O książce pewnie bym nie usłyszała gdyby nie recenzja Patiopei. Moją uwagę przyciągnęła fabuła, pozytywne opinie i pełna energii okładka,więc kiedy nadarzyła się okazja ,,Play" trafiło w moje łapki.

Często mam takie chwilę, kiedy słuchając muzyki odpływam do innego świata i zapominam o problemach. Podobnie zachowuje się Aaron. W chwilach, kiedy czuje silne emocje w jego głowie pojawia się melodia, którą później gra na swojej gitarze, a następie nagrywa ją na komputerze. Jest nieśmiałym chłopakiem, dlatego nie chce, żeby jego utwory poznał świat.

Inne zdanie na ten temat ma jego przystojny brat, Leo. Od wielu lat chciał zostać aktorem. Dla swoich marzeń rzuca studia i podróżuje po świecie.
Los nie mógł być dla niego lepszy. Dowiaduje się o piosenkach brata i postanawia je "pożyczyć". Nic nie mówiąc, nagrywa filmik, w którym udaje, że śpiewa piosenki brata.
Nikt nie podejrzewał, że pomimo talentu Aarona i wyglądu Leo, zajdą tak daleko... Oni również nie zdawali sobie sprawy, do jakiego świata będą należeć.

Podziwiałam pewność siebie i kreatywność Leonarda. Nigdy nie wpadłabym na taki pomysł, ale z drugiej strony za chował się nie fair w stosunku do Aarona. Szedł po trupach, żeby tylko jego marzenia o sławie się spełniły. Zdarzały się momenty, że zachowywał się jak dziecko. Uwielbiał skupiać na swojej osobie innych, często był arogancki. Za to nadrabiał specyficznym poczuciem humoru i ciętym językiem.
Młodszy brat to jego całkowite przeciwieństwo. Jest nieśmiałym, spokojnym chłopcem, mającym dwójkę wiernych przyjaciół. W domu, jest wzorem dla młodszych sióstr. Jeżeli ktoś prosi go o przysługę, Aaron stara się wykonać ją jak najlepiej.

Każdy rozdział w książce zaczyna się kawałkiem piosenki. To bardzo miłe uczucie, kiedy czytasz teks i okazuje się, że znasz ten utwór. W takich sytuacjach zaczynałam nucić sobie ją pod nosem. Oczywiście, każda piosenka była dopasowana do danego działu.

Książka była dla mnie bardzo miłym zaskoczeniem. Pochłonęłam ją w zadziwiająco szybkim tempie. Na czas miała wpływ podróż- pociągiem z Kołobrzegu do Rzeszowa jechałyśmy aż 20 godzin!! Nie mówiąc, że było ponad 30 stopni. Podczas tych dłużących się minut czytałyśmy (nie licząc czasu spania, wyglądania przez okno lub leżenia na łóżku i nicnierobienia), ale wracając do tematu... Zaczynałam jeden rozdział i kiedy, już obiecywałam sobie, że to będzie ostatni, stwierdziłam, że nie mam silnej woli i książka wciąga. I to bardzo. Nie zostaje mi nic innego jak tylko ją polecić.

http://wonderlandof-books.blogspot.com/2014/08/jedna-nieszczesliwa-miosc-dwoch.html

O książce pewnie bym nie usłyszała gdyby nie recenzja Patiopei. Moją uwagę przyciągnęła fabuła, pozytywne opinie i pełna energii okładka,więc kiedy nadarzyła się okazja ,,Play" trafiło w moje łapki.

Często mam takie chwilę, kiedy słuchając muzyki odpływam do innego świata i zapominam o problemach. Podobnie zachowuje się Aaron. W chwilach, kiedy czuje silne emocje w jego...