Księżniczka podniosła się otrzepując suknię. Po chwili zaczęła rozglądać się w poszukiwaniu źródła blasku wypełniającego jaskinie.
-Jaja sobie ze mnie robisz? – zapytała gdy udało się jej go zidentyfikować. Smok uciekł spojrzeniem w bok, po czym prychnął z irytacją gęstym dymem. Inaczej to sobie zaplanował.
-Porywasz mnie, taszczysz w swojej śmierdzącej paszczy przez pół królestwa i myślisz, że kupisz mnie tym? – powiedziała wskazując górę złota. Smok zaczął wystukiwać nerwowy rytm jedną z łap. Ponownie uciekł wzrokiem, tym razem ku szkieletowi człowieka który nakarmił jego znudzony umysł czymś co, jak teraz zaczął podejrzewać, było zwykłym bajdurzeniem. Głośny trzask ponownie przyciągnął jego uwagę ku księżniczce.
-Ty złodzieju! – wykrzyknęła wymachując mu przed nosem jednym z prostszych pucharów i, jego zdaniem, najpaskudniejszym – To należy do mojej rodziny! To naczynie mojej babki! Nie dość, że ledwie ją pamiętam to jeszcze nie pozostała nam po niej żadna pamiątka! Co jeszcze ukradłeś ty paskudny…
Smok nie pozwolił jej dokończyć -potworny gorąc wydobywający się z jego zionącym ogniem paszczy stopił całe złoto, które strumieniem zaczęło spływać po ścianie góry. Zanim księżniczka zdążyła się znowu odezwać pochwycił ją najdelikatniej jak potrafił i ociężale wzniósł się w powietrze machając olbrzymimi skrzydłami. W drodze do zamku, przy akompaniamencie utyskiwań pasażerki, myślał o tym, że to co słyszał w żadnym razie nie wyjaśnia po co właściwie smokom księżniczki…

Księżniczka podniosła się otrzepując suknię. Po chwili zaczęła rozglądać się w poszukiwaniu źródła blasku wypełniającego jaskinie.
-Jaja sobie ze mnie robisz? – zapytała gdy udało się jej go zidentyfikować. Smok uciekł spojrzeniem w bok, po czym prychnął z irytacją gęstym dymem. Inaczej to sobie zaplanował.
-Porywasz mnie, taszczysz w swojej śmierdzącej paszczy przez pół...

,,Kobieta nigdzie nie wyjdzie bez pełnego makijażu''.

Oliwia zaspała do pracy. Nie miała już czasu by się upiększyć. Poprawiła włosy, umyła zęby, nałożyła pierwsze lepsze ciuchy i wyszła do swojego miejsca zatrudnienia. Kiedy weszła koleżanka spytała czy wszystko ok. Spojrzała na nią zdziwiona i odparła, że jak najbardziej. Druga koleżanka zapytała czy jest chora. Pan ochroniarz również widział, że wygląda nieco inaczej. Oliwia spojrzała w lusterko. Pokiwała głową i odparła, że dziś zaspała i nie zdążyła się umalować, ale przynajmniej się wyspała. Dodała, że świetnie czuje się w swojej skórze. Ma w prawdzie dopiero 26 lat, a jej cera dzięki latom pielęgnacji wygląda zaskakująco dobrze. Ze stoickim spokojem oznajmiła znajomym, że nie ma zamiaru więcej wstawać półtorej godziny wcześniej by zrobić sobie make up i że mogą się przyzwyczaić do jej nowego naturalnego wizerunku. Odwróciła się na pięcie i dumnie ruszyła do swoich obowiązków.

,,Kobieta nigdzie nie wyjdzie bez pełnego makijażu''.

Oliwia zaspała do pracy. Nie miała już czasu by się upiększyć. Poprawiła włosy, umyła zęby, nałożyła pierwsze lepsze ciuchy i wyszła do swojego miejsca zatrudnienia. Kiedy weszła koleżanka spytała czy wszystko ok. Spojrzała na nią zdziwiona i odparła, że jak najbardziej. Druga koleżanka zapytała czy jest chora. Pan...

"Kobiety są głupsze od mężczyzn" - chyba każda z nas spotkała się kiedyś z takim stwierdzeniem (mniej lub bardzij sparafrazowanym). Nie jestem feministką, ale jak każda kobieta szanuję się i znam swoją wartość. Wiem też, że wcale nie jesteśmy "głupsze", może nawet wręcz przeciwnie... Pod względem siły jesteśmy słabsze - wynika to z anatomii człowieka, ale pod względem sprawności umysłu NAPRAWDĘ MAMY RÓWNOUPRAWNIENIE.

Studiując typowo męski kierunek techniczny miałam wiele okazji, by udowodnić, że niektórzy z moich wykładowców, twierdzących, że "kobieta to może co najwyżej obiad ugotować, a nie studiować", bardzo się mylili. Przytoczę jedną z takich historii.

Podczas obrony pracy semestralnej miałam okazję rozmawiać w cztery oczy z wykładowcą bardzo wrogo nastawionym do kobiet (zarówno do kobiet na kierunku technicznym jak i do kobiet w ogóle). Napisałam bardzo dobrą pracę, którą ocenił na 5 (na pracach był tylko numer indeksu, nie mógł wiedzieć kto jest autorem). Na spotkaniu bezskutecznie próbował udowodnić mi, że nie jestem autorką pracy. Kiedy to mu się nie udało, spytał mnie czemu właściwie studiuję ten kierunek (automatykę). Rozpętała się burzliwa dyskusja, tłumaczyłam mu kilkukrotnie, że naprawdę mnie to interesuje... oczywiście bezskutecznie - jak grochem o ścianę. Usłyszałam z jego ust, że to zbyt ambitny kierunek jak na kobietę. Poza tym urodzę pierwsze dziecko i czy chcę czy nie skończę tak jak on mówił - w pieluchach i garach (jak podobno każda...). Nie trafiały do niego żadne moje argumenty. Na koniec przed wystawieniem oceny końcowej spytał po raz kolejny - po co studiuję tą automatykę. Mocno wkurzona odpowiedziaam: "Żebym sobie w przyszłości umiała sama zaprogramować pralkę." i wyszłam.
Ze zdenerwowania zapomniałam indeksu. Wykładowca wyszedł za mną, wręczył mi indeks i z uśmiechem na ustach powiedział: "Pani to jednak tu nie zginie, gratuluję". Odebrałam indeks i zobaczyłam piękną PIĄTECZKĘ. Nie wiem co ucieszyło mnie bardziej - ocena, czy fakt, że udało mi się udowodnić, że nie trafiłam na te studia z przypadku, a kobiety są tak samo inteligentne (albo nawet bardziej ;) ) jak mężczyźni.

"Kobiety są głupsze od mężczyzn" - chyba każda z nas spotkała się kiedyś z takim stwierdzeniem (mniej lub bardzij sparafrazowanym). Nie jestem feministką, ale jak każda kobieta szanuję się i znam swoją wartość. Wiem też, że wcale nie jesteśmy "głupsze", może nawet wręcz przeciwnie... Pod względem siły jesteśmy słabsze - wynika to z anatomii człowieka, ale pod względem...

Kobieta powinna wyjść za mąż, urodzić dzieci i siedzieć w domu, grzejąc kapcie dla pracującego męża. Wszystko jest ok, tak długo, jak długo ma tego pracującego męża. Gdy z jakiegokolwiek powodu zostanie sama, cały jej świat się wali. Mały problem, jeśli odchowa już dzieci. Gorzej, gdy musi troszczyć się nie tylko o siebie ale i o swoje pociechy. Doświadczyły tego tysiące kobiet. Nie chciały nikomu nic udowadniać. Były zadowolone z przydzielonych im ról. Aż do czasu, gdy życie ich zmusiło do innych wyborów. One nie obaliły stereotypów. Nie zrobiłam tego ja. Życie je zrewidowało. I w ten oto sposób tysiące kobiet opuściło swoje domy, rodziny i pracuje jako opiekunki osób starszych w Niemczech w systemie całodobowym. Nie grzeją kapci dla mężów, tylko dla podopiecznych. A wracając do swoich domów, cieszą się każdą chwilą i tym, że są w końcu niezależne.

Kobieta powinna wyjść za mąż, urodzić dzieci i siedzieć w domu, grzejąc kapcie dla pracującego męża. Wszystko jest ok, tak długo, jak długo ma tego pracującego męża. Gdy z jakiegokolwiek powodu zostanie sama, cały jej świat się wali. Mały problem, jeśli odchowa już dzieci. Gorzej, gdy musi troszczyć się nie tylko o siebie ale i o swoje pociechy. Doświadczyły tego tysiące...

Klientka spojrzała na wybrane przez siebie ubranka z niezdecydowaną miną.
- A pani? Jak pani myśli? Który z nich ładniejszy? – rozprostowała na ladzie oba śpioszki.
W tym tygodniu sprzedawaliśmy w sklepie kolekcję dziecięcą i miałam już dosyć takich obrzydliwych pytań.
- Myślę, że oba są tak samo wstrętne.
Kobieta dopiero po chwili uświadomiła sobie, co powiedziałam.
- Słucham? Jak to wstrętne?
- Są przeznaczone dla niemowląt, które same w sobie są odrażające, więc nie ma znaczenia, co pani założy na dziecko, i tak będzie ohydne.
- Jak pani może! – klientka gniewnie wykrzywiła twarz. – Dzieci są wspaniałe! A pani… A pani jest kobietą!
Czara goryczy właśnie się przelała.
- Tak, jestem kobietą, i nienawidzę dzieci! Brzydzę się ich!
Kobieta zrobiła oburzoną minę.
- Inaczej pani powie za kilka lat, jak sama pani będzie miała…
- Nie, nie będę miała dzieci. – przerwałam jej opryskliwie. – W tym okropnym kraju nielegalna jest sterylizacja dla kobiet, ale na szczęście nadal można wyjechać na Słowację, czy do Czech, i pozbyć się tej upokarzającej przywary, jaką jest płodność. Więc niech mi pani nie prawi dyrdymałów o macierzyństwie, bo to, że jest się kobietą, nie oznacza tego, że pragnie się zostać matką!
Klientka aż spurpurowiała.
- To… to…
- To głupi stereotyp!
Kobieta dyszała chwilę, niezdolna wymyślić żadnej riposty.
- Więcej do tego sklepu nie wrócę!
Wymaszerowała z oburzeniem.
- Ojej, chyba się popłaczę… - mruknęłam pod nosem, zabierając śpioszki z lady.
Skrzywiłam się ze wstrętem.

Klientka spojrzała na wybrane przez siebie ubranka z niezdecydowaną miną.
- A pani? Jak pani myśli? Który z nich ładniejszy? – rozprostowała na ladzie oba śpioszki.
W tym tygodniu sprzedawaliśmy w sklepie kolekcję dziecięcą i miałam już dosyć takich obrzydliwych pytań.
- Myślę, że oba są tak samo wstrętne.
Kobieta dopiero po chwili uświadomiła sobie, co powiedziałam.
-...

Kobiety od lat walczą ze stereotypami, czasem wręcz z gusłami na ich temat. Że są dla ozdoby i lepiej, by się nie odzywały. Że są tylko do tego, by rodzić i gotować obiady, najlepiej pyszne. Albo, że są leciwe duchem i wiecznie chore, albo ckliwe ponad normę. Najgorszym jednak stereotypem jest to,że kobieta ma OBOWIĄZEK sprzątać, prać, gotować i piec. Ja powiedziałam stop. Nie można dać sobie wejść na głowę. Nauczyłam swojego Pana prać (nie jest to zbyt trudne), nauczyłam gotować (tu już zeszło dłużej, ale efekty mi "smakują"). Pokazałam, gdzie w domu jest odkurzacz, a gdzie zmiotka. Gdzie pasta do butów, gdzie ścierki... Nauka nie poszła w las.
A jaką mam przyjemność, gdy patrzę na pichcącego DLA MNIE mężczyznę! Jaką mam rozkosz i niemalże apogeum raju?! To wiem tylko ja... i kobiety, które zrobiły tak samo.

Kobiety od lat walczą ze stereotypami, czasem wręcz z gusłami na ich temat. Że są dla ozdoby i lepiej, by się nie odzywały. Że są tylko do tego, by rodzić i gotować obiady, najlepiej pyszne. Albo, że są leciwe duchem i wiecznie chore, albo ckliwe ponad normę. Najgorszym jednak stereotypem jest to,że kobieta ma OBOWIĄZEK sprzątać, prać, gotować i piec. Ja powiedziałam stop....

- Kobiety to non stop płaczą z byle powodu - powiedział mi mój chłopak kiedy po naszej, skądinąd dość nieprzyjemnej, wymianie zdań w kącikach oczu pokazały się kropelki łez.
To zdanie wystarczyło. Poczekaj, ja ci zaraz pokażę. Zawzięłam się i kierując w niego palec wskazujący syknęłam.
- Wieczorem jesteś mój.
Oczywiście emocje zdążył już opaść a ja na wieczór przygotowałam popcorn i solone orzeszki. Zawołałam nieszczęśnika, który pewnie już zapomniał o czym rozmawialiśmy. Włączyłam film i rozkoszowałam się widowiskiem.
Cała rodzinka, łącznie z lubym z zaczerwienionymi oczyma oglądała śmierć Mufasy i małego Simby, który wyłania się z tumanów kurzu żeby szturchnąć noskiem potężnego lwa.
- Jak ty możesz być taka nieczuła? Serca nie masz? - zapytał mój chłopak kiedy ni stąd ni zowąd wybuchnęłam śmiechem naśladując hieny.
- Och mój drogi, najwidoczniej kobiety nie płaczą z byle powodu...
Triumfowałam, ale jak każdy wie, to tylko fikcja i wymyślone opowiadanie. Wszyscy płaczą na Królu Lwie.

- Kobiety to non stop płaczą z byle powodu - powiedział mi mój chłopak kiedy po naszej, skądinąd dość nieprzyjemnej, wymianie zdań w kącikach oczu pokazały się kropelki łez.
To zdanie wystarczyło. Poczekaj, ja ci zaraz pokażę. Zawzięłam się i kierując w niego palec wskazujący syknęłam.
- Wieczorem jesteś mój.
Oczywiście emocje zdążył już opaść a ja na wieczór przygotowałam...

- Mam możliwość wyprzedzenia, a samochód przed nami przyspiesza, gdy tylko wjeżdżamy w teren, gdzie nie mogę go wyprzedzić od razu zwalnia do 30. Przecież za tamowanie ruchu też są mandaty!
- Kochanie spokojnie, pewnie jakaś baba jedzie.
- Paweł ja jestem babą i jakoś za kółkiem świetnie sobie radzę. Nie jeżdżę ospale, nie tamuję ruchu i nie jadę lewym pasem jak wiem, że za 20 kilometrów będę skręcała w lewo?!
- Ale kobiety tak robią.
- Dobra teraz go mam. Ha! I co? Widzisz? Czy Ty widzisz to co ja?? Kieruje facet i zupełnie sobie nie radzi. Zwyczajnie nie umie jeździć. Ojej patrz, on w ogóle nie patrzy tylko zmienia pas. I to bez kierunku. Uderzy zaraz w to auto!
- No to wykrakałaś. Zjedź na pobocze. Może komuś coś się stało. Masz rację kobiety chyba bardziej uważają, są ostrożniejsze za kierownicą. Faceci to byle dobra fura, i gaz do dechy. Jak widać częściej stwarzają wypadki.

- Mam możliwość wyprzedzenia, a samochód przed nami przyspiesza, gdy tylko wjeżdżamy w teren, gdzie nie mogę go wyprzedzić od razu zwalnia do 30. Przecież za tamowanie ruchu też są mandaty!
- Kochanie spokojnie, pewnie jakaś baba jedzie.
- Paweł ja jestem babą i jakoś za kółkiem świetnie sobie radzę. Nie jeżdżę ospale, nie tamuję ruchu i nie jadę lewym pasem jak wiem, że za...

Najbardziej irytującym mnie stereotypem, z którym spotkam się najczęściej twarzą w twarz mieszkając na wsi jest stereotyp kobiety-kury domowej. Bo kobieta według tutejszych ludzi to byt stworzony do rodzenia dzieci,sprzątania, gotowania ,prania brudnych skarpetek, całkowicie oddana swojemu mężowi i bez własnego zdania. Jednym słowem pracowita i potulna. Jakież oburzenie budzi w sąsiadach fakt,że studiuję zaocznie,że "porzucam" swoje dziecko i jadę na uczelnię. Że nie karmiłam piersią,że robię karierę kosztem dziecka. Przykre jest to,że społeczeństwo lokalne nie widzi tego,że wykształcenie zdobywam jedynie kosztem własnego snu, nocami. Kolejnym tutejszym stereotypem,który mocno mnie razi w oczy,jest stereotyp kobiety niedbającej o siebie.Jeśli ktoś przykładowo biega albo nakłada wyrazisty makijaż jest od razu piętnowany słowami- ladacznica, pudernica, nierób. Najgorzej,że ta zaściankowość i płytki sposób myślenia charakteryzuje nie tylko osoby starsze, ale również bardzo młode osoby, czy w średnim wieku.Myślę,że po prostu myślenie na miarę XXI wieku nie dotarło jeszcze we wszystkie zakamarki naszej ukochanej Polski.

Najbardziej irytującym mnie stereotypem, z którym spotkam się najczęściej twarzą w twarz mieszkając na wsi jest stereotyp kobiety-kury domowej. Bo kobieta według tutejszych ludzi to byt stworzony do rodzenia dzieci,sprzątania, gotowania ,prania brudnych skarpetek, całkowicie oddana swojemu mężowi i bez własnego zdania. Jednym słowem pracowita i potulna. Jakież oburzenie...

Histeryczki[bookLink]4862787|Histeryczki[/bookLink]

Histeryczki[bookLink]4862787|Histeryczki[/bookLink]

 [bookCover]4862787|Histeryczki[/bookCover]