Tak długo miałam ją w planie przeczytać, a w końcu po wizycie pani Ani u Kuby Wojewódzkiego stwierdziłam,że już najwyższy czas.Podchodziłam do tej książki bardzo sceptycznie,nie wiedziałam czego się spodziewać.Właśnie skończyłam czytać i jestem pozytywnie zaskoczona.Na wiele spraw otworzyła mi oczy, wiele istotnych spraw przybliżyła.Pokazała trudną rzeczywistość osób transseksualnych.Ich walkę o "moje ja" od samego początku, dorastanie w niezgodzie z samym sobą po to by sprostać wymaganiom społeczeństwa.Próbę zrozumienia dlaczego "jestem tym kim jestem", wreszcie decyzję o zmianie płci i mierzenie się z konsekwencjami tej decyzji.

"Wyobraź sobie, że żyjesz za weneckim lustrem, przezroczystym w jedną stronę. Oglądasz zza niego świat. Idziesz przez życie, nawiązując relacje z otoczeniem tylko przez tę szybę. Ludzie nie ciebie widzą. Jesteś kobietą. Na szkle jednak namalowałaś obrazek faceta. Ludzie wchodzą z tym obrazkiem w dialog, w relacje, ale czy rozmawiają z tobą, czy są z tobą? (..)I choć na poziomie języka rozumiecie się bez problemów, bo słowa mają określone znaczenie, to nie wszystko możesz mu powiedzieć i nie o wszystkim chcesz słyszeć. Na poziomie emocji, jakie niosą wasze słowa, istnieje jakaś bariera nie do pokonania, pustka, tafla szkła - samotność."
A.Grodzka " Mam na imię Ania"

Tak długo miałam ją w planie przeczytać, a w końcu po wizycie pani Ani u Kuby Wojewódzkiego stwierdziłam,że już najwyższy czas.Podchodziłam do tej książki bardzo sceptycznie,nie wiedziałam czego się spodziewać.Właśnie skończyłam czytać i jestem pozytywnie zaskoczona.Na wiele spraw otworzyła mi oczy, wiele istotnych spraw przybliżyła.Pokazała trudną rzeczywistość osób...