Miałam ostatnio okazję przeczytać krótką książeczkę psychoterapeutki Anny Dodziuk pt. „Spotkanie ze wstydem”. Wstyd, nieśmiałość, skłonności do zaniżonej samooceny to jedne z moich największych problemów (i pewnie również wielu z Was, choć nie każdy się do tego przyznaje - ba, nie każdy zdaje sobie z tego sprawę),więc z chęcią poświęciłam chwilkę na zapoznanie się z tą pozycją.
Bądźmy szczerzy, kto się nie wstydzi? Nikt, prawda? Nawet ci, którzy udają całkowicie pewnych siebie czegoś się wstydzą - często oni nawet bardziej od innych. Podobno bowiem zazwyczaj wybieramy jedną z dwóch „najłatwiejszych” opcji radzenia sobie z zażenowaniem wszelkiego rodzaju: jedna to pasywna, która skupia się na unikaniu krępujących sytuacji (takie osoby to „szare myszki” próbujące być niewidzialne - zdecydowanie do nich należę),druga zaś to aktywna, która stawia na niedopuszczanie wstydu do głosu - i tu właśnie mamy tych wszystkich „pewniaków”, którzy swoją postawą często chcą po prostu zagłuszyć swój wstyd.
W „Spotkaniu ze wstydem” dowiadujemy się, co to właściwie jest za uczucie i „z czym to się je”. Dostajemy propozycje, jak najlepiej sobie ze wstydem poradzić i trzeba przyznać, że to wszystko ma sens. Będę próbowała coś zrobić z własnym zażenowaniem, choć nie sądzę, bym miała kiedyś przestać być „szarą myszką”, jako że zwyczajnie nie lubię być w centrum uwagi. ;)
Polecam. Pewnie, to nie powieść, a te czyta się najchętniej, ale wydaje mi się, że od czasu do czasu warto sięgnąć po pozycję, która może nam w jakiś sposób pomóc.

Miałam ostatnio okazję przeczytać krótką książeczkę psychoterapeutki Anny Dodziuk pt. „Spotkanie ze wstydem”. Wstyd, nieśmiałość, skłonności do zaniżonej samooceny to jedne z moich największych problemów (i pewnie również wielu z Was, choć nie każdy się do tego przyznaje - ba, nie każdy zdaje sobie z tego sprawę),więc z chęcią poświęciłam chwilkę na zapoznanie się z tą...