Czy Lukrecję Borgię rzeczywiście łączyły kazirodcze związki z bratem Cezarem, które nieuchronnie przyniosły naturalny owoc tej miłości, tego zapewne nie dowiemy się nigdy. Jednak wydaje się to teraz rzeczą wyjątkowo mało prawdopodobną, chociaż mit stworzony lata temu i utrwalony przez Mario Puzo nadaje niezwykłej pikanterii opowieści snutej na temat cieszącej się niechlubną sławą rodziny Borgiów, w tym najważniejszego jej przedstawiciela, Aleksandra VI, papieża. Zepsucie i rozwiązłość papieża i jemu współczesnych, upadek moralny to już nie jest niestety mit, o czym świadczyć może na przykład fakt posiadania przez papieża wielu dzieci, niekoniecznie z jednej matki. A nie jest to jedyny przykład naginania moralności do własnych potrzeb, bo dzieją się tu rzeczy dużo gorsze niż posiadanie wielu kochanek i niemal publiczne obnoszenie się z nimi. Nie jest też najgorszym przewinieniem nepotyzm papieża, bo zawsze można go usprawiedliwić miłością do rodziny, a braku tej miłości (chociaż czasem dziwnie rozumianej) Rodrigo Borgii, późniejszemu papieżowi zarzucić nie można. Jest dużo gorzej – morderstwa, bratobójstwo, podstępne knowania, zdrada, okrucieństwo, potworna zemsta.

Rodzina Borgiów jest czasem uważana za pierwszą mafijną rodzinę, ot, tacy poprzednicy, słynnego z innej powieści Puzo, rodu Corleone. Zwolennicy tego określenia (i sam autor) chyba za bardzo się nie mylą, bo trup ściele się tu gęsto, metody stosowane przez bohaterów, jako żywo przypominają te z „Ojca chrzestnego”. A wszystko dla dobra rodziny, ale też dla własnych, niezdrowo pojmowanych ambicji czy zemsty. Dla zaspokojenia żądzy władzy i pieniędzy.

Historia opisana przez Puzo jest intrygująca, stanowi niezłą pożywkę dla wyobraźni. Nie czytałam jej jednak z wypiekami na twarzy, bo czasami zwyczajnie nużyła. Czegoś mi w niej zabrakło, nie do końca też byłam zachwycona charakterystyką Aleksandra. Nie był dla mnie przekonującą postacią, nie porwał mnie, był mimo popełnianego zła dość bezbarwny. Przynajmniej ja go tak odebrałam. Ale książkę i tak polecam.

Czy Lukrecję Borgię rzeczywiście łączyły kazirodcze związki z bratem Cezarem, które nieuchronnie przyniosły naturalny owoc tej miłości, tego zapewne nie dowiemy się nigdy. Jednak wydaje się to teraz rzeczą wyjątkowo mało prawdopodobną, chociaż mit stworzony lata temu i utrwalony przez Mario Puzo nadaje niezwykłej pikanterii opowieści snutej na temat cieszącej się niechlubną...