7/10 – BARDZO DOBRY

Scenariusz – 7/10
Hellfire Club znów atakuje! Tym razem bezpośrednio w siedzibie Instytutu Xaviera. Mając w szeregach X-Men swojego szpiega w osobie Emmy Frost, złoczyńcy mogą teraz uderzyć wyjątkowo skutecznie. Komiks ten jest pełen zwrotów akcji, a każdy epizod zwieńczony jest mocnym cliffhangerem. Joss Whedon co chwila zaskakuje niestandardowym rozwiązaniem, dzięki czemu fabuła jest nieprzewidywalna i intrygująca. Scenarzysta z wyczuciem szafuje tempem, doskonale wiedząc kiedy je podkręcić, a kiedy nieco spowolnić. Dialogi wypadają bardzo naturalnie, co pozwala ukazać pełny potencjał wszystkich postaci występujących w tej historii. To jednak Kitty Pryde jest główną gwiazdą tego komiksu. Zarówno konflikt z Emmą Frost (który notabene ciągnie się od pierwszego tomu),jak i próby ponownego odkrywania siebie nawzajem z Colossusem, wypadają znakomicie. Jeśli chodzi o minusy tego komiksu, to są nimi raczej drobiazgi. Szkolenie młodych mutantów nie powinno chyba polegać na klepaniu im masek, a mam wrażenie, że sprowadza się głównie do tego. Motyw ten (często powielany w komiksach o X-Men) to zupełnie tandetne i niepotrzebne efekciarstwo. Pod koniec tej historii ponownie pojawiają się adwersarze z dwóch poprzednich tomów. Kosmita Ord oraz sztuczna inteligencja Danger łączą siły, by wspólnie rozprawić się z X-Men. Niestety ten wątek też wypadł dość słabo. Finał tej historii sprawia wrażenie urwanego, ale tak naprawdę jest tylko preludium do kolejnego tomu.

Ilustracje – 6/10
Z każdym kolejnym tomem coraz bardziej doceniam rysunki Johna Cassadaya. Kilka kadrów jest naprawdę bardzo dobrych, a jeden z Kitty Pryde w roli głównej jest hołdem dla słynnej ilustracji (pochodzącej z The Uncanny X-Men vol. 1 #132) z Wolverine’em autorstwa Johna Byrne’a.

Wydanie i dodatki – 7/10
Tradycyjnie bardzo estetyczne wydanie w twardej oprawie. W bonusach oprócz okładek wydań zeszytowych znalazło się również miejsce na cztery czarno-białe grafiki. De facto to te same okładki, tylko że w wersji monochromatycznej.

Podsumowanie
Starcie X-Men z Hellfire Club obfituje w niespodziewane zwroty akcji oraz żwawe tempo. To komiks przy którym nie można się nudzić również dzięki bardzo dobrze rozpisanym dialogom, oraz sporej dawce poczucia humoru (Wolverine w całkiem nowej, zaskakującej odsłonie). „Rozdarci” to również ostateczne rozwiązanie tajemnic Emmy Frost, oraz wstęp do kolejnego, finałowego tomu serii. Zdecydowanie polecam.

***

ZAWARTOŚĆ
The Astonishing X-Men vol. 3 #13-18 (lipiec – grudzień 2005)

SCENARIUSZ
Joss Whedon

ILUSTRACJE
Szkic: John Cassaday
Tusz: John Cassaday
Kolor: Laura Martin

DODATKI
Okładki wydań zeszytowych oraz cztery dodatkowe czarno-białe grafiki.

WYDANIE
Wydawca: Mucha Comics
Wydawca oryginału: Marvel Comics
Cykl: -
Seria: The Astonishing X-Men
Data wydania: 5 wrzesień 2008
Tłumacz: Tomasz Sidorkiewicz
Format: 170 x 260 mm
Liczba stron: 156
Okładka: Twarda
Papier: Kredowy
Druk: Kolor
ISBN-13: 9788361319047
Cena okładkowa: 65,00 zł

7/10 – BARDZO DOBRY

Scenariusz – 7/10
Hellfire Club znów atakuje! Tym razem bezpośrednio w siedzibie Instytutu Xaviera. Mając w szeregach X-Men swojego szpiega w osobie Emmy Frost, złoczyńcy mogą teraz uderzyć wyjątkowo skutecznie. Komiks ten jest pełen zwrotów akcji, a każdy epizod zwieńczony jest mocnym cliffhangerem. Joss Whedon co chwila zaskakuje niestandardowym...