Moja ocena - 5 jest tylko za wiedzę autora i trud włożony w poszukiwania. Dlaczego tak nisko oceniam Rafaela?
Bo dziwna jest ta książka. Znalazłem w niej jakiś chaos. O tych samych sprawach autor pisze w różnych rozdziałach. Mam wrażenie, że książka została poskładana z kilku artykułów. Stąd te nużące powtórki.
Brakuje mi też mocnej konkluzji w stylu: obrazu nie znaleziono, ale na podstawie dotychczasowych poszukiwań wiele wskazuje na to że obraz znajduje się tam i tam.

Moja ocena - 5 jest tylko za wiedzę autora i trud włożony w poszukiwania. Dlaczego tak nisko oceniam Rafaela?
Bo dziwna jest ta książka. Znalazłem w niej jakiś chaos. O tych samych sprawach autor pisze w różnych rozdziałach. Mam wrażenie, że książka została poskładana z kilku artykułów. Stąd te nużące powtórki.
Brakuje mi też mocnej konkluzji w stylu: obrazu nie...

Coś dla pasjonatów historii i sztuki.

Wiadomo już, że na początku XIX wieku w zbiorach familii Czartoryskich znajdowały się dzieła: "Dama z gronostajem", ''Krajobraz z miłosiernym Samarytaninem", ''Portret Młodzieńca".
Podczas II wojny światowej okupant zawłaszczył polskie dobra kultury.

Co się stało z ''Portretem Młodzieńca"? Ostatni raz widziano go na Dolnym Śląsku. Robert Kudelski podjął trud wyjaśnienia tej tajemnicy.

''Zaginionego Rafaela" czyta się jak najlepszy kryminał, historyk publikuje efekty swoich badań. Publikacja pozbawiona jest wad, treść jest czytelna i uporządkowana oraz przystępna w odbiorze.

Lektura obowiązkowa.

Coś dla pasjonatów historii i sztuki.

Wiadomo już, że na początku XIX wieku w zbiorach familii Czartoryskich znajdowały się dzieła: "Dama z gronostajem", ''Krajobraz z miłosiernym Samarytaninem", ''Portret Młodzieńca".
Podczas II wojny światowej okupant zawłaszczył polskie dobra kultury.

Co się stało z ''Portretem Młodzieńca"? Ostatni raz widziano go na Dolnym Śląsku....

Książkę czyta się jak kryminał, w ciągłym napięciu oczekując finału. Autor nie opowiada bajek dla dzieci poszukujących skarbów , tylko opisuje oparte na dowodach arcyważne fakty, których kopie zamieścił na końcu książki. Jestem pełen podziwu i szacunku dla pracy jaką musiał wykonać Pan R.J. Kudelski. I co dla mnie najważniejsze, nie snuje dziwnych teorii, a swoje komentarze ograniczył do niezbędnego minimum.

Książkę czyta się jak kryminał, w ciągłym napięciu oczekując finału. Autor nie opowiada bajek dla dzieci poszukujących skarbów , tylko opisuje oparte na dowodach arcyważne fakty, których kopie zamieścił na końcu książki. Jestem pełen podziwu i szacunku dla pracy jaką musiał wykonać Pan R.J. Kudelski. I co dla mnie najważniejsze, nie snuje dziwnych teorii, a swoje...