tak, Tak, TAK! To jest to. To jest "prawdziwa" książka o prawdziwych problemach jakie mogą spotkać nastolatków. Choć bohaterowie są "typowo" amerykańscy, czyli niby inni, niby dziwni, niby outsiderzy, ale na swój sposób piękni, unikalni - młodzi artyści, wyjątkowi wśród tego całego szkolnego tła; i nawet był szkolny bal, choć też unikalny - to w niczym mi te schematy nie przeszkadzały.
Podobało mi się, że zachowywali się i myśleli adekwatnie do swojego wieku, jeszcze nie do końca odpowiedzialnie, ale już nie tak samolubnie; jeszcze trochę szalenie, ale jednocześnie godnie do naśladowania. Podobało mi się, że autorka nie zrobiła z nich sierot, ale też nie sprawiła, że ich wyjątkowość dawała wrażenie wyższości nad resztą. Bardzo fajnie skonstruowała głównych bohaterów, w ogóle większości pojawiających się postaci starała się poświecić uwagę - to było czuć, ale też nie przesadziła i nie było dziwacznie.
Każdą tak podana książka daje mi wielką satysfakcję, mimo tego że pewnie za jakiś czas zapomnę o czym dokładnie była, to ogromnie doceniam to, że przez te kilka godzin nikt mnie nie oszukiwał - ta opowieść ożyła w mojej głowie, dostarczyła mi sporo wzruszeń, to takie specyficzne wrażenie, że ktoś się z tobą czymś podzielił, czymś dla siebie ważnym.
Dla mnie ta książka była takim małym, niepozornym, choć ładnym puzderkiem, z którego co jakiś czas wypadały diamenciki i strasznie radowały. A może to takie wrażenie po ostatniej porażce jaką przeczytałam? Nie mniej, podobała mi się i szczerze polecam.
Na koniec jeden diamencik, choć pewnie bez otoczki tak nie zabłyśnie:
"Moje serce nie pozostawiało mi wyboru. "Kochaj otwarcie", szeptało. "Kochaj bezwarunkowo", błagało."Kochaj, mimo trudności", uczyło. "Kochaj w tej chwili".To było jednocześnie straszne i piękne, prawda? Kiedy serca nie obchodzi to, co myśli głowa"*

Polecam.

ps: i brawa za przekład.
*) str 295

tak, Tak, TAK! To jest to. To jest "prawdziwa" książka o prawdziwych problemach jakie mogą spotkać nastolatków. Choć bohaterowie są "typowo" amerykańscy, czyli niby inni, niby dziwni, niby outsiderzy, ale na swój sposób piękni, unikalni - młodzi artyści, wyjątkowi wśród tego całego szkolnego tła; i nawet był szkolny bal, choć też unikalny - to w niczym mi te schematy nie...