Czy umawiam się z ludźmi z pracy?
Zacznijmy od tego, że przełomowym elementem w moim życiu było uświadomienie sobie, że ideały nie istnieją. Gdy dowiedziałam się, że nie spotkam przystojnego bruneta, z którym wyjadę do Japonii, zmieniłam nastawienie. Po co marnować czas? Zasada numer jeden brzmi:
1. Jak się nie ma, co się lubi, to się lubi, co się ma.
Życie jest zbyt krótkie. Coś co aktualnie uważam za stałe, jutro może rozsypać się niczym domrk z kart. Oczywiście nie mam najmniejszego wpływu na to, jak się potoczą różne sprawy. Młodszy czy starszy? Wysoli czy niski? Z magistrem z informatyki czy bez? To nie ma znaczenia. Podczas randkowania liczy się dobra zabawa i szansa na miłość, a jak powszechnie wiadomo ona "Nie zna żadnych tam ani granic".
Zatem tak, mam tylko jedną zasadę. Pamiętajmy, żeby żyć i dać żyć innym. Nie chcę przesiedzieć swoich lat w samotności albo pod kloszem. Kto wie, czy w drodze do Starbucksa, nie potrąci mnie kierowca różowej ciężarówki? Chcę przede wszystkim odnaleźć miłość swojego życia. Kiedy przyjdzie, będę, o tym wiedziała. Facet może być nawet kosmitą lub w ostateczności moim szefem, ale między nami musi zaiskrzyć. Trzymam się jedynie tego.

Czy umawiam się z ludźmi z pracy?
Zacznijmy od tego, że przełomowym elementem w moim życiu było uświadomienie sobie, że ideały nie istnieją. Gdy dowiedziałam się, że nie spotkam przystojnego bruneta, z którym wyjadę do Japonii, zmieniłam nastawienie. Po co marnować czas? Zasada numer jeden brzmi:
1. Jak się nie ma, co się lubi, to się lubi, co się ma.
Życie jest zbyt...

Hmm… Randka? Jestem skorpionem. Ponoć jesteśmy sadystami. Jeszcze przed pierwszą randką wystawiam mężczyzn na próbę. Ostrożnie badam ich granicę wytrzymałości. Humorki to coś, co rządzi kobietą, bez względu na to, czy ona tego chce, czy nie. Mężczyzna musi więc być cierpliwy i wyrozumiały. Jeśli pomimo podjętych prób, nie jestem w stanie wyprowadzić go z równowagi, to jest to idealny kandydat na randkę. Po randce jest już tylko gorzej z moimi sadystycznymi zapędami. Haha. Dlatego wciąż jestem sama. Muszę jednak przyznać, że zdarzyło się kilka takich osób, które prawie przetrwały mój test na wytrzymałość. Niestety zawiodły inne sprawy, jak komunikacja i prawdomówność.

Hmm… Randka? Jestem skorpionem. Ponoć jesteśmy sadystami. Jeszcze przed pierwszą randką wystawiam mężczyzn na próbę. Ostrożnie badam ich granicę wytrzymałości. Humorki to coś, co rządzi kobietą, bez względu na to, czy ona tego chce, czy nie. Mężczyzna musi więc być cierpliwy i wyrozumiały. Jeśli pomimo podjętych prób, nie jestem w stanie wyprowadzić go z równowagi, to jest...

Zawsze zwracam uwagę na pierwszej randce na ubiór. Nie chodzi mi o to, by miał buty od Guccieo czy szwajcarski zegarek, ale żeby był ubrany schludnie. Może ja mam po prostu takiego pecha, a może w dzisiejszych czasach mężczyźni lekko traktują sobie zadbanie o powierzchowność przed randką, ale zdarzały mi się zaproszenia na romantyczny spacer z chłopakiem w starej, wyciągniętej bluzie (który w dodatku się sporo spóźnił), kolacja z chłopakiem z rozklejonym butem (czym się jeszcze mi "pochwalił"). Nie musi od razu przychodzić w garniturze i białej koszuli, ale wystarczy nawet jakaś porządna bluza i czyste, niezniszczone spodnie. No i całe buty.:) Moim zdaniem to, czy chłopak zadba o siebie świadczy po części również o tym, jak bardzo zależy mu na dziewczynie, jak bardzo chce wywołać jak najlepsze wrażenie. Wnętrze jest najważniejsze, ale powierzchowność nie pozostaje bez znaczenia.

Zawsze zwracam uwagę na pierwszej randce na ubiór. Nie chodzi mi o to, by miał buty od Guccieo czy szwajcarski zegarek, ale żeby był ubrany schludnie. Może ja mam po prostu takiego pecha, a może w dzisiejszych czasach mężczyźni lekko traktują sobie zadbanie o powierzchowność przed randką, ale zdarzały mi się zaproszenia na romantyczny spacer z chłopakiem w starej,...

Podobnie jak bohaterka tytułowej powieści, nie spotykam się z osobami, z którymi łączą mnie relacje zawodowe. Poniekąd nie jest to dobrze widziane w moim środowisku zawodowym, natomiast dla mnie główną barierą jest fakt, że prawie wszyscy otaczający mnie w pracy mężczyźni mają żony i rodziny. Niezależnie od ich stopnia lojalności i wierności wobec partnerek, nie wyobrażam sobie być pewnym krótkim urozmaiceniem w ich ułożonym życiu. Myślę, że każda kobieta, która dba o siebie i reprezentuje sobą wysoki poziom kobiecości pod względem intelektu, charakteru, aparycji i wartości w życiu zasługuje na mężczyznę, dla którego będzie priorytetem, a nie czasowym lekiem na samotność.
Także moją fundamentalną zasadą jest „wolny status” mężczyzny.
W dalszej kolejności istotny jest dla mnie wzajemny szacunek, zaufanie i stopniowa fascynacja, która może się przerodzić w najsilniejsze i najpiękniejsze emocje jak w filmie lub książce.
Ważna jest również komunikacja i szczerość, co chyba w dzisiejszych czasach w relacjach damsko-męskich najbardziej zaniedbujemy, dlatego tak trudno trafić na swoją bratnią duszę po drodze spotykając wielu ludzi, z którymi często łączą nas niestety nieodwzajemnione uczucia.

Podobnie jak bohaterka tytułowej powieści, nie spotykam się z osobami, z którymi łączą mnie relacje zawodowe. Poniekąd nie jest to dobrze widziane w moim środowisku zawodowym, natomiast dla mnie główną barierą jest fakt, że prawie wszyscy otaczający mnie w pracy mężczyźni mają żony i rodziny. Niezależnie od ich stopnia lojalności i wierności wobec partnerek, nie wyobrażam...

Nie jestem jasnowidzem, nie lubię owijania w bawełnę i nienawidzę też bawić się w zgadywanki, więc zawsze umawiam się z mężczyzną, który jest bezpośredni i otwarcie powie czego chce i co myśli. Czasami też w naszym życiu pojawiają się osoby, przy których nie czujemy się sobą i nie potrafimy się przy nich rozluźnić. Dlatego zazwyczaj szukam kogoś przy kim nie będę się czuć skrępowana i malutka. Wiem, że z taką osobą mogłabym porozmawiać o czymkolwiek.

Nie jestem jasnowidzem, nie lubię owijania w bawełnę i nienawidzę też bawić się w zgadywanki, więc zawsze umawiam się z mężczyzną, który jest bezpośredni i otwarcie powie czego chce i co myśli. Czasami też w naszym życiu pojawiają się osoby, przy których nie czujemy się sobą i nie potrafimy się przy nich rozluźnić. Dlatego zazwyczaj szukam kogoś przy kim nie będę się czuć...

Prawdopodobnie jest to najgłupsza i najdziwniejsza zasada jaką kiedykolwiek usłyszeliście. Jestem tego świadoma, jednak jest to coś co robię mimowolnie i na prawdę nie mam na to aż takiego wpływu.
Więc moją główną zasadą jest umawianie się tylko z obcokrajowcami.
Każdego polaka odrzucam zanim jeszcze się przedstawi. Nie mam nic do tego byśmy zostali przyjaciółmi, jednak na nic więcej liczyć nie może.
Dlaczego? Nikt nie wie. Moja głowa czy może serce odmawia współpracy jeśli chodzi o polaków. Wydaje mi się, że za bardzo pociąga mnie inność. Jakakolwiek.
Chcę, żeby mnie czymś zaskoczył, miał w sobie coś co da mi inspirację. Coś czym mogę się zachwycić. Nie chodzi tu o przynoszenie kwiatów i robienie niespodzianek. To musi być coś wewnątrz, coś czego nie znam i czego nie potrafię się domyślić.

Prawdopodobnie jest to najgłupsza i najdziwniejsza zasada jaką kiedykolwiek usłyszeliście. Jestem tego świadoma, jednak jest to coś co robię mimowolnie i na prawdę nie mam na to aż takiego wpływu.
Więc moją główną zasadą jest umawianie się tylko z obcokrajowcami.
Każdego polaka odrzucam zanim jeszcze się przedstawi. Nie mam nic do tego byśmy zostali przyjaciółmi, jednak...

Mężczyźni z którymi pójdę na randkę musza spełniać kilka zasad. Mam swoje kryteria i zasady. Najważniejsza z nich:nie umawiam się z kolegami moich braci. Z pewnych przyczyn byłoby dla mnie dziwne umawiać się z kolegami, kumplami czy przyjaciółmi moich braci, więc jak tylko okaże się, że mężczyzna się koleguje z którymś z nich, traci szanse na randkę i moje zainteresowanie. Może to dziwne, ale z doświadczenia wiem, że to nie kończy się dobrze. Inne wymagania to np: musi czytać książki i lubić piłkę nożną.

Mężczyźni z którymi pójdę na randkę musza spełniać kilka zasad. Mam swoje kryteria i zasady. Najważniejsza z nich:nie umawiam się z kolegami moich braci. Z pewnych przyczyn byłoby dla mnie dziwne umawiać się z kolegami, kumplami czy przyjaciółmi moich braci, więc jak tylko okaże się, że mężczyzna się koleguje z którymś z nich, traci szanse na randkę i moje zainteresowanie....

Miałam swój prosty kodeks zasad, którego przestrzegałam.

Po pierwsze - nie umawiałam się z zajętymi mężczyznami z logicznych powodów.

Po drugie - nie wchodziłam dwa razy do tej samej rzeki. Randki z byłymi odpadały.

Po trzecie - mówi się, że faceci wolniej dojrzewają zatem nie spotykałam się z młodszymi mężczyznami. Nie znaczy to jednak, że wybierałam dwa razy starszych kandydatów, o nie nie! Góra 5 lat starszy.

Po czwarte - kierowałam się sercem i intuicją. Jeśli od razu widziałam, że nie dogadam się z daną osobą, bo jego świat znacznie odbiega od mojego nie robiłam tej osobie nadziei.

Po piąte - nie spotykałam się z kobieciarzami, którzy oglądali się za każdą panną na ulicy. Kto chciałby aby jego partner w kółko wodził wzrokiem za innymi?

Po szóste - nigdy nie szukałam ideału. Nie wmawiałam sobie, że chcę się spotkać z osobnikiem wysokim o piwnych oczach i w dodatku brunetem. Ma być taki i taki. Często szukamy wyimaginowanych ideałów, którzy muszą spełnić szereg kryteriów podczas, gdy zakochujemy się w kimś zupełnie innym.

Możemy wyznaczać różne reguły lecz życie samo zweryfikuje kogo postawi na naszej drodze i jak potoczą się nasze dalsze perypetie miłosne.

Miałam swój prosty kodeks zasad, którego przestrzegałam.

Po pierwsze - nie umawiałam się z zajętymi mężczyznami z logicznych powodów.

Po drugie - nie wchodziłam dwa razy do tej samej rzeki. Randki z byłymi odpadały.

Po trzecie - mówi się, że faceci wolniej dojrzewają zatem nie spotykałam się z młodszymi mężczyznami. Nie znaczy to jednak, że wybierałam dwa razy starszych...

Jestem w pełni świadoma, że miłość jest uczuciem nad którym kompletnie nie mamy kontroli, ale pomimo to wyznaczyłam sobie kilka zasad, którymi staram się kierować, ale jedna z nich jest zdecydowanie najważniejsza. Nie byłabym w stanie spotykać się z osobą, która wcześniej zraniła kogoś, kto jest mi bardzo bliski. Nawet, jeżeli próbowałabym przekonać się do danej osoby, gdzieś z tyłu głowy wiedziałabym, że ta osoba zraniła moją przyjaciółkę i bardzo możliwe, że będzie w stanie zranić i mnie. Obawiałabym się również, że moja przyjaciółka mogłaby poczuć się zdradzona, widząc mnie z osobą, którą ją zraniła, a według mnie przyjaźń jest zdecydowanie ważniejsza od chwilowego zauroczenia.

Jestem w pełni świadoma, że miłość jest uczuciem nad którym kompletnie nie mamy kontroli, ale pomimo to wyznaczyłam sobie kilka zasad, którymi staram się kierować, ale jedna z nich jest zdecydowanie najważniejsza. Nie byłabym w stanie spotykać się z osobą, która wcześniej zraniła kogoś, kto jest mi bardzo bliski. Nawet, jeżeli próbowałabym przekonać się do danej osoby,...

Moją jedyną zasadą było „Nie przestawiaj nośnej ściany, bo budynek runie”! Kobieta, żona, dziewczyna czy narzeczona, one wszystkie są nośnymi ścianami życia facetów, bez których budowla najzwyczajniej w świecie runie. Gdy chłopak miał stałą dziewczynę z którą spotykał się jakiś czas, to choćby mi wpadł w oko, najzwyczajniej odpuszczałam. To zdecydowanie była moja żelazna aż do momentu znalezienia faceta, z którym wiedziałam że spędzę resztę życia! Wtedy już w ogóle przestałam oglądać się za innymi po prostu wiedząc, że to jest ten!

Moją jedyną zasadą było „Nie przestawiaj nośnej ściany, bo budynek runie”! Kobieta, żona, dziewczyna czy narzeczona, one wszystkie są nośnymi ścianami życia facetów, bez których budowla najzwyczajniej w świecie runie. Gdy chłopak miał stałą dziewczynę z którą spotykał się jakiś czas, to choćby mi wpadł w oko, najzwyczajniej odpuszczałam. To zdecydowanie była moja żelazna aż...