Historia „Wypalonych cieni” rozpoczyna się w Nagasaki 9 sierpnia 1945 roku, w ostatnich godzinach przed lotem amerykańskiej supefortecy B - 29 , wydarzeniem, które na zawsze odmieniło to piękne japońskie miasto, życie tysięcy ludzi i historię świata, następnie wiedzie nas do Indii, by potem rzucić do Istambułu, Afganistanu, Pakistanu i zakończyć się w USA, w miesiącach po ataku na WTC. Wraz z główną bohaterką, Japonką Hikoro przeżyjemy pół wieku i wiele wydarzeń – zarówno tych historycznych, o znaczeniu globalnym, jak i tych, które będą ważne tylko dla mikroświata Hikoro i jej najbliższych.

Inspiracją dla autorki stały się osoby, które przeżyły wybuch w Nagasaki, ale zostały napiętnowane na całe życie – wiele osób zostało dosłownie „wytatuowanych” wzorami z kimon, które miały na sobie tego dnia – pod pływem wysokiej temperatury znaki te zostały na zawsze odciśnięte na ich skórze. Po to, by do końca życia przypominać. Na zawsze odcisnąć na nich piętno . Miano „hibakusha” .
Hiroko nie chce być postrzegana tylko przez pryzmat tego wydarzenia, pragnie uciec od przeszłości, od tego miana, które w jej ojczyźnie już na zawsze będzie ją definiowało i określało z góry . Ale pomimo wszystko pewnych wspomnień nie da się wymazać z pamięci. Na zawsze będą jej towarzyszyć cienie i to nie tylko te utworzone przez grę światła i mroku.

To piękna opowieść, rodzinna saga, o lojalności, otrzymanych w życiu szansach, przekazywaniu siły, do tego okraszona w tle autentycznymi wydarzeniami i bogatym tłem kulturowym. Styl autorki jest bardzo piękny, a jednocześnie pozbawiony taniego sentymentalizmu. Sprawia, że książkę naprawdę czyta się na jednym oddechu.

Historia „Wypalonych cieni” rozpoczyna się w Nagasaki 9 sierpnia 1945 roku, w ostatnich godzinach przed lotem amerykańskiej supefortecy B - 29 , wydarzeniem, które na zawsze odmieniło to piękne japońskie miasto, życie tysięcy ludzi i historię świata, następnie wiedzie nas do Indii, by potem rzucić do Istambułu, Afganistanu, Pakistanu i zakończyć się w USA, w miesiącach po...