Pierwsze strony książki - nuda, długie opisy, oczywistość zakończenia. Czytając ostatnie strony - ucisk w klatce piersiowej, złość, strach, bliski płaczu.
Tak jak już pisałam, spodziewałam się takiego zakończenia książki. W międzyczasie przewidywałam jak potoczy się akcja. Ba! Byłam świadoma tego, co może zrobić brak władzy i jej nadmiar, byciem wodzem i chęć stania się nim. Czytałam końcówkę książki z zapartym tchem pomimo, iż wiedziałam, że rozgrywa się piekło. Ofiary, polowanie, upokorzenie. Te słowa wydają się być trudne do przeżycia w rzeczywistości. Druzgocząca jest jednak jedna i jedyna myśl - sprawcą jest dziecko, które robi to drugiemu dziecku.
Jak szybko możesz dorosnąć oraz podejmować decyzje, które zaważą na losie także innych nie tylko twoim? Czy potrafiłbyś trzymać się przekonań pomimo iż za nie możesz zginąć? Czy znasz siebie, wiesz do czego jesteś zdolny? I pytanie najważniejsze - czy na tej wyspie pokazałbyś prawdziwe oblicze czy to wyspa zmieniła by ciebie?

Pierwsze strony książki - nuda, długie opisy, oczywistość zakończenia. Czytając ostatnie strony - ucisk w klatce piersiowej, złość, strach, bliski płaczu.
Tak jak już pisałam, spodziewałam się takiego zakończenia książki. W międzyczasie przewidywałam jak potoczy się akcja. Ba! Byłam świadoma tego, co może zrobić brak władzy i jej nadmiar, byciem wodzem i chęć stania się...