Kontynuacja powieści „Das Lachen der Fortuna”. John, syn Robina, postanawia iść w ślady swojego ojca oraz starszego brata Raymonda i zostać rycerzem podczas Wojny Stuletniej. Powieść jest lepsza od swojej poprzedniczki – historia dziejąca się ponownie na przestrzeni kilkudziesięciu lat jest ciekawsza chociażby ze względu na udział takich historycznych postaci jak Joanna D’arc czy intrygi oraz romanse na królewskim dworze. Także postacie są bardziej oryginalne – dobrym przykładem może być biskup posiadający biologiczne dzieci – w większości opowieści byłaby to negatywna postać pełna hipokryzji. Tutaj jest to jednakże bardzo inteligentny pozytywny bohater świadomy swoich ułomności. Niestety czarne charaktery są tutaj przesadnie przerysowane i pozbawione wszelakich pozytywnych cech – nie podoba mi się, jest to mało przekonujące i aż śmieszne. Nie przypadł mi też do gustu nadmiar przemocy w końcówce – uważam, że niczemu to nie służyło poza szokowaniem czytelnika i wyszło dosyć tanio. Minusem było też dla mnie, że książka trochę się urywa i część wątków zostanie prawdopodobnie dokończona dopiero w następnym tomie. Ogólnie jednak dobra pozycja.

Kontynuacja powieści „Das Lachen der Fortuna”. John, syn Robina, postanawia iść w ślady swojego ojca oraz starszego brata Raymonda i zostać rycerzem podczas Wojny Stuletniej. Powieść jest lepsza od swojej poprzedniczki – historia dziejąca się ponownie na przestrzeni kilkudziesięciu lat jest ciekawsza chociażby ze względu na udział takich historycznych postaci jak Joanna...