,,Byłeś moją burzą, moją chmurą gradową, moim drzewem w ulewie. Kochałam te wszystkie rzeczy i kochałam ciebie. Ale teraz? Jesteś jak pieprzona susza. Myślałam, że palanci jeżdżą tylko niemieckimi samochodami, ale okazało się, że dupki w Mustangach też mogą zostawić blizny"

Podeszłam do tej książki ze sporą rezerwą. Gdzie nie spojrzałam miała naprawdę pozytywne komentarze i chociaż szukałam lekkiej i przyjemnej książki, a ta zdecydowanie nie należy do lekkich, dałam jej szansę. Już od pierwszych stron czytelnik zastanawia się co takiego Tate zrobiła Jaredowi, że z dnia na dzień ich przyjaźń legła w gruzach. Serce łamało mi się za każdym razem gdy spotykałam się z jego nienawiścią, która wychodziła z książki i wprawiała mnie w ponury nastrój jakbym to ja była jego ofiarą. I gdy nagle odkryłam dlaczego robił jej te wszystkie rzeczy (nie oszukujmy się to nie było wkładanie robaków do jedzenia ani podkładanie nogi) byłam trochę rozczarowana. Czasami wydawało mi się to takie niedorzeczne. Główną bohaterkę polubiłam dosyć szybko i łatwo odczuwałam jej emocje, płakałam i śmiałam się razem z nią, ale z Jaredem miałam problem. Ciężko było mi go zrozumieć nawet jeśli wiedziałam co przeszedł, uważam, że nie jest to coś co może usprawiedliwić jego czyny. Niestety podczas czytania popełniłam ogromny błąd. Zauważając, że jest to seria z ciekawości zerknęłam na kolejne tomy odkrywając co jest ich głównym wątkiem. Jak to często bywa 2 i 3 to opowieść o postaciach, które poznaliśmy w tym tomie. Niestety przeczytanie treści tomu 4 to spojler dla 1 więc zdecydowanie nie polecam tego robić ponieważ ja nie mogłam przez to przejść przez ostatnie kilkanaście stron książki. Totalnie załamana.
Podsumowując jest to książka, która prawdopodobnie nikogo nie pozostawi obojętnym. Wstrząśnie światem i wyciśnie łzy. Przyznam, że chyba dopiero po przeczytaniu monologu Tatum zrozumiałam jaka siła kryje się w słowach i jak głęboko potrafią ranić lub uskrzydlać.
Po walce z samą sobą 8/10 chociaż skłaniałabym się ku 7,5. Gorąco polecam, nie pożałujecie :)

,,Byłeś moją burzą, moją chmurą gradową, moim drzewem w ulewie. Kochałam te wszystkie rzeczy i kochałam ciebie. Ale teraz? Jesteś jak pieprzona susza. Myślałam, że palanci jeżdżą tylko niemieckimi samochodami, ale okazało się, że dupki w Mustangach też mogą zostawić blizny"

Podeszłam do tej książki ze sporą rezerwą. Gdzie nie spojrzałam miała naprawdę pozytywne komentarze...