Każdy z nas marzył, choćby raz, o bogactwie. O posiadaniu własnego domu i takiej ilości pieniędzy, by nie musiał zastanawiać się, czy wystarczy do kolejnej wypłaty… A co byście powiedzieli, gdyby ktoś w spadku zapisał Wam dom? Ogromny dom…



Niegdyś Ariana mieszkała w przepięknej posiadłości położonej w Lit-en-Mixe pośród lasu sosnowego tuż u wybrzeży Adriatyku. Jej rodzina trudniła się pozyskiwaniem i handlem żywicą. Do czasu, gdy ojciec Ariany zbankrutował… Posiadłość została sprzedana… Wtedy Ariana za cel życia postawiła sobie odzyskanie bastydy Nogaro. Po wielu latach udało jej się odkupić posiadłość, w której mieszkała do końca swojego życia… Za życia utrzymywała kontakt tylko z bratanicą – Anna, dla której była ważną osobą w życiu, z którą uwielbiała spędzać czas, plotkować oraz wspominać swoją młodość… i to jej zapisała cały swój majątek…
Młoda kobieta staje przed wyborem, czy ratować swoje małżeństwo za wszelką cenę, czy też przyjąć spadek, którego zazdrości jej cała rodzina…



Wydaje się, że taki spadek to sama radość. Jednak życie pokazuje, że majątek może stać się zmorą spadkobiercy. Bo najgorsze co może być, i to w rodzinie, to zawistne spojrzenia mówiące – dlaczego ona, a nie ja?
Życie Anny, po spadku zmieniło się o sto osiemdziesiąt stopni. Dotychczas spokojne i poukładane życie we własnym, lecz małym domku, stabilizacja finansowa i miłość to tylko pozór szczęścia.
Na światło dzienne wychodzą nieporozumienia i niedomówienia zarówno pomiędzy małżonkami, jak również na linii Anna – rodzina…
Ale co z tego wyniknie… Jaką decyzje podejmie Anna w sprawie spadku i jak ułoży się jej życie, tego dowiecie się sięgając po książkę…


Nie sposób nie zakochać się w stylu pisarki. Choć momentami czytało się ciężko, to w odniesieniu do całości… nie ma to większego wpływu na odbiór.
Przepiękne opisy, które przenoszą czytelnika nad francuskie wybrzeże, do sosnowego lasu osnutego żywicznym zapachem… do pięknego starego domu… Opisy, które sprawiają, że czytelnik niemal czuje się uczestnikiem wydarzeń opisanych w książce.
Sprawie i interesująco poprowadzone dialogi. Postaci wykreowane w taki ludzki sposób – nie ma stricte podziału na „dobrych” i „złych”. Każdy bohater ma i wady, i zalety… a że jedni mają więcej jednych, czy drugich… no cóż… życie…;-)


Podsumowując: Jedyną wadą jest to, że nie ukazała się w Polsce kontynuacja tej przepięknej i barwnej powieści. I czytelnik tak naprawdę nie ma możliwości poznania zakończenia, tego jaką decyzję podejmie Anna i jak na to zareagują jej najbliżsi. Jednak pomijając ten aspekt, sięgając po Dziedzictwo Ariany, czytelnik dostanie „porządny kawałek” literatury obyczajowej i przekona się, że czasem warto stać się choć na chwilę małym egoistą i walczyć o swoje marzenia, o spełnienie i swoje szczęście… Będziecie zachwyceni!

Polecam!

Każdy z nas marzył, choćby raz, o bogactwie. O posiadaniu własnego domu i takiej ilości pieniędzy, by nie musiał zastanawiać się, czy wystarczy do kolejnej wypłaty… A co byście powiedzieli, gdyby ktoś w spadku zapisał Wam dom? Ogromny dom…



Niegdyś Ariana mieszkała w przepięknej posiadłości położonej w Lit-en-Mixe pośród lasu sosnowego tuż u wybrzeży Adriatyku. Jej...