Czytałem „Pamiątkę z Paryża” pani Ewy Formeli z rosnącym zainteresowaniem. Katarzyna, bohaterka powieści, jest dojrzałą, samotną kobietą, której życie zafundowało wypadek, a w efekcie kalectwo i uwięzienie na wózku inwalidzkim. Dlatego też nic dziwnego w tym, że kobieta wiele czasu poświęcała wspomnieniom ze swojej młodości oraz marzeniom o wielkiej zmianie w jej życiu.
Interesującym zabiegiem autorki w narracji jest przeplatanie ze sobą czasu przeszłego zapisanego we wspomnieniach bohaterki z teraźniejszością współczesnej akcji. Dzięki temu czytelnik może poznawać trudną egzystencję Katarzyny oraz jej córki Michaliny i nieustannie konfrontować ją ze wspomnieniami o romantycznej przygodzie w Paryżu.
Paryż pełni w książce Ewy Formeli rolę cudownego miejsca zaludnionego przez artystów, położonego nad Sekwaną, rzeką poetów, opanowanego przez żywiołową młodość. Dodatkowo jeszcze owo miasto świateł, miasto rewolucji i gilotyny, zostało ukazane wraz z jego wielką historią, która może być opowiadana w niezwykły sposób, podkreślający jej tajemniczość i barwną romantyczność.
Na tym nieomal monumentalnym tle poznajemy tajemnicę młodej Kasi, a później mamy możliwość towarzyszyć jej córce Michalinie w wycieczce ku zagubionemu szczęściu jej mamy. Z całego serca gratuluję autorce.

Czytałem „Pamiątkę z Paryża” pani Ewy Formeli z rosnącym zainteresowaniem. Katarzyna, bohaterka powieści, jest dojrzałą, samotną kobietą, której życie zafundowało wypadek, a w efekcie kalectwo i uwięzienie na wózku inwalidzkim. Dlatego też nic dziwnego w tym, że kobieta wiele czasu poświęcała wspomnieniom ze swojej młodości oraz marzeniom o wielkiej zmianie w jej...