Świetna książka, ale zupełnie niezachęcająca do podróży śladami autora.
Czytając zastanawiałam się nawet, ile on sam miał przyjemności z tej podróży.
No OK, był w miejscach niezwykłych, jak wioska Tuaregów, Dogonów, Timbuktu, podziwiał piękną przyrodę, przeżył przygodę podróżowania w zatłoczonym autobusie w towarzystwie kurczaków i kóz, zrobił fantastyczne kolorowe zdjęcia, które ogląda się w książce z zachwytem.
Ale... mentalność Afrykanów, których spotykał, jest po prostu niewiarygodna, ich niefrasobliwość, traktowanie białych jak bogaczy, od których można wyciągać pieniądze (bo ty masz, a ja nie mam, więc musisz mi dać). Poza tym często Afryka jest tu opisana jako kontynent brudu i śmieci, zaśmieconych ulic, rzek, wszystko śmierdzi.
A żeby dopełnić obrazka, ich przewodnik po Afryce okazał się dilerem i bandytą, przez którego mogli popaść w duże kłopoty.

Podsumowując, z książki wynika, że wyprawa do tej części Afryki jest tylko dla hardkorowych podróżników. Nie mówię nawet o turystach all-inclusive, bo tacy w ogóle nie mają tam czego szukać, ale nawet dla takich, co lubią zwiedzać egzotyczne kraje na własną rękę. Taka podróż to zupełny kosmos, tylko dla ludzi o mocnych nerwach albo dla totalnych luzaków, którzy niczym się nie przejmują, podobnie jak Afrykanie.
Ale książka super!

Świetna książka, ale zupełnie niezachęcająca do podróży śladami autora.
Czytając zastanawiałam się nawet, ile on sam miał przyjemności z tej podróży.
No OK, był w miejscach niezwykłych, jak wioska Tuaregów, Dogonów, Timbuktu, podziwiał piękną przyrodę, przeżył przygodę podróżowania w zatłoczonym autobusie w towarzystwie kurczaków i kóz, zrobił fantastyczne kolorowe...