Kilka książek o islamie miałam okazję już czytać. Wszystkie wywoływały łzy smutku i bezsilność nad losem krzywdzonych kobiet i dzieci na terenie Afryki. W "Niewiernej" poprzedniej części mogłam zobaczyć różnorodność w kulturze Somalijczyków, Nairobijczyków, Etiopczyków oraz ucieczkę i zadomowienie się Ayaan w Holandii. Ta kobieta przebyła tysiące kilometrów do lepszego życia. Ale czy okazało się lepsze, a tym mogłam przeczytać w "Nomadce". Wyobraźcie sobie dziecko, które dostaje mieszkanie, kredyt na jego urządzenie i umeblowanie. Co takie dziecko robi? Takie dziecko zapewne kupiłoby sobie pudło z zabawkami i tony słodyczy. A na co przeznaczyła pieniądze Ayaan? Przeczytajcie sami. Chwilami jest to zabawna powieść, ale tylko przez chwilę uśmiech gościł na mojej twarzy. Zdecydowanie częściej malowało się zdumienie. Oczy otwierałam z niedowierzania, w jaki sposób funkcjonują całe narody w islamskiej kulturze.
Z okładki książki patrzy na mnie konkretna kobieta, Amerykanka - ona chce, aby każda dziewczynka była traktowana tak samo, chce by agresja, którą rozpowszechnia Koran skończyła się raz na zawsze. Ta kobieta ma charyzmę, której jej zazdroszczę. Jej podejście do religii ewaluowało - zbuntowała się przeciw Islamowi. Napisała książkę aby uświadomić cały świat o tym dlaczego islam stanowi największe zagrożenie dla zachodnich liberalnych społeczeństw.
Książkę czyta się lekko, język nie jest naukowy czy polityczny ( w "Niewiernej" był jeden rozdział poświęcony polityce, który mnie usypiał).

Polecam tą pozycję każdemu.

Kilka książek o islamie miałam okazję już czytać. Wszystkie wywoływały łzy smutku i bezsilność nad losem krzywdzonych kobiet i dzieci na terenie Afryki. W "Niewiernej" poprzedniej części mogłam zobaczyć różnorodność w kulturze Somalijczyków, Nairobijczyków, Etiopczyków oraz ucieczkę i zadomowienie się Ayaan w Holandii. Ta kobieta przebyła tysiące kilometrów do lepszego...