"Wstęp do psychoanalizy - nowy cykl" autorstwa Freuda jest kontynuacją wcześniejszych wykładów ze "Wstępu do psychoanalizy". Freud który miał raka jamy ustnej nie był w stanie już za bardzo mówić, postanowił tym razem napisać wykłady. Można jednak wyczuć, czytając te wykłady że jesteśmy na nieco innych wykładach. Nie lepszych czy gorszych ale innych.

Pierwszy wykład o symbolice marzeń sennych jest uzupełnieniem tego co wcześniej twórca psychoanalizy głosił. Drugi zaś wykład jest na temat okultyzmu. Według mnie ciekawy lecz zbędny w gruncie rzeczy nie musiałoby go tam w ogóle być. Trzeci zaś wykład jest zaś głównie o strukturze osobowości, jest napisany interesująco, choć są w nim też rzeczy które wiele do psychoanalizy jednak nie wnoszą. W czwartym mamy sporo o lęku i życiu popędowym, zwłaszcza na temat rozwoju psychoseksualnego. Jednym z ciekawszych wykładów jest wykładem piątym który jest wykładem o kobiecości, zatem o czymś nieco tajemniczym ale i intrygującym. Najciekawszym wykładem jest jednak według mnie wykład szósty. Wykład ten jest odpowiedzią na krytykę psychoanalityczną z różnych stron, odpowiedzią niezwykle pragmatyczną, która doprowadza jeszcze bardziej do szału krytyków. W wykładzie tym jest także miejsce na to aby opisać nieco psychoterapię psychoanalityczną i rozwiać wszelkie wątpliwości z nią związane. Siódmy ostatni wykład, jest chyba zaskakujący nawet dla osób które są Freudystami. Jest to wykład naukowo - światopoglądowy. Freud na samym jego początku zaznacza że psychoanaliza, jako nauka nie ma mieć prawa przypisanego określonego światopoglądu a jedynym światopoglądem Psychoanalizy jest to że jako nauka ma być drogą do prawdy, nawet jeśli jest ona bolesna. Freud w tym wykładzie skupia się na światopoglądach dlatego iż chce pokazać że nic nie mają wspólnego z nauką i prawdą. Na pierwszy front poszły wszelkie religie, ostatecznie znokautowane tym że są złudzeniami i nie mają z prawdą nic wspólnego, to samo stało się z teoriami filozoficznymi którym też się dostało. Anarchiści również zostali w tym wykładzie ośmieszeni, najciekawsza jest jednak konfrontacja Freudowsko - Marksistowska. Kończy się ona w taki sposób, że według Freuda, Marksizm który chce zwalczać obecny światopogląd, sam upodabnia się do tego co zwalcza. Freud stwierdza że marksizm tworzy wobec siebie zakaz myślenia dając do zrozumienia, że marksizm który zwalcza wszelkie złudzenia i systemy ideologiczne sam stał się teraz złudzeniem i wielkim systemem ideologicznym. Freud na pytanie czy chciałby uczestniczyć w eksperymencie Bolszewicko - Marksistowskim stwierdza że warunki w jakich odbywa się ten eksperyment zniechęca jego i osoby związane z Freudyzmem. Stwierdza on na końcu że rewolucja rosyjska jest zapowiedzią lepszej przyszłości niż trwanie w pobożności chrześcijańskiej, mimo to nie wierzy w jej powodzenie. Freud uważa że rewolucję rosyjską podjęto zbyt wcześnie i nie ma ona szans z uporaniem się z nedzą materialną ludzi. Freud w tym wykładzie pokazuje że nie wyklucza on poparcia jakieś rewolucji społecznej, lecz z pewnością nie na takich zasadach jak chcę Marksistowska Rosja, chrześcijańska Europa, czy laiccy anarchiści. Freud miał coś z progresywisty, uwzględniając przy tym jednak przede wszystkim popędliwość człowieka, co jest dla niego warunkiem koniecznym.

Reasumując, ta pozycja ojca Psychoanalizy jest inna od "klasycznych" - psychologicznych. To właśnie w niej jasno i dobitnie mówi nie tylko o samej psychologii lecz także o sprawach światopoglądowych i społecznych, co we wcześniejszych ujęciach tytułów związanych bezpośrednio z psychoanalizą się nie zdarzało. Ze względu na specyficzność wykładów oraz na język i styl ten tytuł oceniam na 9 gwiazdek. Końcówka nieco zaskakująca zwłaszcza dla osoby takiej jak ja która jednak ceni bardziej pobożność chrześcijańską niż rewolucję rosyjską, jednak szanuję i ten punkt widzenia ojca psychoanalizy :) Kończąc do ideału tej książce czegoś zabrakło. Czego? Na to pytanie odpowiedź znałby już tylko sam Zygmunt Freud ; )

"Wstęp do psychoanalizy - nowy cykl" autorstwa Freuda jest kontynuacją wcześniejszych wykładów ze "Wstępu do psychoanalizy". Freud który miał raka jamy ustnej nie był w stanie już za bardzo mówić, postanowił tym razem napisać wykłady. Można jednak wyczuć, czytając te wykłady że jesteśmy na nieco innych wykładach. Nie lepszych czy gorszych ale innych.

Pierwszy wykład o...