Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

joola
Effie
michu30
smoku4737
AurelieSetnei

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

joola
Effie
michu30
smoku4737
AurelieSetnei

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Im jestem starsza, tym więcej zdarza mi się zapominać. Ot dziś - zapomniałam jaki dzień tygodnia. Dałabym głowę, że piątek. Więc wspinam się po schodach do podmiejskiej biblioteki. Jest po 14. Patrzę - krata. Ale czemu? Bezceremonialnie kratę odchylam, łapię za klamkę i już jestem. Po prawej jakaś pani coś stuka - znaczy się OK. A na wprost - pusto przy biurkach. Ale nic to. Bo ja na sekundkę po lekturę dla dzieciaka. Więc rozglądam się chybcikiem. A tu wpada zdyszana kobiecina i mówi, że biblioteka zamknięta. No jak to??? No bo dziś środa. I one do 13. Środa?! Załamka.
- Tylko proszę tę kratę zamknąć za sobą - pani starsza prosi na odchodnym.
Więc posłusznie kratę domykam wciąż się głowiąc na tym, jak to możliwe, że dziś środa.

Im jestem starsza, tym więcej zdarza mi się zapominać. Ot dziś - zapomniałam jaki dzień tygodnia. Dałabym głowę, że piątek. Więc wspinam się po schodach do podmiejskiej biblioteki. Jest po 14. Patrzę - krata. Ale czemu? Bezceremonialnie kratę odchylam, łapię za klamkę i już jestem. Po prawej jakaś pani coś stuka - znaczy się OK. A na wprost - pusto przy biurkach. Ale nic...

Ciągle o czymś zapominam! Najgorsze w tym wszystkim jest to, że zapomniał o rzeczach które powinny być ważne dla mnie samej!
To, że szef ma jutro spotkanie oczywiście pamiętam to, że muszę zapłacić rachunki pamiętam to, że mam komuś w czymś pomoc pamiętam. Ale w tym wszystkim nie mam czasu dla siebie, nie pamiętam o najprostszych rzeczach, żeby zwolnić! Żeby cieszyć się każdym dniem, żeby bardziej o siebie zadbać i być szczęśliwa. Staram się, żeby innym byli szczęśliwi. I koniec jest smutny bo nie wiem jak sobie z tym poradzić bo ciągle brak mi czasu dla siebie a czas ucieka nieubłaganie... wiec musze w końcu się zatrzymać i zrobić coś dla siebie! Ponieważ efekt jest taki, że ciągle jestem nie zadowolona z życia a przede wszystkim z samej siebie.

Ciągle o czymś zapominam! Najgorsze w tym wszystkim jest to, że zapomniał o rzeczach które powinny być ważne dla mnie samej!
To, że szef ma jutro spotkanie oczywiście pamiętam to, że muszę zapłacić rachunki pamiętam to, że mam komuś w czymś pomoc pamiętam. Ale w tym wszystkim nie mam czasu dla siebie, nie pamiętam o najprostszych rzeczach, żeby zwolnić! Żeby cieszyć się...

Ja niestety mam nieprzyjemne wspomnienie związane z zapominalstwem.
Często zdarza mi się coś gdzieś położyć i później nie pamiętam gdzie ja to zostawiłam. Najgorzej jest, gdy kładę coś świadomie w miejscu, które ma zapewnić, że będę wiedziała gdzie to jest. Z reguły wtedy przepada na amen.
Ale raz zdarzyła mi się wyjątkowo kosztowna sytuacja. Byliśmy w górach na weekendowych wakacjach. Pakując się już do drogi powrotnej znosiliśmy swoje bagaże do auta i wkładaliśmy je do bagażnika. Ponieważ w międzyczasie zadzwonił mi telefon odłożyłam go na chwilę na dach samochodu, aby dokończyć pakowanie do bagażnika bagaży.
Niestety zaaferowana zamieszaniem związanym z wyjazdem zwyczajnie o nim zapomniałam. Ruszyliśmy w drogę, a ja dopiero w momencie kiedy narzeczony poprosił, żebym włączyła nawigację uświadomiłam sobie, gdzie mam telefon. Doskonale pamiętałam moment kiedy kładłam telefon na dach.
Zawróciliśmy, chociaż przy próbie połączenia numer był niedostępny. Telefon się znalazł, ale niestety nie nadawał się do użytku. Przejechał po nim już nie jeden samochód, a wyświetlacz dosłownie był w milionach drobnych kawałków.
Było to drogie zapomnienie, szczególnie że telefon miał jakieś pół roku. A co gorsza były na nim zdjęcia z całego wyjazdu, których już nie udało się w żaden sposób odzyskać....

Ja niestety mam nieprzyjemne wspomnienie związane z zapominalstwem.
Często zdarza mi się coś gdzieś położyć i później nie pamiętam gdzie ja to zostawiłam. Najgorzej jest, gdy kładę coś świadomie w miejscu, które ma zapewnić, że będę wiedziała gdzie to jest. Z reguły wtedy przepada na amen.
Ale raz zdarzyła mi się wyjątkowo kosztowna sytuacja. Byliśmy w górach na...

Zdarza mi się na co dzień zapominać o drobnych rzeczach takich jak np. na którą mam do szkoły (choć to jest bardziej spowodowane tym, że w ciągu roku szkolnego plan zmienia się z 40 razy i nie idzie go ogarnąć i zapamiętać) lub gdy chcę coś powiedzieć rodzicom znajdującym się za ścianą i przekraczając próg drzwi zapominam co miałam im powiedzieć. Najdziwniejsza sytuacja zdarzyła mi się gdy chodziłam jeszcze do gimnazjum. Dzień jak każdy inny. Postanowiłam założyć nowy sweter z dużymi kieszeniami do szkoły i czekając na przystanku na autobus szkolny jak zawsze bawiłam się telefonem. Jak autobus podjechał, szybko schowałam telefon do pierwszej lepszej kieszeni (przeważnie nosze go w spodniach) i gdy zajęłam miejsce chciałam wrócić do przerwanej czynności, lecz nigdzie nie mogłam znaleźć telefonu, już zaczęłam panikować i w głowie pojawiła mi się myśl, że muszę zadzwonić do mamy i powiedzieć jej, że zgubiłam telefon, więc znowu zaczęłam go szukać. Wtedy uzmysłowiłam sobie jak głupia była ta myśl, bo jak mam zadzwonić do mamy z telefonu, który zgubiłam? Po opanowaniu przerażenia przypomniałam sobie, że telefon schowałam do swetra. Sięgnęłam do kieszeni i rzeczywiście tam był. Po powrocie do domu opowiedziałam mamie co mi się przydarzyło rankiem i obie zaczęłyśmy się śmiać. Od tamtej pory telefon trzymam w jednym miejscu.

Zdarza mi się na co dzień zapominać o drobnych rzeczach takich jak np. na którą mam do szkoły (choć to jest bardziej spowodowane tym, że w ciągu roku szkolnego plan zmienia się z 40 razy i nie idzie go ogarnąć i zapamiętać) lub gdy chcę coś powiedzieć rodzicom znajdującym się za ścianą i przekraczając próg drzwi zapominam co miałam im powiedzieć. Najdziwniejsza sytuacja...

Och, może nie jest czym się chwalić, ale takich sytuacji było wiele w moim życiu. Oczywiście, większość z nich wiązało się z ogromnym stresem, stratami materialnymi lub moralnymi i innymi tego typu rzeczami.
Raz natomiast wynikło z tego coś bardzo, bardzo dobrego, co prawdopodobnie wciąż rzutuje na moje życie.
Sytuacja brzmi bardzo prozaicznie. Ukończyłam liceum, wybrałam studia, do których nie byłam do końca przekonana. Zapomniałam jednak uregulować opłaty rekrutacyjnej (oczywiście zorientowałam się następnego dnia, tak dla większej dramatyczności).
Cóż było robić?
Poszłam do pracy. Jednej, potem drugiej. I zupełnie zmieniłam swoje podejście do tego, co chciałam robić ze swoim życiem, czym się zajmować.
Dlatego gdy rok później składałam papiery na studia, wybrałam zupełnie inny kierunek, który pozwolił mi znaleźć pracę, w której się odnajduję i która sprawia mi przyjemność.

Och, może nie jest czym się chwalić, ale takich sytuacji było wiele w moim życiu. Oczywiście, większość z nich wiązało się z ogromnym stresem, stratami materialnymi lub moralnymi i innymi tego typu rzeczami.
Raz natomiast wynikło z tego coś bardzo, bardzo dobrego, co prawdopodobnie wciąż rzutuje na moje życie.
Sytuacja brzmi bardzo prozaicznie. Ukończyłam liceum, wybrałam...

Sytuacja miała miejsce w zeszłym roku.
Zbliżała się rocznica związku mojego z Ukochanym. Na tę okazję Kochanie zaprosił mnie do siebie i miał przygotować coś specjalnego.
W dniu rocznicy miałam strasznie dużo na głowie i zupełnie zapomniałam o tym wyjątkowym wydarzeniu i planowanym spotkaniu. Gdy wróciłam do domu, od razu położyłam się spać. Ukochany czekał na mnie, dzwonił, a że mam sen twardy jak diament, nie doczekał się mojego głosu w słuchawce. Zaraz zaczął panikować i po chwili stał już pod moimi drzwiami, próbując dostać się do środka. Dzwonek i stukanie obudziłyby martwego, więc i ja się podniosłam. Otworzyłam mu drzwi poczochrana i zaspana, co wprawiło go w jeszcze większe przerażenie. Na szczęście wszystko szybko mu wyjaśniłam i spędziliśmy rocznicę spokojnie, grając w planszówki i jedząc pizzę.
W konsekwencji zapominalstwa nie zjedliśmy kolacji przygotowanej przez Ukochanego, co wyszło nam na dobre, ponieważ Kochanie zupełnie nie potrafi gotować i zapewne byśmy dostali zatrucia pokarmowego od jego dań.

Sytuacja miała miejsce w zeszłym roku.
Zbliżała się rocznica związku mojego z Ukochanym. Na tę okazję Kochanie zaprosił mnie do siebie i miał przygotować coś specjalnego.
W dniu rocznicy miałam strasznie dużo na głowie i zupełnie zapomniałam o tym wyjątkowym wydarzeniu i planowanym spotkaniu. Gdy wróciłam do domu, od razu położyłam się spać. Ukochany czekał na mnie,...

Niestety mam taką przypadłość, że o bzdetach pamiętam zawsze, a o ważnych sprawach zdarza mi się zapominać. ;) Co ciekawe nie mam też większego problemu z datami - czy to czyimiś urodzinami, imieninami, rocznicami itp.
Problem pojawia się najczęściej, jeśli chodzi o zadania domowe na studia - chcę coś zrobić później, gdy będę miała więcej czasu, a może lepsze, kreatywniejsze pomysły, a poza tym przecież mam jeszcze 5 dni, więc w czym problem? Po czym... zapominam. Na szczęście czasem zdarza się, że ktoś inny zapyta, co było zadane na dany dzień czy tydzień - tym sposobem kilka dni temu udało mi się przesłać zadanie dosłownie na kilka minut przed zamknięciem się bramki, bo jednocześnie zajmowałam się jeszcze innym, o którym akurat pamiętałam. ;)
Najgorzej jednak, gdy zapomnę o terminach, do kiedy trzeba donieść jakieś dokumenty. Tu też chodziło o studia, ale podyplomowe, o których myślałam już od dłuższego czasu. Ze względu na różne obowiązki po prostu umknął mi termin składania dokumentów, a gdy sobie przypomniałam, było już za późno. Teraz muszę czekać do przyszłego roku albo w ogóle dać sobie z tym spokój. :)

Niestety mam taką przypadłość, że o bzdetach pamiętam zawsze, a o ważnych sprawach zdarza mi się zapominać. ;) Co ciekawe nie mam też większego problemu z datami - czy to czyimiś urodzinami, imieninami, rocznicami itp.
Problem pojawia się najczęściej, jeśli chodzi o zadania domowe na studia - chcę coś zrobić później, gdy będę miała więcej czasu, a może lepsze,...

Lubię brać udział w konkursach. Ale czasem cierpię na totalny brak weny i w takie dni zamiast pisać byle co, postanawiam się przespać z tematem i wrócić do zadania konkursowego za kilka dni... Pewnie się domyślacie, że takie odłożone zadanie konkursowe przepada zazwyczaj w dziurach w pamięci. Zapominam i tyle z konkursu.

Lubię brać udział w konkursach. Ale czasem cierpię na totalny brak weny i w takie dni zamiast pisać byle co, postanawiam się przespać z tematem i wrócić do zadania konkursowego za kilka dni... Pewnie się domyślacie, że takie odłożone zadanie konkursowe przepada zazwyczaj w dziurach w pamięci. Zapominam i tyle z konkursu.

Daty, te małe złośliwe stworki! O tych ważniejszych, jak wszelkie rocznice przypomina mi kalendarz, ale z tymi nieregularnymi mam ogromny problem. Np. ostatnio żona poinformowała mnie, że umówiła się do lekarza na konkretny dzień. Oznacza to, że tego dnia ja muszę pojechać po dziecko do szkoły. Oczywiście, no przcież pracuję tego dnia na rano więc nie ma problemu. Ale jakiś czas później kolega z pracy poprosił mnie o zamianę, na co ja- jasne, mogę pomóc. I dzowonię do żony poinformować, że w ten piątek będę później. "A co z moją wizytą u lekarza?" Upss.. Zapomniałam. Korzystamy niestety z NFZ dlatego na wizyty u specjalistów czeka się dość długo. Nie można tak nagle odwoływać sobie wizyty. Dobrze, że żona utrzymuje konktaky z innymi mamami w klasie i "wcisnęła" naszą córę jednej z nich tego dnia.

Daty, te małe złośliwe stworki! O tych ważniejszych, jak wszelkie rocznice przypomina mi kalendarz, ale z tymi nieregularnymi mam ogromny problem. Np. ostatnio żona poinformowała mnie, że umówiła się do lekarza na konkretny dzień. Oznacza to, że tego dnia ja muszę pojechać po dziecko do szkoły. Oczywiście, no przcież pracuję tego dnia na rano więc nie ma problemu. Ale jakiś...