Po cudownej "Północy i południa" nie mogłabym sobie odpuścić dalszych powieści Elizabeth Gaskell. Autorki, której proza pomimo upływu lat nieustannie zachwyca, a której twórczość powinniśmy lepiej znać także i w naszym kraju. Jestem pewna, że chociażby "Żony i córki" znalazłyby znaczne grono miłośniczek!

Molly Gibson to urocza córka owdowiałego, bardzo cenionego lekarza. Przez wzgląd właśnie na fakt, iż jej ojciec posiada taką a nie inną pozycję zdaje sobie doskonale sprawę, iż nie może być odpowiednią parą dla jednego z synów szlacheckiej rodziny, których historia sięga jeszcze średniowiecza, a którzy obecnie nie należą już do najbogatszych. Nie przeszkadza jej to jednak przyjaźnić się z całą rodziną Hamleyów, bowiem matka, a nawet i głowa rodziny za nią wręcz przepada.

Główna bohaterka dorasta, a pan Gibson z dnia na dzień niemal oznajmia, iż postanawia ożenić się po raz drugi. Molly pogrąża się w rozpaczy, bowiem od zawsze byli z ojcem nierozłączni. Niebawem ich rodzina powiększa się o jeszcze jedną osobę - piękną Cynthię, córkę jej macochy. Kobieta oczarowuje niemal od pierwszego wejrzenia Rogera... miłość Molly.

"Żony i córki" to ostatnia wydana powieść Elizabeth Gaskell, początkowo publikowana w częściach w czasopiśmie Cornhill Magazine od sierpnia 1864 do stycznia 1866. Autorka sama nie zakończyła historii Molly, bowiem zmarła w 1865 roku - podsumowanie napisał Frederick Greenwood. Barwne i wyraziste w swej różnorodności postacie, a przede wszystkim genialnie skonstruowana fabuła sprawiły, iż powieść ta w 1999 roku została zekranizowana w postaci miniserialu BBC w czterech odcinkach, do którego scenariusz napisał Andrew Davies, a który szczerze polecam!

Doprawdy nie wiem, jak to możliwe, iż dopiero od tak niedawna znam twórczość Elizabeth Gaskell! Przecież to tak dobra pisarka, która zawarła w swoich powieściach XIX-wieczną Anglię - jej rzeczywisty obraz codzienności, pamiętając o skomplikowanych relacjach między bohaterami. Fabuła "Żon i córek" nie jest w jakiś sposób zadziwiająca. Akcja początkowo bardzo powoli posuwa się do przodu - skupiając się na zobrazowaniu świata przedstawionego - lecz w pewnej chwili nagle łapie tak za serce, iż nie sposób przestać dalej poznawać tę historię! I nagle... akcja się urywa, bowiem i czas na Ziemi autorki ubiega końca, a my możemy tylko domyślać się ciągu dalszego.

Pani Gaskell w niebanalny, jedyny w swoim rodzaju sposób potrafiła wykreować postacie. Zadbała o wszystkie najmniejsze szczegóły, dzięki czemu wszyscy bohaterowie są jak najbardziej pełnokrwiści, prawdziwi wręcz. Ich portrety psychologiczne mogą posłużyć do najważniejszych rozmyślań na temat człowieka, jego przyzwyczajeń oraz odruchów. Jednych można nie lubić, innych uwielbiać, lecz wszystkich można zrozumieć, bowiem ich sytuacja życiowa często skłaniała do takich, a nie innych decyzji.

Jeżeli kogokolwiek zmartwi pokaźna liczba stron "Żon i córek" śpieszę tłumaczyć, iż Elizabeth Gaskell przyszła na świat jako pisarka i nią właśnie miała pozostać do końca swych dni. Urodziła się z talentem do przenoszenia swych myśli na papier, a talent ten dojrzewał z każdą kolejną książką, jaką napisała. To zupełnie inny styl pisania w porównaniu do jej "koleżanek po fachu", czyli Jane Austen oraz Charlotte Bronte. Powiedziałabym, że powinien być nawet bardziej "przystępny" współczesnemu czytelnikowi.

Szczerze polecam tę cudowną (nie)codzienną historię o pięknej, cierpliwej miłości, która dojrzewała w cierpieniu i samotności; o przyjaźni często trudniejszej niżby mogło się to komuś wydawać; oraz o życiu XIX-wiecznych Anglików. Naprawdę warto znaleźć trochę czasu na klasykę powieści obyczajowej!

http://wymarzona-ksiazka.blogspot.com/2015/07/zony-i-corki-elizabeth-gaskell.html

Po cudownej "Północy i południa" nie mogłabym sobie odpuścić dalszych powieści Elizabeth Gaskell. Autorki, której proza pomimo upływu lat nieustannie zachwyca, a której twórczość powinniśmy lepiej znać także i w naszym kraju. Jestem pewna, że chociażby "Żony i córki" znalazłyby znaczne grono miłośniczek!

Molly Gibson to urocza córka owdowiałego, bardzo cenionego lekarza....