Z seriami bywa różnie. Jedne tomy są ciekawsze od kolejnych. Bohaterowie wkurzają, a czasami ich uwielbiamy. Jednak, jeśli już raz złapiemy bakcyla i ten klimat to połykamy całą resztę przymykając oko na pewne małe niedogodności (przynajmniej ja tak mam). Pierwszy tom mnie oczarował, jakie wrażenia zafundował mi ostatni – „Niezłomni”?„Niezłomnych” czyta się lekko i przyjemnie. Co prawda ten tom nie przebija pierwszego, ale wydaje się być lepszy od poprzedniego. Nie zamierzam się do niczego doczepić. Czytając spędziłam miło czas, trudno mi się było oderwać i co ważne, fajnie było znów stać się nastolatką, choć przez chwilę. A o to przecież w książkach chodzi, żeby dawały przyjemność, czarowały i relaksowały. Ta cześć jak i cała reszta spełniła swoje zadanie, przynajmniej w moim przypadku.Całą serię „Wybranych” wspominam jak wiecie pozytywnie. Oczywiście momentami przyspieszyłabym akcje, czy dodała Allie więcej zdecydowania, jeśli chodzi o jej wybory sercowe, ale poza tym przypadła mi ona do gustu. Jeśli ktoś jeszcze go nie czytał, a ma ochotę na coś lekkiego to polecam.

http://www.zapiski-okularnicy.pl/2016/01/niezomni-cj-daugherty.html

Z seriami bywa różnie. Jedne tomy są ciekawsze od kolejnych. Bohaterowie wkurzają, a czasami ich uwielbiamy. Jednak, jeśli już raz złapiemy bakcyla i ten klimat to połykamy całą resztę przymykając oko na pewne małe niedogodności (przynajmniej ja tak mam). Pierwszy tom mnie oczarował, jakie wrażenia zafundował mi ostatni – „Niezłomni”?„Niezłomnych” czyta się lekko i...