Wstyd, jak z nim żyć, jak nie pozwolić by nas paraliżował, do czego nam służy, byle nie w nadmiarze.

Wstyd, jak z nim żyć, jak nie pozwolić by nas paraliżował, do czego nam służy, byle nie w nadmiarze.

Bardzo dobra książka. Pokazuje o co chodzi z tym wstydem, skąd się bierze, kto/co jest jego źródłem i jak sobie z nim radzić. Mam jeden zarzut. I to poważny. Wśród licznych szeroko omawianych źródeł wstydu na poziomie społeczeństwa czy też instytucji, autorka ani przez moment nie wspomniała o tym, co jest jednym z największych źródeł wstydu w naszej kulturze, zwłaszcza w temacie seksu - KOŚCIÓŁ KATOLICKI. Mogę to skomentować tylko ironicznie - Shame on you, Ms Dodziuk. Wstyd, że Pani o tym źródle wstydu nie chce mówić. A dałbym jedną gwiazdkę więcej ...

Bardzo dobra książka. Pokazuje o co chodzi z tym wstydem, skąd się bierze, kto/co jest jego źródłem i jak sobie z nim radzić. Mam jeden zarzut. I to poważny. Wśród licznych szeroko omawianych źródeł wstydu na poziomie społeczeństwa czy też instytucji, autorka ani przez moment nie wspomniała o tym, co jest jednym z największych źródeł wstydu w naszej kulturze, zwłaszcza w...

Nie lubię poradników, ale ten temat jest dla mnie bardzo interesujący, więc skusiłam się żeby kupić go w giżyckim letnim outlecie. Już pierwszy rozdział był dla mnie bardzo trudny, trzeba było podać 10 przeczy których się wstydzę. Z miejsca byłam w stanie podać może 3 przykłady, pomimo tego, że wiem, że ten problem bardzo mnie porusza.

Nie lubię poradników, ale ten temat jest dla mnie bardzo interesujący, więc skusiłam się żeby kupić go w giżyckim letnim outlecie. Już pierwszy rozdział był dla mnie bardzo trudny, trzeba było podać 10 przeczy których się wstydzę. Z miejsca byłam w stanie podać może 3 przykłady, pomimo tego, że wiem, że ten problem bardzo mnie porusza.

Warto przeczytać tę książkę.

Warto przeczytać tę książkę.

Ta książka może być pierwszym krokiem do rozpoczęcia pracy nad sobą. Znalazłam kilka fajnych ćwiczeń, które uświadomiły mi, że problem jest, ale do pokonania.

Ta książka może być pierwszym krokiem do rozpoczęcia pracy nad sobą. Znalazłam kilka fajnych ćwiczeń, które uświadomiły mi, że problem jest, ale do pokonania.

W tej niedużych gabarytów książce Anna Dodziuk opisuje czym jest wstyd, jakie są jego źródła, jakie są sposoby zawstydzania. Wyróżnia wstyd konstruktywny i destrukcyjny. Podaje kilka zalet "dobrego" wstydu, który w odróżnieniu od wstydu destrukcyjnego, ma za zadanie uwrażliwiać człowieka na niektóre sytuacje z jakimi przychodzi mu się zmierzyć w codziennym życiu.
Jednakże całość książki jest poświęcona głównie toksycznemu wstydowi. Temu, który pozbawia człowieczeństwa i paraliżuje człowieka. Temu, który ma destrukcyjny wpływ na stan ducha człowieka i może być przyczyną zniszczenia relacji z ludźmi, na których wstydzącemu się człowiekowi zależy.

Autorka w swoim opracowaniu przedstawia parę prostych ćwiczeń, które można wykonać samodzielnie, i które nie pochłaniają przy tym dużo czasu. Ponadto opisuje sposoby leczenia i uzdrawiania wstydu, metody "pracy nad samym sobą" oraz podaje parę przykładów jakie mogłaby wykorzystać potencjalna osoba prowadząca grupę terapeutyczną dla uczestników borykających się z problemem wstydu. W tekście parokrotnie zahacza też o przykłady wstydu u alkoholików, a kilka ostatnich rozdziałów jest w całości poświęconych właśnie wstydowi doświadczanemu przez nadużywających alkoholu, grupom wsparcia AA i metod terapii.

W mojej ocenie jest to dobry poradnik. Większość książki (zwłaszcza jej pierwszą połowę) przeczytałam z dużym zainteresowaniem. Czyta się go szybko, jedynie w drugiej połowie poradnika, gdy autorka skupiła się głównie na alkoholizmie i poradach stricte dla terapeutów grup AA, książkę czytałam już wolniej a temat miejscami zaczął nieco nużyć.
Nie mogę jednak uznać "Wstydu" jako książki przeciętnej, tylko na podstawie mniej interesującego mnie zagadnienia, gdyż to zagadnienie samo w sobie nie jest złe i dla kogoś może być pomocne.

Natomiast niewielkim minusem według mnie są te fragmenty, w których autorka powołuje się na słowa innych uznanych psychoterapeutów. Te cytaty chwilami pojawiały się trochę za często. Są one w większości interesujące, aczkolwiek czasami wołałam poznać osobiste zdanie autorki w danym temacie, a niekoniecznie będące jedynie komentarzem do przytoczonego "suchego" cytatu.

Ocena byłaby nieco wyższa, gdyby nie wyżej wymienione minusy. Nie zaniżam bardziej z uwagi na dobrą pierwszą połowę poradnika i parę przykładów ćwiczeń, mających za zadanie pracę indywidualną nad swoim własnym wstydem.

Opinia opublikowana na moim blogu:
https://literackiepodrozebooki.blogspot.com/2021/12/wstyd-jak-lepiej-go-rozumiec-i-nie.html

W tej niedużych gabarytów książce Anna Dodziuk opisuje czym jest wstyd, jakie są jego źródła, jakie są sposoby zawstydzania. Wyróżnia wstyd konstruktywny i destrukcyjny. Podaje kilka zalet "dobrego" wstydu, który w odróżnieniu od wstydu destrukcyjnego, ma za zadanie uwrażliwiać człowieka na niektóre sytuacje z jakimi przychodzi mu się zmierzyć w codziennym życiu.
Jednakże...

Bardzo przystępnie napisana. Zważywszy na skomplikowane, bardzo rzadko poruszane (tak w psychologii jak literaturze) zagadnienie wstydu. Pigułka, niezbędnik tak dla zainteresowanych tematem, jak i dla tych, którym wydaje się, że wszelkie blokady, wybrakowania i ułomności natury ludzkiej, wcale ich nie dotyczą ;)

Bardzo przystępnie napisana. Zważywszy na skomplikowane, bardzo rzadko poruszane (tak w psychologii jak literaturze) zagadnienie wstydu. Pigułka, niezbędnik tak dla zainteresowanych tematem, jak i dla tych, którym wydaje się, że wszelkie blokady, wybrakowania i ułomności natury ludzkiej, wcale ich nie dotyczą ;)

Pani Dodziuk dobrze się słucha, ale jej książki są dość płytkie merytorycznie, co dla bardziej zaawansowanego czytelnika literatury psychologicznej może stanowić problem.

Pani Dodziuk dobrze się słucha, ale jej książki są dość płytkie merytorycznie, co dla bardziej zaawansowanego czytelnika literatury psychologicznej może stanowić problem.