Zapewne jedna ze słabszych powieści Stephena Kinga, a z pewnością najsłabsza spośród tych utworów króla horroru, które przeczytałem.A przecież początek był intrygujący. Ta zagłada, która nadeszła przez telefony komórkowe, to było mocne wejście. Przypominało to jednocześnie o tym, jak bardzo uzależnieni dziś jesteśmy od wszelkiej elektroniki, a być może z tej strony zbliża się do nas nieznane zagrożenie. Był w tym początku niemały potencjał dla dalszego rozwoju akcji. Niestety, wszystko szybko się popsuło.

Faktem jest, że pisarze często czerpią pomysły od innych pisarzy, popkultura to ciągłe przeżuwanie i przetwarzanie tych samych motywów, ale King nawet tego nie próbuje ukryć: dedykacja powieści dla Richarda Mathesona i George'a Romero jednoznacznie wskazuje źródło inspiracji.

Telefoniczna apokalipsa przekształca użytkowników komórek w szaleńców, jedynie ci, którzy po nie nie sięgnęli, pozostają normalni. Ci szaleńcy gromadząc się tworzą stada niby-zombich polujących na normalnych. Skąd my to znamy? Ano z dzieł dwóch wymienionych w dedykacji twórców. King oczywiście coś tam dodaje od siebie, np. wprowadzając u przemienionych zdolności parapsychiczne, ale mnie to nie przekonało. Akcja powieści jest bowiem nudna i przedzieranie się przez książkę szło mi mozolnie, lecz czytałem dalej zwiedziony nadzieją, że być może podobnie mocne wejście pojawi się w zakończeniu. I rzeczywiście się pojawia, tylko że bardzo trywialny chwyt. Nie, nie i nie, nie odbieram tej komórki.

Zapewne jedna ze słabszych powieści Stephena Kinga, a z pewnością najsłabsza spośród tych utworów króla horroru, które przeczytałem.A przecież początek był intrygujący. Ta zagłada, która nadeszła przez telefony komórkowe, to było mocne wejście. Przypominało to jednocześnie o tym, jak bardzo uzależnieni dziś jesteśmy od wszelkiej elektroniki, a być może z tej strony zbliża...