Ta manga trywializuje i usprawiedliwia gwałt. Pojawiają się teksty typu 'nie mogę się powstrzymać', oraz victim blaming 'sam się o to prosi' i przedstawione one są w taki sposób, by czytelnik stał po stronie atakującego. Oczywiście to wszystko jest okej, bo tak naprawdę w głębi duszy ofierze się to podobało.

Ta manga trywializuje i usprawiedliwia gwałt. Pojawiają się teksty typu 'nie mogę się powstrzymać', oraz victim blaming 'sam się o to prosi' i przedstawione one są w taki sposób, by czytelnik stał po stronie atakującego. Oczywiście to wszystko jest okej, bo tak naprawdę w głębi duszy ofierze się to podobało.

Ciekawie się zaczyna :)

Ciekawie się zaczyna :)

W tym tomie nie było nic śmiesznego, a nawet pogodnego. Nachalny, chamowaty gościu.

W tym tomie nie było nic śmiesznego, a nawet pogodnego. Nachalny, chamowaty gościu.

W anime lepsza kreska i dynamiczniejsza opowieść. Źle zrobiłam czytając mangę później.

W anime lepsza kreska i dynamiczniejsza opowieść. Źle zrobiłam czytając mangę później.

Jestem świeżo po przeczytaniu wszystkich dostępnych w Polsce tomów i dodatkowego, dziesiątego, którego dorwałam w sieci, by móc zamknąć ten koszmarek, i jestem na nie. Jestem tak bardzo na "nie", że na Lubimy Czytać powinna być opcja stawiania czerwonych liter albo przerysowanych emotikonów, bo tego "nie" nie sposób oddać samym słowem.

Ta seria przypomina twór młodocianej blogerki, która wierzy w nieskończoną moc wyobraźni, i w to, że miłość zrozumie, zaakceptuje i pokona wszystko, co jest kompletnym abstraktem i bzdurą. Postacie w "Zakochanym tyranie", pomimo pozornej dorosłości zachowują się nie tylko niedojrzale ale i zatrzymali się na psychoemocjonalnym rozwoju dwunastolatek i nie dość, że nie widzą własnych błędów (co jest jednak w przypadku ludzi naturalne) nie zauważają nawet dziwności własnych relacji.

W przedmowie, podczas przedstawiania postaci, napisano, że Tatsumi był w przeszłości molestowany przez asystenta profesora, jednak pomijając jego rozdmuchaną i przekalkowaną niechęć do homoseksualistów, przez żaden tom nie przewija się nawet wzmianka o tym, a przecież takie informacje mogłyby bardzo pomóc w zaakceptowaniu i polubieniu tej postaci, ponieważ przez swoje wybuchy agresji i emocjonalne zaparcie trudno traktować go nie tylko z sympatią ale i jako racjonalną, sensowną osobę. Z drugiej strony, kompulsywność i krótkowzroczność Morinagi nie tylko wpędzają go w kłopoty i uniemożliwiają porozumienie się z "partnerem" ale i są niebezpieczne dla niego samego.

W Tyranie w zasadzie wytworzono sztucznie dwa gejowskie związki, oba rozpoczęte od gwałtu (postawmy sprawę jasno, pierwszy stosunek seksualny Morinagieo i Tatsumiego nie był typowym seksem czy grą w dominację podjętą za porozumieniem stron - Tatsumi był naćpany, wyraźnie odmawiał, bronił się, a Morinagi nic sobie z tego nie robiąc zmusił go),i utrzymywane są niemal wyłącznie dzięki pokręconej odmianie syndromu sztokholmskiego i samozaparciu pojedynczych postaci. Pozbawione są intymności, fizycznej i psychicznej bliskości, postacie nawet nie oferują sobie pozbawionego podtekstu komfortu fizycznego, ponieważ każdy pocałunek czy uścisk prowadzi, jak po sznurki, tylko do seksu. Nawet możliwości szczerej rozmowy czy przynajmniej próby jakiegokolwiek porozumienia są rujnowane - w tym przypadku przez autorkę - komediowymi wstawkami, które mają rozbawić czytelnika i rozluźnić atmosferę. Problem w tym, że rujnują zbudowane napięcie i bagatelizują sprawę, o której mówiono lub próbowano powiedzieć, co w pewnym momencie zaczyna irytować.

Nie wiem czy ja za dużo wymagam od autorek, bo śmiem chcieć fabuły, jakiejś sensownej relacji między postaciami i logiki w ich postępowaniu... Może jestem dziwna?

Niby rok się dopiero zaczął, ale mam przeczucie, że w 2016 nie natknę się już na nic tak złego jak "Zakochany tyran". Mam nadzieję nigdy więcej nie wrócić, nawet w przymusie, do tej serii i autorki. Jeśli wszystkie jej mangi tworzone są na podobnym schemacie szybko bym tę bogu ducha winną kobietę znienawidziła, a przecież ni o to chodzi. W końcu ona rysuje dla rozrywki. Problem w tym, że nie mojej i lepiej, bym nigdy więcej się na jej "rozrywkowce" nie natknęła.

Dwie gwiazdki dałam wyłącznie dzięki słowom Masakiego "Słyszałeś kiedyś o syndromie sztokholmskim? U ofiary na skutek stresu czasem pojawiają się pozytywne uczucia w stosunku do oprawcy". Jk dla mnie jest to jedyna postać, może nie do końca stabilna, ale chyba najbardziej zdająca sobie sprawę z całego pochrzanienia sytuacji. Gdyby było więcej takich Masakich, może to wszystko zdołałoby się jakoś sensownie poukładać. Ale ponieważ nie ma, zdecydowanie jestem na nie i odradzam tę pozycję ludziom dopiero wdrążającym się w mangi typu yaoi. Jest o wiele lepszych pozycji i naprawdę wcale nie trzeba przemęczać tej.

Jestem świeżo po przeczytaniu wszystkich dostępnych w Polsce tomów i dodatkowego, dziesiątego, którego dorwałam w sieci, by móc zamknąć ten koszmarek, i jestem na nie. Jestem tak bardzo na "nie", że na Lubimy Czytać powinna być opcja stawiania czerwonych liter albo przerysowanych emotikonów, bo tego "nie" nie sposób oddać samym słowem.

Ta seria przypomina twór młodocianej...

Powoli poznaję świat mangi i jej jeden z gatunków – jaoi... W ramach tego poznawania, a będąc już po lekturze jednotomowej mangi „Dia Game” (opinia na moim profilu) rozpocząłem przygodę z siedmiotomową sagą - „Zakochany tyran”. Nie mając już problemów z właściwym czytaniem dymków, chmurek i komentarzy oddałem się lekturze rzeczonej... Ponieważ nie ma sensu powtarzać tego, co napisali inni czytelnicy napiszę tylko, że tom 1 (wszystkie tomy mają numerację arabską) opowiada o relacjach dwóch facetów - studenta geja i doktoranta homofoba, zresztą dziwnego homofoba, który zaciekle broni się przed zbliżeniem i... no właśnie - ulegnie czy nie ulegnie i czy tak będzie się działo przez wszystkie siedem(!) tomów, nie napiszę. Przeczytajcie sami. A po lekturze tomu pierwszego jestem mile zaskoczony. Czytało się łatwo, lekko i przyjemnie, choć jeden z dwójki bohaterów Tatsumi(doktorant homofob)swoim postępowaniem doprowadzał mnie do białej gorączki (brawa dla Autorki!). Czy polecam? Nie wiem. Lektura chyba jednak dla całkiem młodych odbiorców i głównie dla fanów mangi. Homofobom odradzam!

Powoli poznaję świat mangi i jej jeden z gatunków – jaoi... W ramach tego poznawania, a będąc już po lekturze jednotomowej mangi „Dia Game” (opinia na moim profilu) rozpocząłem przygodę z siedmiotomową sagą - „Zakochany tyran”. Nie mając już problemów z właściwym czytaniem dymków, chmurek i komentarzy oddałem się lekturze rzeczonej... Ponieważ nie ma sensu powtarzać tego,...

Śmieszny tomik i dość ciekawy ale jakoś tak mało wciągający bez konkretnego tematu przewodniego. Raczej nie kupie sobie kolejnych tomów.

Śmieszny tomik i dość ciekawy ale jakoś tak mało wciągający bez konkretnego tematu przewodniego. Raczej nie kupie sobie kolejnych tomów.

Mało atrakcyjny i absolutnie przeciętny tomik. Jak na jaoja. I porównuję tylko do innych tego samego gatunku.
Fabuła: jeśli ktoś nie chce, ale jednak daje to mnie denerwuje. I jeśli jest się odpychanym, mieszanym z błotem i otwarcie nieakceptowanym przez kilka lat, to trzymanie się odpychacza również mnie denerwuje. Ot, głupawa historyjka jaojowa, jakich niestety wiele.
Plusy - kilka śmiesznych wyrażeń typu "zboku parchaty", które powodują, że całość jest strawna :). Brak obwoluty (ja uważam to za plus),estetyczna okładka, kolorowa strona, (a nawet dodatkowa kartka na końcu na notatki!).
Jakość druku nie zadowala mnie - rysunki nie są ostre, piksele wychodzą w każdym kadrze, skanowane w jakiejś kiepskiej rozdzielczości, dobrze wyglądają tylko teksty w chmurkach.

Mało atrakcyjny i absolutnie przeciętny tomik. Jak na jaoja. I porównuję tylko do innych tego samego gatunku.
Fabuła: jeśli ktoś nie chce, ale jednak daje to mnie denerwuje. I jeśli jest się odpychanym, mieszanym z błotem i otwarcie nieakceptowanym przez kilka lat, to trzymanie się odpychacza również mnie denerwuje. Ot, głupawa historyjka jaojowa, jakich niestety...

http://www.komiks.gildia.pl/komiksy/zakochany-tyran/1/recenzja

http://www.komiks.gildia.pl/komiksy/zakochany-tyran/1/recenzja

:D

:D