Piętnaście lat temu jako dziecko zasiadłam przed telewizorem i oglądałam mecze Ligi Światowej rozgrywane w katowickim Spodku. Moją uwagę przykuło dwóch naszych reprezentantów .... niesamowicie przystojny Michał Bąkiewicz i może nie tak boski jak Michał, ale również wpadający w oko Marcin Prus z kolorową czupryną. Człowiek, który nie tylko świetnie grał ale potrafił robić show. Jakże smutno mi było kiedy przestwał się pojawiać w meczach ligowych i występować w reprezentacji. Na książkę natknęłam się tydzień temu na allegro zupełnie przypadkiem, na dodatek za śmiesznie niską cenę (10,50zł) i stwierdziłam, że muszę ją mieć i przeczytać.

Co do samej książki ....

Miałam problem ile gwiazdek jej przydzielić. Arcydzieło to nie jest, aczkolwiek czego oczekiwać od autobiografii człowieka, który się pisaniem nie zajmuje. Treść pełna zabawnych anegdot z siatkarskiego i przywatnego życia Marcina. Momentami jednak miałam wrażenie jakby była wylewem żalu człowieka, któremu mimo ogromnego talentu i potencjału kariera niestety skończyła się za szybko i nie do końca tak jakby sobie życzył. Mimo wszystko uważam, że warto tę książkę przeczytać chociażby po to, aby wiedzieć ile poświęceń, wysiłku i jak w przypadku Marcina zdrowia kosztuje zawodowe uprawianie sportu.

Piętnaście lat temu jako dziecko zasiadłam przed telewizorem i oglądałam mecze Ligi Światowej rozgrywane w katowickim Spodku. Moją uwagę przykuło dwóch naszych reprezentantów .... niesamowicie przystojny Michał Bąkiewicz i może nie tak boski jak Michał, ale również wpadający w oko Marcin Prus z kolorową czupryną. Człowiek, który nie tylko świetnie grał ale potrafił robić...