Dosyć trudna książka. Autor porusza wiele różnych wątków. Mamy opis studentów, ich postrzeganie świata, stosunki panujące między nimi, co oznacza dla nich równość, rasa, płeć, miłość. Bloom opisuje jak duża zmiana zaszła w ciągu kilkudziesięciu lat na uniwersytecie. Niektóre jego wnioski są bardzo kontrowersyjne, np gdy tłumaczy wpływ muzyki na człowieka.

Znajdziemy też obszerny fragment opisujący wpływ filozofii i filozofów na władzę, na państwo, na politykę. To jak się doktryny zmieniały w czasie, jak filozofia niemiecka przywędrowała do USA, jak demokracja ze swoją dyktaturą równości zniszczyła wszystko co wzniosłe. Jako lekarstwo na problemy demokracji liberalnej Bloom proponuje uniwersytet jako ostoję elitaryzmu, gdzie uczeni mieliby się zajmować tym co ważne, nawet jeśli byłoby to wbrew panującym modom. Niestety taki uniwersytet wg Blooma przestał istnieć w USA ostatecznie w latach 60-tych.

Bloom dzieli nauki na trzy rodzaje - humanistyczne, społeczne, ścisłe. Opisuje ich wzajemne relacje a także różne postrzeganie świata przez przedstawicieli tych dziedzin. Wielokrotnie przebija się myśl, wg której niezwykle istotną rolę odgrywają klasyczne, stare książki, gdyż zawierają odwieczne pytania z którymi zmaga się człowiek i są w stanie pokazać różne niebezpieczeństwa kryjące się za takim czy innym rozwiązaniem.

Znajdziemy tu także sporo wskazówek jak pokierować młodego człowieka, który jeszcze nie wie co chce robić w życiu. Powinien on szukać odpowiedzi w dobrych, starych książkach. Należy mu pokazać uniwersalne, całościowe spojrzenie na człowieka, pomóc odkryć nowe, wzniosłe motywacje.

Dosyć trudna książka. Autor porusza wiele różnych wątków. Mamy opis studentów, ich postrzeganie świata, stosunki panujące między nimi, co oznacza dla nich równość, rasa, płeć, miłość. Bloom opisuje jak duża zmiana zaszła w ciągu kilkudziesięciu lat na uniwersytecie. Niektóre jego wnioski są bardzo kontrowersyjne, np gdy tłumaczy wpływ muzyki na człowieka.

Znajdziemy też...