Frances Hodgson Burnett urodziła się w Wielkiej Brytanii, ale w wieku 16 lat przeniosła się do USA. Ma na swoim koncie trzydzieści dziewięć powieści. Pisała głównie książki dla dzieci. Jedną z najbardziej znanych powieści jej autorstwa jest „Mała księżniczka” wydana przez Egmont w 2014 roku.
Sara Crewe przyjeżdża do Londynu, gdzie ojciec oddaje ją na pensję. Dziewczynka ma zacząć pobierać nauki u szanowanej i polecanej panny Minchin. Dla wychowawczyni Sara jest niczym kura znosząca złote jajka. Ojciec, który mieszka daleko, płaci za wszelkie potrzeby i zachcianki dziewczynki. Siedmiolatka jest jednak wyjątkowo skromna i poważna jak na swój wiek. Prawie wszystkie koleżanki ją uwielbiają – Sara opowiada im bajki, jest dla nich przyjacielska i bardzo czuła. Tylko panna Minchin nie pała do niej sympatią. Sara radzi sobie doskonale w szkole, jest pomocna i uczynna, dorasta. Pewnego dnia jednak dosięga ją tragedia – jej ojciec bankrutuje i umiera. Panna Minchin psuje urodzinowe przyjęcie Sary i oświadcza jej, że nie może być dłużą uczennicą jej zakładu – nie ma za co opłacić swojego utrzymania i nauki. Z dnia na dzień dziewczyna traci wszystko – ojca, bezpieczeństwo i naukę. Zostaje służącą. Panna Minchin nie może jednak odebrać jej największego skarbu, jaki posiada dziewczyna – wyobraźni.
Trzecioosobowy narrator opowiada losy Sary dość prostym językiem. Główna bohaterka jest dojrzałą dziewczynką z bujną wyobraźnią. Czasem zachowywała się jednak jak dorosła osoba, co bardzo mnie drażniło – była przekonana, że jest księżniczką, a nawet została „mamusią” jednej z koleżanek. Była to jednak bardzo uczynna dziewczyna, która miała na uwadze dobro innych i mimo warunków, w jakich się znalazła, nie narzekała. Los był dla Sary bardzo przewrotny. W jednej chwili przestała być księżniczką, a stała się żebraczką. Musiała wytrzymać przytyki koleżanek i wychowawczyni, znosić trudy nowego życia.
Wielkie znaczenie w życiu Sary ma wyobraźnia. Jest jej opoką i ostoją normalności. Nieważne, czy dziewczynka jest bogata czy biedna – ta jedna rzecz nigdy jej nie opuszcza. Dzięki wyobraźni Sarze łatwiej radzić sobie z problemami – potrafi wymyślić wszystko tak, by nawet na poddaszu mogła odbyć się uczta. Koleżanki uwielbiają jej opowieści i przemyślenia.
Książka należy do serii „Romantyczna”. Ma niewielki rozmiar, ładny papier i dość duże litery. Okładka pasuje do całej serii. Wielkim plusem są przypisy, które pojawiają się w powieści. Dzięki nim dowiadujemy się o osobach, indyjskich i łacińskich terminach czy miejscach. Dla polskiego czytelnika, głównie tego młodszego, jest to cenna wskazówka, która nieraz pomaga w zrozumieniu treści. W powieści znajdziemy też drobne ozdobniki – głównie jako przerywniki lub na początku rozdziałów. Są dopasowane do motywu z okładki, szare, nieprzytłaczające. Cieszą oko, ładnie współgrają z całością.
Ogólnie książka jest ciekawa, szybko się ją czyta. To lektura dla młodszych czytelników. Sara momentami może drażnić (no dobra, może tylko mnie drażniła). Jej losy są jednak przejmujące i wzruszające, dlatego książkę czyta się niemal jednym tchem. Można ją skończyć w ciągu kilku godzin.
Polecam tym, którzy chcą poznać klasykę dziecięcej literatury, a do tej pory nie mieli okazji przeczytać powieści „Mała księżniczka”. To lektura dla młodszych czytelników, na pewno spodoba się dziewczynkom w wieku 12-14 lat. Nowe wydanie jest interesujące i na pewno umili wam czas.

Frances Hodgson Burnett urodziła się w Wielkiej Brytanii, ale w wieku 16 lat przeniosła się do USA. Ma na swoim koncie trzydzieści dziewięć powieści. Pisała głównie książki dla dzieci. Jedną z najbardziej znanych powieści jej autorstwa jest „Mała księżniczka” wydana przez Egmont w 2014 roku.
Sara Crewe przyjeżdża do Londynu, gdzie ojciec oddaje ją na pensję. Dziewczynka ma...