Jak na razie ostatni tom sagi o rodzie Wahringham. Rządy Henryka VIII. Ojciec głównego bohatera zostaje niesłusznie oskarżony o zdradę (za krytykę rozwodu króla z Katarzyną Aragońską) i stracony. Protagonista nawiązuje przyjaźń z Mary, pierwszą córką króla, przez co popada w niełaskę i musi udawać zwykłego służącego. Bardzo dobrze napisana powieść – ciekawi bohaterowie, relacje ich łączące, a także mnie osobiście fascynujące tło historyczne (może to ze względu na to, że kiedyś namiętnie oglądałem serial „Dynastia Tudorów”). Rozczarowuje niestety zakończenie w stylu „deus ex machina” czyli bohater zostaje uratowany przez czynniki zewnętrzne – wyszło to tanio i budowało jedynie sztuczny dramat. Warto jednak przeczytać tę trochę przydługawą powieść.

Jak na razie ostatni tom sagi o rodzie Wahringham. Rządy Henryka VIII. Ojciec głównego bohatera zostaje niesłusznie oskarżony o zdradę (za krytykę rozwodu króla z Katarzyną Aragońską) i stracony. Protagonista nawiązuje przyjaźń z Mary, pierwszą córką króla, przez co popada w niełaskę i musi udawać zwykłego służącego. Bardzo dobrze napisana powieść – ciekawi bohaterowie,...