Najlepsza powieść współczesna Ziemkiewicza. Być może dlatego że tym razem Ziemkiewicz nie pisał aż tak mocno „z wątroby” jak czyni to zazwyczaj. W powieści wątki osobiste autora czy wątki publicystyczne nie są aż tak wyraźne. Przez większość lektury mamy też lekkie odejście od tego ziemkiewiczowskiego nawyku prowadzenia narracji w pierwszej osobie. Nie jest to jednak zasadnicza zmiana, a jedynie zabieg stylistyczny, bowiem narrator wciąż opowiada nam o tym gdzie główny bohater (Radek) był i co zrobił, brak jest innego wątku toczonego równolegle, wydarzeń o których główny bohater by nie wiedział. Jako miejsca akcji RAZ wybrał klimaty w których czuje się najlepiej. Z jednej strony mamy więc klimat post-PGR-owskiej miejscowości tkwiącej w sieciach różnych pomniejszych cwaniaków. Z drugiej zaś jest dziennikarz, oczywiście z Warszawki patrzący na ten świat poprzez swoją dziennikarską optykę.

Jeśli ktoś po lekturze słabiutkiej książki „Ciało obce” zniechęcił się do prozy Ziemkiewicza to „Żywina” może go pozytywnie zaskoczyć. Tym razem autor chociaż na chwilę wychodzi z butów pana redaktora, dozując rozsądniej zarówno dawki publicystyki jak i wywnętrznianie się podmiotu lirycznego. Treści pornograficzne również zostały zarzucone. Okazuje się, że gdy RAZ skupia się na opowiedzeniu ciekawej historii to efekty tego mogą być zaskakująco dobre.

Najlepsza powieść współczesna Ziemkiewicza. Być może dlatego że tym razem Ziemkiewicz nie pisał aż tak mocno „z wątroby” jak czyni to zazwyczaj. W powieści wątki osobiste autora czy wątki publicystyczne nie są aż tak wyraźne. Przez większość lektury mamy też lekkie odejście od tego ziemkiewiczowskiego nawyku prowadzenia narracji w pierwszej osobie. Nie jest to jednak...