W kolejnym opowiadaniu, Edgar Allan Poe zabiera nas w daleką, morską podróż. Nie ma się jednak co łudzić - nie czeka nas przyjemny, wycieczkowy rejs, połączony z podziwianiem widoków i obcych kultur. Sztorm, katastrofa, wielodniowe dryfowanie, majaki i niespodziewany ratunek w postaci... OKRĘTU WIDMA, który to, bardziej niż ratunek, przypomina raczej odroczenie wyroku.
Po pokładzie snują się pół żywi, niemal widmowi marynarze, a okręt płynie gdzieś, gnany samopas przez czarne fale. Gęsta atmosfera i mrok tętniący gdzieś w głębokiej topieli, aż biją z każdego akapitu.

Cóż pocznie rozbitek, spadający z deszczu pod rynnę, gnany gdzieś przed siebie, bezsilny wobec losu i świata ucieleśnionych w postaci martwego okrętu i w sporej mierze także martwych - marynarzy?
Polecam lekturę, do standardowych zalet poe'owych opowiadań, dochodzi tutaj egzotyczna tematyka.
Dziś urodziny Edgara Alana - warto więc wspomnieć go i poświęcić chwilę na krótkie opowiadanko.

W kolejnym opowiadaniu, Edgar Allan Poe zabiera nas w daleką, morską podróż. Nie ma się jednak co łudzić - nie czeka nas przyjemny, wycieczkowy rejs, połączony z podziwianiem widoków i obcych kultur. Sztorm, katastrofa, wielodniowe dryfowanie, majaki i niespodziewany ratunek w postaci... OKRĘTU WIDMA, który to, bardziej niż ratunek, przypomina raczej odroczenie wyroku.
Po...