Jeśli przeczytacie tę książkę dzieciom albo włączycie audiobook (bardzo dobra interpretacja pana Waldemara Barwińskiego),to wiedzcie, że śmiech będziecie słyszeć każdego dnia, bo do tej książki dzieci wracają codziennie. Codziennie!

To historia nieco znudzonych duchów Upiorzyńskich: Babci Dusi, Dziadka Zjawomira, Szurka i 158 lat młodszego Małego, którzy zamieszkują opuszczony od dwustu lat dwór.

Pewno dnia w duchach pojawia się nowy sens “życia”, bo do dworu przyjeżdża ekipa remontowa, a za nią nowi lokatorzy, których można będzie stale straszyć. Plan idealny, ale jak okazuje się, wyjątkowo trudny do wdrożenia. Otóż straszyć nie jest łatwo. Nowi mieszkańcy mylą duchy z ogrodnikiem z zatwardzeniem, klientami salonu piękności albo sąsiadami.

Jest tu również złota rybka z aparatem tlenowym, nimfa wodna z krzywymi zębami, sklerotyczny kot Ambroży.

Przerysowane postacie, żarty sytuacyjne, gry słowne dodatkowo ubarwiają tę nieco groteskową historię.

I pamiętajcie:

Kiedyś ludzie wiedzieli, jak zachować się wobec duchów. Uciekali, bali się. Ale tak naprawdę to ludzie lubią być straszeni.

wiek 5+

https://montessori360.pl/blog/14-3-ksiazki-dla-dzieci-na-ferie-zimowe

Jeśli przeczytacie tę książkę dzieciom albo włączycie audiobook (bardzo dobra interpretacja pana Waldemara Barwińskiego),to wiedzcie, że śmiech będziecie słyszeć każdego dnia, bo do tej książki dzieci wracają codziennie. Codziennie!

To historia nieco znudzonych duchów Upiorzyńskich: Babci Dusi, Dziadka Zjawomira, Szurka i 158 lat młodszego Małego, którzy zamieszkują...

Jeśli Wasze dzieci lubią przerażające i mrożące krew w żyłach historie o duchach… to nie polecam Wam tej książki. "Straszyć nie jest łatwo" rozbawi Was do łez i zafunduje fantastyczną rozrywkę na całej rodziny.

Dusia, Dziadek, Szurek i Mały zamieszkują stary, opuszczony od stu lat, dworek - nasi bohaterowie są bowiem duchami. W domostwie są też wilkołak, wampir i nimfa błotna. Stęsknieni człowieczego towarzystwa z nostalgią wspominają czasy, w których mogli oddawać się swojemu ulubionemu zajęciu - straszeniu.

Gdy pewnego dnia w dworku pojawia się ekipa remontowa, a w ślad za nimi nowi lokatorzy, duchy nie posiadają się ze szczęścia. Kornelia - aktorka telenowel i właścicielka salonu piękności, Teodor - kompozytor, 12-letni żywiołowy Kacper i emerytowana dentystka Leokadia, tworzą ekscentryczną rodzinę. Do tego stopnia, że próby straszenia spełzną na niczym i zamiast przerażająco, będzie bardzo zabawnie.

"Straszyć nie jest łatwo" to książka napisana z niezwykłym poczuciem humoru. Wartka akcja porywa od pierwszej strony, ujmują genialne dialogi, a charakterni bohaterowie od razu wzbudzają sympatię. Pełna dowcipu i żartów (zarówno słownych jak i sytuacyjnych) staje się doskonałą rozrywką dla dzieci i dorosłych.

Polecam, zajrzyjcie i przekonajcie się dlaczego "kiedyś ludzie wiedzieli, jak zachować się wobec duchów. Uciekali, bali się".
I pamiętajcie, że "tak naprawdę to ludzie lubią być straszeni."

Jeśli Wasze dzieci lubią przerażające i mrożące krew w żyłach historie o duchach… to nie polecam Wam tej książki. "Straszyć nie jest łatwo" rozbawi Was do łez i zafunduje fantastyczną rozrywkę na całej rodziny.

Dusia, Dziadek, Szurek i Mały zamieszkują stary, opuszczony od stu lat, dworek - nasi bohaterowie są bowiem duchami. W domostwie są też wilkołak, wampir i nimfa...

śmieszna

śmieszna

Super książka. Polecam. Można się uśmiać.

Super książka. Polecam. Można się uśmiać.

Lubicie się śmiać? Jeśli tak samo jak ja to musicie przeczytać książkę Marcina Pałasza "Straszyć nie jest łatwo", razem z moim małym czytelnikiem podczas czytania pokładaliśmy się ze śmiechu. Jedno jest pewne, w tej książce nie brakuje dobrego humoru.

Poznajemy rodzinę duchów, które zamieszkują opuszczony od stu lat dworek. Towarzyszą im wilkołak, wampir, nimfa błotna – brak tylko ludzi i straszyć nie ma kogo. Kiedy więc pojawia się ekipa remontowa, a w ślad za nią nowi właściciele dworku, nieco podupadłe i zaniedbane zjawy nie posiadają się z radości, że znów będą miały zajęcie. Tymczasem w kontakcie z nowymi mieszkańcami i światem pełnym nieznanych urządzeń okazują się zaskakująco nieporadne i zagubione. Obawiają się, że straciły swe magiczne moce, bo nowi mieszkańcy w ogóle się nie boją.

To pełna humoru i zaskakujących zwrotów akcji opowieść o sympatycznych duchach, których nie da się nie lubić. Rewelacyjne teksty w połączeniu z humorem i odrobiną grozy rozkładają czytelnika na łopatki ze śmiechu. A do tego świetne ilustracje, które idealnie oddają charaktery głównych bohaterów! Jednym słowem polecam i tym małym i dużym czytelnikom.

Lubicie się śmiać? Jeśli tak samo jak ja to musicie przeczytać książkę Marcina Pałasza "Straszyć nie jest łatwo", razem z moim małym czytelnikiem podczas czytania pokładaliśmy się ze śmiechu. Jedno jest pewne, w tej książce nie brakuje dobrego humoru.

Poznajemy rodzinę duchów, które zamieszkują opuszczony od stu lat dworek. Towarzyszą im wilkołak, wampir, nimfa błotna –...

Genialna historia o duchach i innych straszydłach. Przeczytałam uszami, co jeszcze ubarwiło odbiór.
"Kiedyś ludzie wiedzieli, jak zachować się wobec duchów. Uciekali, bali się. Ale tak naprawdę to ludzie lubią być straszeni." Przez te istoty mogę być straszona... :) Ekstraordynaryjne charaktery, mimo wieku i problemów z przystosowaniem się do współczesności, dają radę. To prawda, że mają też niezwykłych ludzi:)
Książki Marcina Pałasza są znakomite i odpowiednie dla czytelników w każdym wieku.

Genialna historia o duchach i innych straszydłach. Przeczytałam uszami, co jeszcze ubarwiło odbiór.
"Kiedyś ludzie wiedzieli, jak zachować się wobec duchów. Uciekali, bali się. Ale tak naprawdę to ludzie lubią być straszeni." Przez te istoty mogę być straszona... :) Ekstraordynaryjne charaktery, mimo wieku i problemów z przystosowaniem się do współczesności, dają radę. To...

Na początku przez kilka stron nie wiedziałam o czym ta książka będzie i czy nie będzie za straszna dla pięciolatka. Później z biegiem stron gdy wszystko zaczęło się rozjaśniać, okazało się że to świetna okazja do porozmawiania z dzieckiem o duchach. Sama treść przekazuje dzieciom, że raczej duchy traktują strasznie jako rozrywkę, ale czasem nawet taka rozrywka im nie wychodzi🤣 ciekawy sposób na oswojenie dzieci z różnymi strachami i nadanie im bardziej przyjemnego wydźwięku 😍

Gromadka znudzonych niestraszeniem duchów, zostaje odwiedzona przez robotników w starym dworku. Jak się okazuje dworek będzie odnowiony, a nowi lokatorzy mają się zjawić całkiem niedługo. Duchy uradowane nowymi okazjami do straszenia, gdyż nie mogą opuszczać tego miejsca, przekonują się, że nawet tego jak się straszy można się oduczyć. I to niekoniecznie z własnej próżności, ale wiadomo jak się ktoś nie rozwija to jakby się cofał. I tak sprawy się mają z duchami.okazuje się, że ich metody są przestarzałe i nie robią większego wrażenia na mieszkańcach. Czy uda im się zaprzyjaźnić, a może duchy szybko zregenerują siły i będą straszyć z podwójną mocą? A może zdarzyć się coś niespodziewanego zarówno dla duchów jak i dla nowych lokatorów?

Na początku przez kilka stron nie wiedziałam o czym ta książka będzie i czy nie będzie za straszna dla pięciolatka. Później z biegiem stron gdy wszystko zaczęło się rozjaśniać, okazało się że to świetna okazja do porozmawiania z dzieckiem o duchach. Sama treść przekazuje dzieciom, że raczej duchy traktują strasznie jako rozrywkę, ale czasem nawet taka rozrywka im nie...

"Kiedyś ludzie wiedzieli, jak zachować się wobec duchów. Uciekali, bali się. Ale tak napawdę to ludzie lubią być straszeni."



Świetne to było! Naśmiałam się jak głupia.

Charakterność dosłownie wszystkich postaci była powalająca! Rewelacyjne teksty, wartka akcja pełna humoru (i czasami tylko grozy) rozłożyła mnie na łopatki. Znakomity relaks, NIE TYLKO DLA DZIECIAKÓW!

A tych postaci jest troszkę:

- Zjawomir Upiorzyński vel Dziadek - najstarszy duch na dworze, pamiętający jeszcze czasy Popiela,

- Dusia - przyjaciółka Dziadka - troszkę tylko młodsza od niego dama - duch,

- Mały - rezolutny młody duszek, do perfekcji ma opanowane znikanie,

- Sznurek - duszek, który nie do końca opanował sztukę znikania, podkochujący się w nimfie błotnej,

- Ambroży - stary czarodziejski kot, potrafiący mówić i prawie opowiadać bajki, cierpiący na Alzheimera, mieszkający ze znienawidzoną Wiedźmą Mizerią,

- Zgryzelda - nimfa błotna, mjieszkająca w okolicznym bagienku, za mostem, bardzo dobra dusza, umiejąca zmieniać się w żabę,

- Złota Rybka - stara, ale najprawdziwsza Złota Rybka, spełniająca życzenia, obecnie na emeryturze, z aparatem tlenowym, bez którego nie może żyć pod wodą, mieszkająca w stawiku przy dworze, kochająca śpiewać, choć niekoniecznie potrafiąca to robić,

- Łakuś - wilkołak, pełen pcheł i zapału do wycia, bardzo wrażliwa dusza,

- Rudolf - ekscentryczny i introwertyczny wampir, mieszkający na pobliskim cmentarzu.

Mieszkają one w starym dworze, pustym od dwustu lat i w jego okolicach. Żyją tam od wieków, w tłocznej symbiozie, raz mniejszej, raz większej, z ustalonym własnym porządkiem i spokojem.

Do czasu, kiedy to pewna rodzina postanawia wyremontować i zamieszkać w starym domostwie na wsi:

- Teodor - pan nowego domu, ojciec, mąż i kompozytor,

- Kornelia - żona i matka, niedoszła aktorka seriali telewizyjnych, praktycza pani kosmetyczka,

- Kacper - ich syn, bystry chłopak, kochający horrory,

- ciotka Leokadia Wiertełko - rodzina Kornelii, starsza pani, była dentystka, rezolutna i otwartego umysłu.

I wtedy naprawdę robi się tłoczno!

I straszno!

I mega zabawnie!

Pamiętajcie: "Duchy są tylko od straszenia, a nie od robienia komuś czegoś złego."

Naprawdę polecam!!!

Rewelacyjne ilustracje, idealnie oddające charaktery głównych bohaterów!

"Kiedyś ludzie wiedzieli, jak zachować się wobec duchów. Uciekali, bali się. Ale tak napawdę to ludzie lubią być straszeni."



Świetne to było! Naśmiałam się jak głupia.

Charakterność dosłownie wszystkich postaci była powalająca! Rewelacyjne teksty, wartka akcja pełna humoru (i czasami tylko grozy) rozłożyła mnie na łopatki. Znakomity relaks, NIE TYLKO DLA DZIECIAKÓW!

A...

Trochę śmieszna, trochę straszna opowieść o duchach, które mają ogromny problem w przystosowaniu się do współczesnego świata, który w zjawiska nadprzyrodzone już nie wierzy ;)

Trochę śmieszna, trochę straszna opowieść o duchach, które mają ogromny problem w przystosowaniu się do współczesnego świata, który w zjawiska nadprzyrodzone już nie wierzy ;)

"Przeczytana" jako audiobook. Świetna interpretacja p. Barwińskiego. Przezabawna historia o duchach i innych istotach nadprzyrodzonych w starciu ze współczesną rodziną. Typową współczesną trzyosobową rodziną. Jak to dla dzieci króciutka, niecałe 3 godziny. Mały zasnął po pierwszym rozdziale, a ja musiałam dosłuchać do końca;) Śmiałam się prawie do łez.
Odstresowuje.

"Przeczytana" jako audiobook. Świetna interpretacja p. Barwińskiego. Przezabawna historia o duchach i innych istotach nadprzyrodzonych w starciu ze współczesną rodziną. Typową współczesną trzyosobową rodziną. Jak to dla dzieci króciutka, niecałe 3 godziny. Mały zasnął po pierwszym rozdziale, a ja musiałam dosłuchać do końca;) Śmiałam się prawie do łez.
Odstresowuje.