealna dla każdego małego odkrywcy czy dziecka posiadającego głowę pełną pomysłów - każdy starszak powinien być zachwycony taką lekturą. Treść uczy i bawi, a nieprzekombinowane, kolorowe ilustracje urozmaicają czytanie. Do tego twarda oprawa i dość duża czcionka sprawiają, że posiadanie egzemplarza Dlaczego szczękamy zębami? to sama przyjemność. Co najważniejsze - w książce nie ma wymądrzania się i typowo naukowych wyjaśnień, ponieważ autorka świetnie utożsamiła się z grupą odbiorców, przekazując historie w niezwykle przystępny sposób.

Rynek wydawniczy wręcz pęka w szwach od literatury dziecięcej - niestety nie zawsze wartościowej. Osobiście uważam, że proste i niezobowiązujące historyjki są dla maluchów, a starszaki zdecydowanie częściej powinny sięgać po lektury przyjemne w odbiorze, ale jednocześnie przekazujące istotne informacje o świecie. Jeśli również podzielacie moje zdanie, to zachęcam Was do sprezentowania dzieciom takiej książki - na pewno nie zawiedziecie się ani Wy, ani Wasze pociechy.

http://nieperfekcyjnie.pl

http://www.nieperfekcyjnie.pl/2016/01/dlaczego-szczekamy-zebami-historyjki.html

Dlaczego woskowina w uchu jest gorzka? Po co nam ślina? Dlaczego kiedy jesteśmy źli, mamy ochotę wrzeszczeć? Czy siusiu zawsze jest żółte? Dlaczego wszystko smakuje jednakowo, kiedy mamy katar? Co robią łzy? Dlaczego szczękamy zębami? Kto nocą chodzi po domu? W dziecięcych głowach znajdują się...

Jako fan muzyki najbardziej poruszyła mnie opowieść o różnicy między głosem na żywo a tym nagranym np. na kasetę. Polecam również historię o soli i o piciu zwisając głową w dół.

Jako fan muzyki najbardziej poruszyła mnie opowieść o różnicy między głosem na żywo a tym nagranym np. na kasetę. Polecam również historię o soli i o piciu zwisając głową w dół.

Z poczuciem humoru, wdziękiem i urodą ilustracji odsiecz na grad pytań bardzo mlodego człowieka.

Z poczuciem humoru, wdziękiem i urodą ilustracji odsiecz na grad pytań bardzo mlodego człowieka.