-
ArtykułyPodróże, sekrety i refleksje – książki idealne na relaks, czyli majówka z literaturąMarcin Waincetel10
-
ArtykułyPisarze patronami nazw ulic. Polscy pisarze i poeci na początekRemigiusz Koziński40
-
ArtykułyOgromny dom pełen książek wystawiony na sprzedaż w Anglii. Trzeba za niego zapłacić fortunęAnna Sierant13
-
ArtykułyPaul Auster nie żyje. Pisarz miał 77 latAnna Sierant6
Cytaty z tagiem "droga życia" [10]
[ + Dodaj cytat]Los nigdy nie podsuwa pod nos gotowych rozwiązań. Nie zawsze wskazuje właściwą ścieżkę. Mimo to w ciągu ostatnich kilku tygodni Willa nauczyła się jednej rzeczy: jeśli ma się trochę szczęścia, można spotkać kogoś z mapą.
jeden znajomy młodzieniec, który odziedziczył kilka akrów, przyznał się, że myślałby o prowadzeniu życia podobnego do mojego, gdyby miał środki. Nie chciałbym, aby ktokolwiek przyswajał sobie mój sposób życia z jakiegokolwiek powodu, albowiem po pierwsze, zanim się tego sposobu względnie dobrze nauczy, ja już mogę sobie znaleźć inny, po drugie zaś, pragnę, aby na świecie było jak najwięcej ludzi o własnych dążeniach. Dlatego też chciałbym, ażeby każdy z wielkim staraniem wybierał własną drogę i szedł naprzód właśnie nią, zamiast drogą ojca, matki czy sąsiada".
Często przedstawiano życie jako górę, na którą wchodzi się z jednej strony, a schodzi z drugiej; równie prawdziwe byłoby porównanie życia do alpejskiego szczytu o łysym i zwieńczonym lodem wierzchołku, z którego nie ma odwrotu. Zgodnie z tym obrazem podróżny zawsze wchodzi, ale już nie schodzi; wchodząc widzi przebytą przestrzeń, ścieżki na łagodniejszym stoku, które pominął i z żalem i bólem spogląda na miejsce, gdzie zaczął się błąkać.
A jakże, szlak najbardziej jest szlakiem właśnie wtedy, kiedy gubi się w jakiejś okolicy, kiedy wydaje się nam, że nie prowadzi już dalej: wtedy rozpływa się cel, cel, który na szlaku zawsze tylko wprowadza nas w błąd, ponieważ cel, to nasze wyobrażenie, wrosłe w miejsce, z którego wychodzimy i nieustannie z powrotem nas do niego ściągające; dopiero wtedy mamy nadzieję, że dotrzemy do końca szlaku, kiedy zapominamy i o celu, i o samym szlaku, kiedy wkraczamy w przestrzeń i pozwalamy się prowadzić jej cichym nurtom, „pałac królewski” rozbłyśnie na progu nocy między pniami drzew wtedy, kiedy dawno już nie będziemy pamiętać o marzeniach, że go pewnego razu ujrzymy.
Ciężko jest uciec przed swoim przeznaczeniem, a ja dopiero teraz zaczęłam rozumieć wagę tych słów..
Droga nie musi być nieskonczona.Znajdź taką,która jest ukryta.
Niech cię nie niepokoją cierpienia twe i błędy. Wszędy są drogi proste, lecz i manowce wszędy. O to chodzi jedynie, by naprzód wciąż iść śmiało, bo zawsze się dochodzi gdzie indziej, niż się chciało.
To droga dla tych, którzy zauważyli, że świat jest jakiś
dziwny. Dla tych, którzy mają przeczucie, że za pozorami
rzeczywistości kryje się coś innego – coś, co naprawdę warto poznać.
Droga życia bardziej przypominała taką poznaczoną wgłębieniami plażę niż autostradę z gładkim asfaltem. Gdy pokonamy jedno, wpadamy w drugie, a potem w kolejne i kolejne.
Chrześcijanin wie, dokąd zmierza, i to ukierunkowanie jest jego światłem. Nie wie jednak, jak wypadnie mu iść. I to jest jego doświadczenie ciemności.