Mieszkam w Norwegii, dostęp do książek w języku polskim mam utrudniony, dlatego z wielką radością przytargałam z Polski pięć pozycji wydanych przez wyd. Święty Paweł jako "Złota kolekcja". Oprócz książki Adanna. Historia, która zmieniła świat[bookLink]125290|Adanna. Historia, która zmieniła świat[/bookLink] znalazły się tam: Przebudzenie czyli prawdziwe oblicze Weroniki[bookLink]134278|Przebudzenie czyli prawdziwe oblicze Weroniki[/bookLink], Pokonać ocean. Kiedy miłość wymaga od nas tego, co niemożliwe.[bookLink]180628|Pokonać ocean. Kiedy miłość wymaga od nas tego, co niemożliwe.[/bookLink], Chłopiec z lodu. Nowe życie Warrena[bookLink]168169|Chłopiec z lodu. Nowe życie Warrena[/bookLink] oraz W odcieniach błękitu[bookLink]123325|W odcieniach błękitu[/bookLink]. "Pokonać ocean" i "Przebudzenie" przeczytałam, natomiast do następnych trzech robię kolejne podejścia i... nie mogę się przemóc. Styl jest tak matowy i bezbarwny, że mam wrażenie, jak gdybym cały czas czytała tę samą książkę, tylko opisywana sceneria się zmienia. Zastanawiam się, czy jest możliwe, żeby pięciu różnych autorów miało dokładnie taki sam styl, czy po prostu tłumaczka Agnieszka Rasztawicka- Szponar, która tłumaczyła wszystkie pozycje, wyzbyła je z unikatowego stylu, nadając tę męczącą bezbarwność. Czy ktoś ma podobne odczucia?

Mieszkam w Norwegii, dostęp do książek w języku polskim mam utrudniony, dlatego z wielką radością przytargałam z Polski pięć pozycji wydanych przez wyd. Święty Paweł jako "Złota kolekcja". Oprócz książki Adanna. Historia, która zmieniła świat[bookLink]125290|Adanna. Historia, która zmieniła świat[/bookLink] znalazły się tam: Przebudzenie czyli prawdziwe oblicze Weroniki...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej